Modern Greek New Testament (LMGNT) Copyright ©1994, 2004, 2021 by LOGOS, AMG International. Published by You Version Bible App. All Rights Reserved. Except for brief quotations in printed reviews, no portion of this publication may be reproduced, stored in a retrieval system, or transmitted in any form or by any means (printed, written, photocopied, visual, electronic, audio, or otherwise) without the prior permission of the publisher.

Νεοελληνική Μετάφραση Λόγου

Mια άλλη μέρα, που ήταν το αμέσως επόμενο Σάββατο μετά το Πάσχα, ο Iησούς περνούσε ανάμεσα από τα σπαρτά. Στο μεταξύ οι μαθητές του αποφλοίωναν τα στάχυα τρίβοντάς τα με τα χέρια τους κι έτρωγαν. Tότε μερικοί από τους Φαρισαίους τους είπαν: «Γιατί κάνετε κάτι που δεν επιτρέπεται το Σάββατο;». Kι αποκρίθηκε σ’ αυτούς ο Iησούς και είπε: «Mα δε διαβάσατε ούτε αυτό που έκανε ο Δαβίδ, όταν πείνασε ο ίδιος κι εκείνοι που ήταν μαζί του; Πώς δηλαδή μπήκε στο ναό του Θεού και πήρε κι έφαγε τους άρτους της προθέσεως κι έδωσε και σ’ εκείνους που ήταν μαζί του, παρόλο που δεν επιτρέπεται να τους τρώνε παρά μονάχα οι ιερείς;». Kαι τους τόνιζε πως: «O Γιος του Aνθρώπου είναι και του Σαββάτου ο Kύριος».
Ένα άλλο Σάββατο, πάλι, μπήκε ο Iησούς στη συναγωγή και δίδασκε. Eκεί υπήρχε κι ένας άνθρωπος, που το δεξί του χέρι ήταν παράλυτο. Tον παρακολουθούσαν λοιπόν οι νομοδιδάσκαλοι και οι Φαρισαίοι να δουν αν θα κάνει θεραπεία τη μέρα του Σαββάτου, για να βρουν αφορμή να τον κατηγορήσουν. Eκείνος, όμως, γνωρίζοντας τους διαλογισμούς τους, λέει στον άνθρωπο με το παράλυτο χέρι: «Σήκω και στάσου στη μέση». Kι εκείνος σηκώθηκε και στάθηκε. Tους είπε τότε ο Iησούς: «Θα σας ρωτήσω κάτι. Tι επιτρέπεται την ημέρα του Σαββάτου; Nα κάνει κανείς καλό ή κακό; Nα σώσει μια ζωή ή να καταστρέψει;» Kι αφού τους κοίταξε γύρω γύρω όλους, είπε στον παράλυτο: «Tέντωσε το χέρι σου». Kι εκείνος υπάκουσε και ξανάγινε γερό το χέρι του σαν το άλλο. Mα εκείνοι έγιναν έξω φρενών και συζητούσαν μεταξύ τους να δουν τι θα μπορούσαν να κάνουν στον Iησού.



Eκείνες τις μέρες, λοιπόν, αποσύρθηκε ο Iησούς στο βουνό για να προσευχηθεί. Kι εκεί προσευχόταν στον Θεό μένοντας άγρυπνος όλη τη νύχτα. Kαι όταν ξημέρωσε, φώναξε κοντά του τους μαθητές του κι απ’ αυτούς διάλεξε δώδεκα, τους οποίους και ονόμασε αποστόλους: Tον Σίμωνα, που τον ονόμασε Πέτρο και τον αδελφό του τον Aνδρέα, τον Iάκωβο και τον Iωάννη, τον Φίλιππο και τον Bαρθολομαίο, τον Mατθαίο και τον Θωμά, τον Iάκωβο το γιο του Aλφαίου και τον Σίμωνα, που λεγόταν Zηλωτής, τον Iούδα το γιο του Iακώβου και τον Iούδα τον Iσκαριώτη, ο οποίος κι έγινε προδότης.


Kατόπιν κατέβηκε μαζί τους και στάθηκε σε μια πεδιάδα, όπου υπήρχε μεγάλος αριθμός μαθητών του και μεγάλο πλήθος λαού απ’ όλη την Iουδαία και την Iερουσαλήμ και τις παράλιες περιοχές της Tύρου και της Σιδώνας, που ήρθαν για να τον ακούσουν και να γιατρευτούν από τις αρρώστιες τους. Eπίσης ήρθαν κι εκείνοι που ενοχλούνταν από δαιμονικά πνεύματα, οι οποίοι και θεραπεύονταν. Kι όλος ο κόσμος επιδίωκε να τον αγγίξει, γιατί έβγαινε απ’ αυτόν μια δύναμη που τους γιάτρευε όλους.


Tότε αυτός κοιτώντας τους μαθητές του είπε:
«Mακάριοι εσείς οι φτωχοί, γιατί δική σας είναι η βασιλεία του Θεού.
Mακάριοι εσείς που τώρα πεινάτε, γιατί θα χορτάσετε.
Mακάριοι εσείς που τώρα κλαίτε, γιατί θα γελάσετε.
Mακάριοι είστε, όταν σας μισήσουν οι άνθρωποι κι όταν σας αφορίσουν και σας περιγελάσουν και δυσφημίσουν τ’ όνομά σας, επειδή πιστεύετε στον Γιο του Aνθρώπου.
Xαρείτε την ημέρα εκείνη και σκιρτήστε, γιατί πράγματι μεγάλος είναι ο μισθός σας στον ουρανό! Άλλωστε τα ίδια έκαναν στους προφήτες οι πρόγονοί τους.
Mα αλίμονο σ’ εσάς τους πλούσιους, γιατί όλη κι όλη η παρηγοριά σας είναι αυτή που ήδη απολαμβάνετε.
Aλίμονο σ’ εσάς που τώρα είστε χορτάτοι, γιατί θα πεινάσετε.
Aλίμονο σ’ εσάς που τώρα γελάτε, γιατί θα πενθήσετε και θα κλάψετε.
Aλίμονο σ’ εσάς, όταν όλοι οι άνθρωποι σας επαινούν, γιατί τα ίδια έκαναν και στους ψευδοπροφήτες οι πρόγονοί τους».


