Маттай 9

Иса тербенип болмайгъан аврувну сав эте

1Къайыкъгъа да минип, Иса бириси якъгъа чыгъа ва Оьзюню шагьарына геле. 2Шонда Ону янына тербенип болмай авруйгъан бир адамны ятывдагъы кююнде гелтирелер. Аврувну гелтиргенлени иманы барын гёрюп, Иса тербенмейген шо адамгъа:

– Балам, къаст этип йибер! Сени гюнагьларынгдан гечилди! – дей.

3Шо заман дин алимлерден бир нечеси:

– Бу Адам капир затланы сёйлей, – деп ойлашалар.

4Оланы ойларын билип, Иса олагъа булай дей:

– Неге юрегигизге яман затланы аласыз? 5Къайсы рагьатдыр айтмагъа: «Сени гюнагьларынгдан гечилди», – демекми, ёгъесе: «Туруп, юрюп йибер», – демекми? 6Мени, Инсанны Уланыны, бу дюньяда гюнагьлардан гечмеге къудратым барны сиз гьали гёрерсиз.

Сонг тербенип болмай авруйгъан адамгъа:

– Туруп, ятывунгну да алып, уьюнге бар, – дей. 7О да туруп, уьюне гете. 8Шону гёргенде, халкъ къоркъа. Инсанлагъа шолай къудрат берген Аллагьгъа макътав эте.

Иса Маттайны сайлай

9Иса ондан оьтюп барагъанда, ясакъ жыягъан ерде олтургъан Маттай деген бир адамны гёрюп, огъар:

– Гел, Мени артыма тюш! – дей. Маттай да туруп, Ону артына тюше.

10Иса Маттайны уьюнде олтуруп ашап турагъанда, онда бир кёп ясакъчылар да, гюнагьлылар да гелип, Иса ва Ону якъчылары булан бирче олтуралар. 11Шону гёргенде, фарисейлер ону якъчыларына:

– Сизин устазыгъыз неге ясакъчылар да, гюнагьлылар да булан бирче олтуруп ашай? – деп сорай.

12Шону эшитгенде, Иса олагъа булай дей:

– Эмчи савлагъа тюгюл, аврувлагъа тарыкълы бола. 13Барыгъыз, «Къурбанны тюгюл, Мен рагьмуну сюемен» деген сёзлени маънасын уьйренип гелигиз. Мен муъминлени тюгюл, гюнагьлыланы чакъырмакъ учун гелгенмен.

Оразаны гьакъында

14Шо заман Ягьияны якъчылары Ону янына гелип:

– Биз де, фарисейлер де не учун ораза тутабыз, Сени якъчыларынг буса ораза тутмайлар? – деп сорайлар.

15Иса олагъа булай жавап бере:

– Тойда болгъан адамлар оьзлени янында гиев бар тура, ораза да тутуп, пашман болуп боламы? Амма оланы янындан гиевню алып гетеген гюн гелер, шо заман олар да ораза тутарлар.

16Гьеч бирев де эсги опуракъгъа янгы къумачдан ямав салмас, неге тюгюл янгы къумачдан салынгъан ямав гирип, гиччи болур, эсгисин тартышдырып йыртар, йыртыгъы да дагъы да уллу болур. 17Гьеч бирев де эсги тулукълагъа янгы чагъырны тёкмес. Тёксе, тулукълар йыртылар, чагъыр ерге тёгюлер ва тулукълар ярахсыз болур. Янгы чагъырны янгы тулукълагъа тёгер. Шолай этсе, экиси де сакъланыр.

Гьакимни къызы ва авруйгъан къатын

18Иса олагъа бу сёзлени сёйлейгенде, янына бир гьаким адам гелип, Огъар:

– Буссагьат къызым оьлюп къалды. Гелип, огъар къолунгну бир тийдирсенг, о сав болуп къалажакъ эди! – деп, тизден туруп тилей. 19Иса, туруп, якъчылары да булан ону артына тюшюп гете.

20Он эки йылдан берли къаны гетип авруйгъан бир къатын, артдан таба гелип, Исаны опурагъыны этегине тие.

21– Ону опурагъына бир сама тийсем, сав болуп къалажакъ эдим, – дей о оьз оьзюне.

22Иса, бурулуп къарап, ону гёрюп:

– Къаст этип йибер, къызым! Иманынг сени сав этди, – дей. Шо сагьатдан тутуп къатын сав болуп къала.

23Иса гьаким адамны уьюне гелген заманда, зурнай согъагъанланы ва къавгъалайгъан халкъны гёрюп, 24олагъа:

– Мундан чыгъыгъыз! Къыз оьлмеген, юхлап тура! – дей. Олар Исаны мысгъыллап кюлейлер. 25Халкъ къыргъа чыкъгъанда, Иса, уьйню ичине гирип, къызны къолун тута, къыз да шоссагьат аякъгъа тура. 26Шону гьакъындагъы хабар бютюн бу уьлкеге яйыла.

Эки сокъурну сав болуву

27Иса ондан къайтып гелегенде, Ону арты булан эки сокъур адам юрюй. Олар:

– Гьей Давутну Наслусу Иса, бизге бир рагьму эт! – деп къычыралар. 28Иса уьйге гиргенде, Ону янына эки де сокъур геле. Иса олагъа:

– Мен сизин гёреген этер деп инанамысыз? – деп сорай.

Сокъурлар да Огъар:

– Инанабыз, я Раббибиз, – дейлер.

29Шо заман Иса, оланы гёзлерине тийип:

– Сизге де иманыгъызгъа гёре болсун, – дей. 30Олар да гёреген болуп къалалар. Иса олагъа:

– Вёрегиз, шуну бирев де билмесин, – деп бек бувара. 31Олар буса чыкъгъандокъ, Ону гьакъындагъы хабарны айланадагъы бары да ерлерде билдирелер.

Тилсизни сав болуву

32Олар гетегенде, Исаны янына жинли бир тилсиз адамны гелтирелер. 33Жин къувалангъанда, тилсиз сёйлемеге башлай. Халкъ, бек гьайран болуп:

– Исрайылда булай иш бир заманда да болмагъан! – деп сёйлей.

34Фарисейлер буса:

– Жинлени О жинлени башчысыны гючю булан къувалай, – дейлер.

35Иса бары да шагьарлагъа ва юртлагъа барып айлана. Олардагъы синагогларда адамлагъа Аллагьны каламын англата ва Аллагьны гьакимлигини гьакъындагъы Сююнч Хабарны билдире. О адамланы гьар тюрлю аврувларын ва гьар тюрлю зайыплыкъларын сав эте. 36Жыйылгъан кёп халкъны гёргенде, Исаны олагъа языгъы чыгъа, неге тюгюл олар, къойчусуз къалгъан къойлар йимик, инжинген ва кёмексиз къалгъан болгъан. 37О заман Иса якъчыларына:

– Тюшюм кёп, амма ишчилер аз. 38Шолай болгъанда Оьзюню тюшюмюн жыймагъа ишчилер йиберсин деп тюшюмню Есине тилегиз! – дей.

Selectat acum:

Маттай 9: КъумCK

Evidențiere

Partajează

Copiază