Blijvende hoopSample

Zelfs als…

Lees: Job 3:25–26; 6:11–12; 9:14–20; 13:15; 42:12–15
SOAP: Job 13:15 (HSV)

"Zie, al zou Hij mij doden, zou ik niet hopen? Maar toch zal ik mijn wegen voor Zijn aangezicht verdedigen."

Overdenking

Job was een trouwe knecht van God, maar toch liet God het toe dat Satan al Jobs bezittingen, zijn kinderen en zelfs zijn gezondheid wegnam. Job was een gebroken man. Bij zo’n afschuwelijk verlies zouden wij dat allemaal zijn. Jobs grootste angst was werkelijkheid geworden. Hij was totaal verzwakt en riep het uit in zijn vreselijk lijden. Hij verwoordde zijn gevoel dat verdergaan geen nut meer had, en dat wachten op herstel, genezing of vrede niet meer zou helpen. Hij dacht dat God hem zonder reden kwaad deed. In zijn verdriet vergat hij Gods goedheid, zijn mededogen en genade. God liet Job inderdaad verschrikkelijk verdriet meemaken, maar de reden was niet wat Job dacht.

Job was eerlijk en deelde zijn diepste gevoelens met God, stelde vragen en riep om hulp. Job wist dat hij niet in zonde had geleefd, daarom begreep hij niet waarom het leek alsof God hem strafte. Toch behield hij zijn grote geloof en wist dat hij ondanks alles nog steeds zijn hoop op God kon stellen. Job was een rechtvaardig man, maar niet God. God had met Jobs lijden een hoger doel voor ogen. Zelfs wanneer God hem het leven zou ontnemen wist Job dat hij altijd op God zou hopen. God was nog steeds de enige ware bron van leven en de Enige op wie hij zijn hoop kon vestigen.

God probeerde Job niet kapot te maken; zijn lijden had een hoger doel. God liet Job dit verlies meemaken om de Satan te laten zien hoe trouw hij aan God was. Na zijn lijden werd Job door God volledig hersteld, want hij was trouw en verwierp God niet in zijn lijden, al was dat niet de reden waarom God hem herstelde. God richtte Job weer op om zo zijn grote goedheid en genade te tonen.

Blijven wij God trouw in tijden van verlies? We mogen eerlijk zijn tegen God, ongeacht onze omstandigheden, maar we mogen niet uit het oog verliezen Wie Hij is. We weten dat Hij altijd goed, liefdevol en geduldig is, en dat we altijd hoop in Hem vinden. Misschien is er wel een hoger, geestelijk doel voor ons verlies, een doel wat wij hier op aarde misschien niet zullen zien. Laten we volharden zoals Job, wat er ook gebeurt, en vrijmoedig zeggen “Zie, al zou Hij mij doden, zou ik niet hopen?”