Blijvende hoopSample

Verdrukking leidt tot hoop

Lees: Romeinen 5:1–11
SOAP: Romeinen 5:3–5

"En dit niet alleen, maar wij roemen ook in de verdrukkingen, omdat wij weten dat de verdrukking volharding teweegbrengt, en de volharding ondervinding en de ondervinding hoop. En de hoop beschaamt niet, omdat de liefde van God in onze harten uitgestort is door de Heilige Geest, Die ons gegeven is."

Overdenking

Hoop. Dat is de verwachting van iets goeds. Het is verlangen dat samengaat met verwachting. Het is vertrouwend wachten op dat goede, wat er ook om ons heen gebeurt. Hoop zegt dat we een positieve uitkomst kunnen verwachten, uitkomst na de verdrukking. Toch kan hoop ook een risico inhouden, want wat als die positieve uitkomst er nooit komt? Of als het goede dat we hadden verwacht iets slechts blijkt te zijn? Of als ons verlangen nooit vervuld wordt? Wat dan?

We stellen onze hoop op van alles: geld, relaties, familie, gezondheid, status en reputatie. Toch is er maar één soort hoop die ons nooit zal teleurstellen. Dat is de hoop op Gods beloften. Het is de hoop die wij hebben in Jezus, in het geloof dat Hij door zijn sterven de straf voor onze zonden op Zich heeft genomen en dat wij door het geloof in Hem een relatie met God en eeuwig leven mogen hebben. Die hoop stelt niet teleur, omdat deze hoop zijn oorsprong heeft in Gods liefde.

Wij hebben hoop door wat God voor ons heeft gedaan. Christus stierf voor ons toen wij nog zondaars waren. En op die grond heeft God ons rechtvaardig verklaard en ons bevrijd van zijn straf. Door zijn dood zijn wij gered, is eeuwige vrede met God ons deel geworden en hebben wij een hoop die nooit teleurstelt.

De hoop die wij in Christus hebben, is een hoge prijs voor betaald. Christus leed en stierf zodat wij deel konden krijgen aan die hoop. Als wij Hem volgen, zullen ook wij verdrukking ondervinden, maar die verdrukking is iets om ons in te verheugen! Verdrukking maakt dat we door volharding leren om vol te houden en leren op God te blijven vertrouwen, ook als de omstandigheden ons willen verleiden om het maar op te geven. Die volharding werkt ondervinding in ons uit, waarbij we ons vasthouden aan Gods trouw, telkens als we verdrukking te verduren hebben. En tenslotte brengt die ondervinding hoop voort, een blij en vertrouwend verwachten van ons eeuwig heil.

God geeft ons hoop, omdat Hij ons zo liefheeft. Hij hoefde ons niet zijn plan bekend te maken dat Christus zou terugkomen en dat wij voor eeuwig bij Hem zouden zijn. Maar Hij heeft het ons bekend gemaakt, zodat wij konden leven met die hoop, die verwachting van het goede dat komen zal, ook als we verdrukking meemaken. We kunnen misschien moe worden, maar onze hoop blijft onveranderlijk, omdat onze God onveranderlijk is. Zowel in vreugde als verdriet, altijd hebben wij een hoop die nooit teleurstelt.