Лука 19

19-нҗы бап

Иса билен Заккай

1Иса Ерихоның ичинден гечип барярды. 2Ол ерде Заккай атлы бир бай адам барды, ол салгытчыларың башлыгыды. 3Заккай Исаның кимдигини гөрмек иследи, эмма онуң бойы гысга болансоң, мәхелледен яңа Оны гөрүп билмеди. 4Шейлеликде, Оны гөрҗек болуп, өңе ылгап, бир инҗир агаҗының үстүне чыкды, себәби Иса шол ёлдан гелйәрди. 5Иса ол ере геленде, ёкары середип, Оңа: «Заккай! Тиз ашак дүш. Бу гүн Мен сениң өйүңде галмалы» дийди. 6Ол хем дессине ашак дүшүп, Оны шатлык билен кабул этди. 7Халк муны гөрүп: «Бир гүнәкәриң өйүне мыхман болды» дийшип, хүңүрдемәге башлады. 8Заккай болса еринден туруп, Реб Иса: «Эй, Агам! Инди мен байлыгымың ярысыны гарыплара берҗек. Кимиң задыны нәхак алан болсам, дөрт эссе эдип гайтарып берҗекдирин» дийди. 9Иса оңа: «Бу гүн бу өй халас болды, себәби бу адам хем Ыбрайымың хакыкы неслидир. 10Ынсан Оглы йитенлери агтармага ве халас этмәге гелендир» дийди.

Он хызматкәр тымсалы

(Матта 25:14-30)

11Бу затлары диңләп дуркалар, Иса бир тымсал билен сөзүниң үстүни етирди. Себәби Ол Иерусалимиң голайындады, халк хем Худайың Шалыгы басым гөрнер дийип ойлаярды. 12Иса шонуң үчин шейле дийди: «Бир бегзада шалык сүрмәге ыгтыярлык алмак үчин, бир узак юрда ёла рована боляр. 13Ол хызматкәрлеринден онусыны янына чагырып, олара: „Мен гелйәнчәм, шу пулы ишледиң“ дийип, херсине бир хорҗун пул#19:13 Бир хорҗун пул – грекче он мина. Бир мина такмынан үч айлык газанч пулуна деңдир. берйәр.

14Бегзаданың халкы оны йигренйән экен. Олар: „Бу адамың бизиң үстүмизден шалык сүрмегини ислемейәрис“ дийип, онуң ызындан илчилер иберйәрлер. 15Эмма муңа гарамаздан, ол ыгтыярлык алып, ызына доланяр. Соңра ол пул берен хызматкәрлерини янына чагырып, кимиң нәме газананыны билмек ислейәр. 16Биринҗиси гелип: „Хоҗайын! Сениң бир хорҗун пулуң он хорҗун пул газанды“ диййәр. 17Оңа: „Берекелла, ягшы хызматкәр! Аз затда садык боланың үчин он шәхере хәким бол“ диййәр. 18Икинҗиси гелип: „Хоҗайын! Сениң бир хорҗун пулуң бәш хорҗун пул газанды“ диййәр. 19Хоҗайыны оңа хем: „Сен хем бәш шәхере хәким бол“ диййәр. 20Онсоң үчүнҗи хызматкәри гелип: „Хоҗайын! Ине, сениң бир хорҗун пулуң, мен оны бир улы яглыга дүвүп сакладым. 21Мен сенден горкдум, себәби сен гаты өздиенли адам. Сен гоймадык ериңден алярсың, экмедик ериңден орярсың“ диййәр. 22Хоҗайыны оңа: „Эй, эрбет хызматкәр, сени өз агзыңдан чыкан сөзлер билен хөкүм эдерин! Асыл сен мениң өздиенли адамдыгымы, гоймадыгымы алянымы, экмедигими орянымы билйәрмидиң? 23Онда нәме үчин пулумы ишлетмәге бермедиң? Мен геленимде, оны пейдасы билен алардым“ диййәр. 24Онсоң хоҗайын ол ерде дуранлара: „Онуң элинден пулы алың-да, он хорҗунла бериң“ диййәр. 25Олар оңа: „Хоҗайын, онуң өзүнде өңем он хорҗун пул бар ахыры!“ диййәрлер. 26Ол: „Мен сизе диййәрин, кимде бар болса, оңа берлер, кимде ёк болса, онуң элиндәки хем алнар. 27Үстлеринден патышалык этмегими ислемейән душманларымы болса, шу ере гетириң-де, гөзүмиң алнында өлдүриң“ дийип җогап берйәр».

