Лука 8

8‑нҗи бап

Экин тымсалы

(Матта 13:1-23; Марк 4:1-20)

1Бу вакадан соңра Иса шәхерлери ве обалары айланып, Худайың Шалыгы барадакы Хош Хабары вагыз этмәге башлады. Он ики шәгирди хем Онуң янындады. 2-3Шейле хем, эрбет рухлардан ве кеселлерден халас болан бирнәче аяллар, ичинден еди арвах-җын чыкан магдалалы Меръем хем-де Хиродың өйүни доландырян Хузаның аялы Ёванна, Сузанна, башга-да биртопар аяллар Исаның янындады. Бу аяллар өз эмләклери билен олара көмек эдйәрдилер.

4Улы бир мәхелле үйшүп, әхли шәхерлерден адамлар Исаның янына гелди. Шонда Иса олара шу тымсалы гүррүң берди: 5«Бир дайхан экин экмәге чыкяр. Экип йөркә, тохумларың бирнәчеси ёлуң үстүне дүшүп, аяк астында депеленйәр ве гушлар гелип, оны чокярлар. 6Бирнәче тохум дашлы ере дүшйәр. Олар гөгерен бадына сувсузлыкдан гурап гидйәрлер. 7Бирнәчеси тикенеклигиң арасына дүшйәр. Тохум билен гөгерен тикенлер олары басяр. 8Бирнәчеси-де говы топрага дүшйәр. Олар гөгерип чыкып, хер бири йүз эссе хасыл берйәр». Булары гүррүң беренден соң, Иса: «Эшитмәге гулагы бар адам эшитсин!» дийип гыгырды. 9Шәгиртлери Ондан: «Бу тымсалың манысы нәме?» дийип сорадылар. 10Ол шейле дийди: «Худайың Шалыгының сырларына дүшүнме укыбы сизе берилди, эмма башгалар середип гөрмесинлер, эшидип дүшүнмесинлер дийип, олара тымсаллар аркалы айдыляр. 11Тымсалың манысы шейле: тохум Худайың сөзүдир. 12Ёлуң үстүне дүшен дәнелер сөзи эшидйән адамлардыр. Эмма шейтан гелип, иман гетирмесинлер, халас болмасынлар дийип, оларың калбындан сөзи согруп аляр. 13Дашлы ере дүшенлер болса сөзи эшиденлеринде, шатлык билен кабул эдйән адамлардыр. Йөне оларда көк ёкдур. Олар аз вагтлайын иман эдип, сынаг вагты имандан дәнйәрлер. 14Тикенеклигиң арасына дүшенлер болса сөзи эшидйәнлердир, эмма дурмушың аладалары, байлыклары, кейпи-сапасы олары барха богяр, олар хасыл бермейәрлер. 15Говы топрага дүшенлер болса, сөзи эшидип, оны ягшы хем пәк йүрекде саклаянлардыр. Олар чыдамлылык билен миве берйәндирлер.

Чыра тымсалы

(Марк 4:21-25)

16Хич ким чыраны якып, онуң үстүни гап билен өртйән дәлдир я-да оны чарпаяның ашагында гойян дәлдир. Гайтам, ичери гиренлер ышыгы гөрер ялы, оны чыраданың үстүнде гойяндыр. 17Элбетде, үсти ачылмаҗак гизлин зат, билинмеҗек, месе-мәлим болмаҗак яшырын зат ёкдур. 18Шонуң үчин хем нәхили диңлейәндигиңизе үнс бериң. Кимде бар болса, оңа ене берлер, йөне кимде ёк болса, өзүниңки хасап эдйән зады хем элинден алнар».

Исаның эҗеси ве инилери

(Матта 12:46-50; Марк 3:31-35)

19Исаның эҗеси билен инилери Оны гөрмәге гелдилер, эмма үйшен мәхелледен яңа Онуң янына гирип билмедилер. 20Оңа: «Эҗең билен доганларың Сени гөрмек үчин дашарда гарашып дурлар» дийип хабар бердилер. 21Эмма Иса: «Мениң эҗем, доганларым – Худайың сөзүни диңләп, оны берҗай эдйәнлердир» дийип җогап берди.

Иса тупаны ятыряр

(Матта 8:23-27; Марк 4:35-41)

22Бир гүн Иса шәгиртлери билен бир гайыга мүнүп, олара: «Гелиң, көлүң бейлеки тарапына гечелиң» дийди. Шейдип, олар ёла дүшдүлер. 23Олар гайыкда йүзүп баряркалар, Иса ука гитди. Көлде бирден гүйчли тупан турды. Гайык сувдан долуп башлады, олар ховплы ягдая дүшдүлер. 24Шәгиртлер барып, Исаны оярып: «Халыпа! Халыпа, биз хеләк болуп барярыс!» дийдилер. Иса туруп, еле хем мөвч алян толкунлара кәеди. Тупан ятып, долы имисалалык аралашды. 25Иса шәгиртлерине: «Сизиң иманыңыз ханы?» дийип сорады. Олар болса горкушып хем гең галып, бири-бирлеринден: «Бу Адам кимкә? Ол еле хем сува буйрук берйәр, олар-да Оңа гулак асяр!» дийишдилер.

