Een nieuw begin - adventSample

Hanna, (on)vruchtbaarheid

Meer dan eens vertellen de schrijvers van het Oude Testament over vrouwen die geen kinderen kunnen krijgen: Saraï, Rachel, de vrouw van Manoach en nu Hanna. Het is opvallend hoeveel aandacht er in die teksten wordt geschonken aan de wanhoop van deze vrouwen, want de meeste Bijbel schrijvers spreken niet of nauwelijks over de gevoelens van de hoofdpersonen.

In het geval van Hanna wordt haar wanhoop nog verergerd door het getreiter van Peninna. Aan dat getreiter kun je goed zien hoe veel mensen in die tijd dachten over kinderloosheid. Een vrouw zonder kinderen telde eigenlijk niet mee. Ook in het dankgebed van Elisabet lees je dat tussen de regels door: ze is blij dat God heeft gezorgd dat ze niet langer onvruchtbaar is, want nu zal er niet meer op haar neergekeken worden (zie Lucas 1:24-25).

Het mooie van de verhalen over deze vrouwen en hun ‘onverwachte’ kinderen, is dat zij een heel centrale plek hebben in Gods geschiedenis met de wereld. Elisabet weet vanaf het begin dat haar zoon een speciale taak van God krijgt. Hanna belooft zelfs dat ze haar kind aan God zal wijden. Gewone, onaanzienlijke mensen worden degenen die Gods plannen uitvoeren!

Welke mensen tellen in onze maatschappij niet zo mee? Hoe zou God hen bij zijn plannen betrekken?