Esther, geboren voor een tijd als dezeSample

Haman was ontmaskerd en gedood, Mordechai en Esther waren nu hun leven zeker. Zij waren veilig, maar de Joden nog niet. De wet die was uitgevaardigd om de Joden uit te moorden kon niet worden herroepen. En opnieuw gaat Esther naar de koning, om nog eens te pleiten voor haar volk.

Hoe zou de koning reageren? Dit was net zo goed een riskante stap als de eerste keer want pas als de koning haar de scepter toereikte was ze welkom om hem te naderen. Deed hij dat niet, dan was het einde verhaal voor Esther. Ze knielt voor hem neer in tranen en smeekt hem om het uitroeien van haar volk te voorkomen. En hierin zien we opnieuw Gods hand. De koning reikt haar de scepter en geeft Mordechai zijn zegel, de autoriteit om te schrijven wat hij nodig acht naar alle 127 gewesten van zijn rijk.

Wat een geweldig bewijs van Gods goedheid en trouwe zorg. Daar mogen wij op vertrouwen, ook vandaag.

Gebed: Vader, dank U voor het voorbeeld van Esther. Dank U, dat U niet bent veranderd. Wij houden van U Heer… niemand is aan U gelijk. Amen.