Иса Иерусалиме улы дабара билен гирйәр

(Матта 21:1-11; Марк 11:1-11; Ёханна 12:12-19)

28Иса булары айдып болансоң, ёлуны довам этдирип, Иерусалиме тарап уграды. 29Ол Зейтун дагының этегиндәки Бейтфаҗы билен Бейтания голайланда, ики шәгирдини ёллап, олара: 30«Өңүңиздәки оба барың. Оба гирен ериңизде даңылгы дуран бир тайхар тапарсыңыз, онуң үстүне шу вагта ченли хич ким мүнен дәлдир. Оны чөзүң-де, бәри алып гелиң. 31Эгер бири сизден: „Нәме үчин оны чөзйәрсиңиз?“ дийип сораса, оңа: „Бу тайхар Реббе герек“ дийиң» дийди. 32Ёллананлар гидип, барыны Онуң айдышы ялы тапдылар. 33Тайхары чөзүп дуркалар, онуң эелери: «Тайхары нәме үчин чөзйәрсиңиз?» дийип сорадылар. 34Олар хем: «Бу тайхар Реббе герек» дийдилер. 35Тайхары Исаның янына гетирип, үстүне донларыны атдылар-да, Исаны оңа мүндүрдилер. 36Ол гидип барярка, адамлар донларыны ёла дүшейәрдилер. 37Иса Зейтун дагындан ашак инйән ёла голайланда, шәгиртлериң хеммеси гөрен әхли гудратларына шатланып, батлы сеслери билен Худайы шөхратландырмага башладылар. 38#Зеб 117:25.Олар: «Реббиң адындан патыша алкыш болсун! Гөклерде парахатлык, иң белентликде шан-шөхрат болсун!» диййәрдилер. 39Мәхелләниң арасындан кәбир фарисейлер Иса: «Мугаллым! Шәгиртлериңиң агзыны юмдур!» дийдилер. 40Эмма Ол: «Сизе айдярын: олар дымса, дашлар гыгырышар» дийди.

41Иса Иерусалиме голайланда, оны гөрүп аглады. 42Ол шейле дийди: «Вах, кәшгә сен бу гүн өзүңе нәмәниң парахатлык гетирҗекдигини билседиң! Эмма бу энтек сениң гөзлериңден гизлин. 43Сениң башыңа шейле бир гүнлер гелер: душманларың даш-төверегиңе гарымлар газып, сени габарлар, хер яндан гысып-говрарлар. 44Олар сени вейран эдип, сениң ичиңдәки чагалары гырып ташларлар. Сенде даш үстүнде даш гоймазлар, себәби сен Худайың саңа гелен пурсадыны сайгармадың».

Иса сатыҗылары ыбадатханадан ковяр

(Матта 21:12-17; Марк 11:15-19; Ёханна 2:13-22)

45Онсоң Иса ыбадатхананың ховлусына гирип, ол ердәки сатыҗылары ковмага башлады. 46#Иша 56:7.Иса олара: «„Мениң өйүм ыбадат өйи болар“ дийип язылгыдыр, эмма сиз муны гаракчыларың сүренине өврүпсиңиз» дийди. 47Ол хер гүн ыбадатхананың ховлусында сапак берйәрди. Ёлбашчы руханылар, Төврат мугаллымлары ве халкың баштутанлары болса Оны өлдүрмегиң күйүндедилер. 48Эмма мунуң ёлуны тапып билмейәрдилер, себәби әхли халк Оны улы үнс билен диңлейәрди.

Atualmente Selecionado:

Лука 19: TukCyr16

Destaque

Copiar