Bijbelse vermenigvuldigingsmodellenSample

In Genesis 10 lezen we over Nimrod, hij is een geweldig jager. Zijn naam raakt spreekwoordelijk verbonden met de uitspraak: ‘Een jager zonder weerga, een tweede Nimrod (Genesis 10:9)’. Nimrod was de eerste grote veroveraar op aarde en de eerste grote machthebber. Hij stichtte zijn rijk in het huidige Irak en Syrië met Babel als centrum. Hij gebruikt macht om te veroveren en te doden, voor groei, aanzien en persoonlijk welzijn. Nimrod wordt de eerste genoemd, dus voorheen werd het niet als normaal beschouwd om macht op deze manier te gebruiken. Daarmee introduceert hij een nieuwe manier van denken en handelen.

Door de tijd heen hebben veel machthebbers en ondernemers dit paradigma omarmd. Zakendoen is voor hen oorlog. Concurrenten moeten worden uitgeschakeld, marktaandelen moeten worden vergroot, en de winst moet stijgen. Rijkdom, persoonlijke weelde en welstand moeten groeien door ‘slim’ zakendoen. De winst van de één, is het verlies van de ander, dat is voor hen de harde realiteit van de markt.

Nimrod had een eenvoudig vermenigvuldigingsmodel: ‘Hij doodt en hij neemt’. Hij plant niet, ploegt niet, bemest niet, voegt geen waarde toe, maar zorgt dat hij als individu overvloed heeft door anderen uit te schakelen. Het is een denken vanuit schaarste en macht, wat leidt tot meer schaarste en de dood.

Als je leeft vanuit schaarste, heb je nooit genoeg aan wat je gegeven is en daarom moet je anderen uitschakelen om het door jouw begeerde deel veilig te stellen. Daarnaast vindt er een accumulatie van middelen en rijkdom plaats in de handen van enkelen en dit creëert schaarste voor anderen. Het is ook een schaarste principe, omdat deze manier van vermenigvuldigen is als oogsten zonder zaaien en bemesten. Dit leidt vanzelf tot meer schaarste en schrale grond. Daarmee wordt het leven vernietigd en treedt de dood in. De dood treedt ook in, omdat bij deze manier van denken de winst van de één verbonden is met het verlies van de ander. De ander is een concurrent en geen medemens.

Dit denken sluipt zomaar je hart als (christelijke) ondernemer binnen, wanneer begeerte of een hang naar erkenning de boventoon krijgt in ons denken. We kunnen dan zomaar naar klanten kijken als een winstmachine, naar medewerkers als een gebruiksvoorwerp, naar concurrenten als een bedreiging en naar leveranciers als kostenpost in plaats van mensen geschapen naar Gods beeld.

Vraag van de dag
Waar merk jij dat je vanuit schaarste denkt en handelt?