Иса арвах-җын эелән адамы сагалдяр

(Матта 8:28-34; Марк 5:1-20)

26Олар Җелиләниң гаршысында ерлешйән герасалыларың#8:26 Герасалылар – кәбир голязмаларда гадаралылар. Серет: Мат 8:28. юрдуна гелдилер. 27Иса кенарда гайыкдан дүшенде, Оңа арвах-җын эелән бир адам габат гелди. Ол адам көпден бәри хич хили эгин-эшик геймейәрди, өйүнде яшаман, мазарларың арасында яшаярды. 28Ол Исаны гөренде, гыгырып гойберди. Онуң өңүнде ере йүзин йыкылып, батлы сес билен: «Эй, Иса, Бейик Худайың Оглы! Мениң билен нәме ишиң бар? Ялбарян, мени гынама» дийди. 29Чүнки Иса арвах-җына ол адамдан чыкмагы буйрупды. Арвах-җын оны йыгы-йыгыдан тутярды. Мунуң үчин ол адамы зынҗырлап, гандаллап саклардылар, эмма ол зынҗырларыны гырып ташларды, арвах-җын оны чөллере әкидерди. 30Иса ондан: «Адың нәме?» дийип сорады. Ол хем: «Адым Гошун#8:30 Гошун – грекче Легион. Бу сөз алты мүң эсгерли гошуны аңладяр.» дийип җогап берди, себәби оңа сан-саҗаксыз арвах-җын гирипди. 31Арвах-җынлар өзлерине довзаха гитмеги буюрмасын дийип, Иса ялбардылар. 32Шол ердәки дагың этегинде уллакан бир доңуз сүрүси отлап йөрди. Арвах-җынлар доңузларың ичине гирмәге ругсат этмегини сорап, Иса ялбардылар. Ол хем ругсат этди. 33Олар яңкы адамдан чыкып, доңузлара гирдилер. Шондан соң сүри учутдан ашак зыңып, көлде пайырдашып гарк болды. 34Болан зады гөренлеринде, чопанлар гачып, шәхердир обалара муны хабар бердилер. 35Халк болан ваканы гөрмек үчин гелди. Олар Исаның янына геленлеринде, ичинден арвах-җын чыкан адамың гейнип, Исаның аягуҗунда отурандыгыны, акылының хем ериндедигини гөрүп горкдулар. 36Бу ваканы гөренлер болса, олара арвах-җын эелән адамың нәхили сагаландыгы барада гүррүң бердилер. 37Онсоң әхли герасалылар ве шол себитиң илаты Исадан өз янларындан гитмегини хайыш этдилер, себәби олары улы горкы гаплап алыпды. Иса хем гайыга мүнүп, ызына гайтды. 38Арвах-җындан халас болан адам Иса гитмезден өң Ондан Өзи билен гитмәге ругсат сорап ялбарды. 39Иса болса: «Бар, өйүңе гайт, Худайың саңа нәмелер эдендигини гүррүң бер» дийип, оны угратды. Ол хем гидип, Исаның өзүне эденлерини тутуш шәхере җар этди.

Дирелен гыз, сагалан аял

(Матта 9:18-26; Марк 5:21-43)

40Иса ызына доланып геленде, халк Оны гызгын гаршылады, себәби хеммелер Оңа гарашярды. 41Шол вагт синагога ёлбашчыларындан Яйрус атлы бир адам гелип, Исаның аягына йыкылды ве Ондан өйүне бармагыны хайыш этди. 42Мунуң себәби онуң он ики яшларындакы екеҗе гызы өлүм яссыгында ятырды. Иса ол ере гидип барярка, мәхелле Оны хер яндан гысып-говруп барярды. 43Мәхелләниң ичинде он ики йылдан бәри ган акма кеселли бир аял хем барды. Ол хич затдан хайыр тапманды#8:43 Ол хич затдан хайыр тапманды – кәбир голязмаларда Ол бары-ёгуны лукманлара сарп эдип, хич затдан хайыр тапманды.. 44Ол Исаның арка тарапындан барып, Онуң донуның сыйына элини дегирди велин, шобада ган акмасы кесилди. 45Иса: «Маңа ким элини дегирди?» дийип сорады. Хич ким боюн алмады. Шонда Петрус#8:45 Кәбир голязмаларда Петрус билен янындакылар.: «Халыпа! Халк дашыңы алып, Сени гысып-говруп баряр, Сен болса: „Маңа ким элини дегирди?“ диййәрсиң» дийди. 46Эмма Иса: «Маңа бири элини дегирди, себәби Мен Өзүмден бир гүйҗүң чыканыны дуйдум» дийди. 47Аял эден ишиниң мундан аңры гизлин галмаҗакдыгыны биленсоң, титрәп гелип, Исаның аягына йыкылды. Әхли халкың өңүнде өзүниң нәме үчин Иса элини дегрендигини, шобада хем шыпа тапандыгыны гүррүң берди. 48Иса оңа: «Эй, начар, иманың саңа шыпа берди. Аркайын гидибер» дийди. 49Иса бу сөзлери айдып дурка, синагога баштутанының өйүнден гелен бир адам Яйруса: «Гызың өлди. Мугаллымы артыкмач биынҗалык этме» дийди. 50Эмма Иса муны эшидип, оңа: «Горкма, диңе иман эт, гызың гутулар» дийди. 51Иса онуң өйүне геленде, Петрус, Ёханна, Якуп ве гызың эне-атасындан башга хич киме Өзи билен ичери гирмәге ругсат этмеди. 52Хеммелер аглашып, яс тутуп отырдылар. Эмма Иса: «Агламаң, ол өленок, уклап ятыр» дийди. 53Адамлар гызың өлендигини билйәндиклери үчин Онуң үстүнден гүлдүлер. 54Эмма Иса хеммәни дашары ковуп, гызың элинден тутды-да, гыгырып: «Гызым, тур!» дийди. 55Гыза җан гирип, ол шобада еринден турды. Онсоң Иса гыза нахар бермеклерини буюрды. 56Гызың эне-атасы хайран галды. Иса болса олара болуп гечен хадысаны хич киме айтмазлыгы табшырды.

Atualmente Selecionado:

Лука 8: TukCyr16

Destaque

Copiar