Hoe kan ik je troosten?

Als je een hevig verlies moet lijden door het sterven van een geliefde, dan ben je ontroostbaar. En dat mag.

Verdriet mag er zijn.
Je hoeft er niet voor weg te lopen en je hoeft je er niet voor te verstoppen.
Laat dan tussen alle grote snikkende snotter uithalen van verdriet, een deur in je hart open voor troost.

De eerste zondag van de ‘Heidelbergse catechismus’ die als leidraad voor veel Nederlandse gelovigen tekst en uitleg geeft, gaat verdriet ook niet uit de weg.

Vanuit deze catechismus wordt de volgende vraag aan je gesteld:
“Wat is uw enige troost, in het leven en sterven?”

En dan volgt een prachtig antwoord:
“Een gelovige is met lichaam en ziel van Jezus. Door zijn Heilige Geest is de gelovige van het eeuwige leven verzekerd.”

Paulus schrijft hier ook heel mooi over in Romeinen 14:8 (BB). “Want als we leven, leven we voor de Heer. En als we sterven, sterven we voor de Heer. Of we nu leven of sterven, we zijn altijd van de Heer.”

Hier wordt de absolute hoogste troost die je maar kunt bedenken beschreven. Voel je je diep verdrietig? Trekt diep gemis je hart de donkerte in? Laat deze woorden je mogen troosten, zoals niets en niemand dat kan;

Je mag bij God horen.
Je bent door Hem gemaakt.
Je bent vergeven.
en… je mag eeuwig leven in zijn nabijheid.

Zullen we samen bidden?
“Als ik diep verdriet ervaar, dank ik U dat ik diep verdriet mag hebben. U komt niet gelijk met een zakdoek aan, maar U komt naast mij staan. U geeft mij ruimte om verdrietig te zijn en ondertussen wijst U mij naar het grote voorrecht dat ik in U mag beleven… eeuwig leven. Amen.”

Zo blij dat je bestaat!
Wilma Veen

P.S. De teksten van dit leesplan vind je ook in de dagelijkse bemoedigingsemail "Ik wonder jou". Je kunt je hiervoor inschrijven op www.ikwonderjou.nl. Daarbij ontvang je een gratis poster gemaakt door mij, Wilma!