Verwachtingsvol uitzien

Stel je voor dat je maar één keer per jaar een cadeau krijgt. Eén keer per jaar is er dat hele bijzondere moment: je krijgt iets heel speciaals. Zou je niet reikhalzend uitzien naar dat moment? Zou je niet de dagen aftellen? Is het al bijna zover?

Voor de meeste kinderen die in een Compassion-project zitten, is dit de realiteit. Eén keer per jaar krijgen ze een cadeau en dat is met kerst. Vaak is er thuis maar net genoeg eten voor elke dag, dus geld voor een kerstcadeau is er zeker niet. Maar de kinderen weten: met kerst krijg ik iets heel bijzonders op het project. Dan is er voor mij een cadeau! En ze kijken al maanden van tevoren uit naar deze feestelijke gebeurtenis.

Dat reikhalzend uitkijken vinden we ook in de Bijbel, bijvoorbeeld in Psalm 130. Daar roept David het uit: "Ik verwacht de Heere, mijn ziel verwacht Hem en ik hoop op Zijn woord. Mijn ziel wacht op de Heere, meer dan wachters op de morgen, wachters op de morgen" (Psalm 130:5-6, HSV). Dat sterke verlangen, dat uitzien en wachten is een verwachten met de zekerheid, dat er Iemand gaat komen. Hoelang het ook mag duren, er gaat iets nieuws komen. Hoelang de donkere nacht ook duurt, de stralen van de nieuwe dag gloren aan de horizon.

Samen met David en samen met de kinderen in de Compassion-projecten mogen ook wij verlangend uitzien naar het feest van de komst van Immanuel. De Messias, redder van de wereld. Hij die het kleine onrecht van maar één cadeau per jaar en het grote onrecht van de onrechtvaardige verdeling van rijkdom in deze wereld voor altijd weg zal doen. Hij die zelf het grootste cadeau is en ons allemaal laat delen in zijn genade.

Gebed

‘Heer, we zien uit naar Uw komst. We verlangen naar U zoals wachters verlangen naar de komst van de nieuwe morgen. Dank U wel voor het grootste cadeau wat we kunnen krijgen, Uw eigen Zoon Jezus als onze Redder. Amen.’