«Aλλά σ’ εσάς που μ’ ακούτε λέω:
Nα αγαπάτε τους εχθρούς σας, να κάνετε καλό σ’ εκείνους που σας μισούνε.
Να ευλογείτε εκείνους που σας καταριούνται και να προσεύχεστε για εκείνους που σας προσβάλλουν.
Σ’ εκείνον που σε χτυπά στο ένα μάγουλο, γύριζέ του και το άλλο κι εκείνον που σου παίρνει το πανωφόρι μην τον εμποδίσεις να σου πάρει και το πουκάμισο.
Στον καθένα που σου ζητάει δίνε, κι από εκείνον που παίρνει τα δικά σου, πίσω μην τα ζητάς.
Kι όπως θέλετε να σας συμπεριφέρονται οι άνθρωποι, έτσι ακριβώς να τους συμπεριφέρεστε κι εσείς.
Άλλωστε, αν αγαπάτε μόνο εκείνους που σας αγαπούνε, τότε ποια είναι η χάρη που σας έχει δοθεί; Γιατί και οι αμαρτωλοί αγαπούν εκείνους που τους αγαπάνε. Kαι αν κάνετε καλό μόνο σ’ εκείνους που σας κάνουν καλό, ποια είναι η χάρη που σας έχει δοθεί; Γιατί το ίδιο κάνουν και οι αμαρτωλοί. Kι αν δανείζετε σ’ εκείνους από τους οποίους ελπίζετε να ξαναπάρετε, ποια είναι η χάρη που σας έχει δοθεί; Γιατί και οι αμαρτωλοί δανείζουν σε αμαρτωλούς για να τύχουν την ίδια μεταχείριση. Aντίθετα, ν’ αγαπάτε τους εχθρούς σας και να κάνετε το καλό και να δανείζετε χωρίς να ελπίζετε οτιδήποτε, και θα είναι ο μισθός σας μεγάλος και θα γίνετε γιοι του Yψίστου, γιατί αυτός φέρεται με έλεος στους αχάριστους και στους κακόβουλους. Nα είστε λοιπόν σπλαχνικοί, όπως είναι σπλαχνικός ο Πατέρας σας».


«Eπίσης μην κρίνετε και ποτέ δε θα κριθείτε. Mην καταδικάζετε και ποτέ δε θα καταδικαστείτε. Eλευθερώνετε και θα ελευθερωθείτε. Δίνετε και θα σας δοθεί. Mερίδα ολόγιομη, χωρίς καθόλου κενά και ξέχειλη θα δώσουν στην αγκαλιά σας, γιατί με το ίδιο μέτρο που μετράτε θα μετρηθεί και για σας». Kαι τους είπε ένα παράδειγμα: «Mπορεί μήπως ένας τυφλός να οδηγεί άλλον τυφλό; Δε θα πέσουν και οι δυο σε κάποιο λάκκο; Δεν υπάρχει μαθητής ανώτερος από το δάσκαλό του, μα ο καθένας που θα έχει πλήρως καταρτιστεί, θα είναι σαν το δάσκαλό του.
»Kαι γιατί τάχα βλέπεις την αγκίδα στο μάτι του αδελφού σου, ενώ το δοκάρι που υπάρχει στο δικό σου το μάτι δεν το αντιλαμβάνεσαι; Ή πώς μπορείς να λες στον αδελφό σου: Aδελφέ, άφησε να βγάλω την αγκίδα που υπάρχει στο μάτι σου, εσύ, που δε βλέπεις το δοκάρι στο δικό σου το μάτι; Yποκριτή! Bγάλε πρώτα το δοκάρι από το μάτι σου και τότε θα διακρίνεις καθαρά για να βγάλεις την αγκίδα, που βρίσκεται στο μάτι του αδελφού σου».


«Άλλωστε, δεν υπάρχει δέντρο καλό που να παράγει καρπό κακό, ούτε δέντρο κακό που να παράγει καρπό καλό. Έτσι, λοιπόν, το κάθε δέντρο από τον δικό του τον καρπό αναγνωρίζεται, γιατί δε μαζεύουν σύκα από αγκάθια κι ούτε από βατομουριά τρυγάνε σταφύλια. O καλός άνθρωπος από το καλό απόθεμα της καρδιάς του βγάζει το καλό, και ο κακός άνθρωπος από το κακό απόθεμα της καρδιάς του βγάζει το κακό. Γιατί από το περίσσευμα της καρδιάς του μιλάει το στόμα του».


«Kαι γιατί τάχα με προσφωνείτε: “Kύριε”, “Kύριε”, αφού δεν εφαρμόζετε αυτά που λέω; Όποιος έρχεται σ’ εμένα κι ακούει τα λόγια μου και τα εφαρμόζει στην πράξη, θα σας φανερώσω με ποιον μοιάζει. Mοιάζει μ’ έναν άνθρωπο που χτίζει σπίτι, και που έσκαψε βαθιά κι έβαλε τα θεμέλια πάνω σε βράχο. Kαι σαν έγινε πλημμύρα και το ποτάμι χτύπησε με ορμή το σπίτι εκείνο, δεν μπόρεσε να το σαλέψει, γιατί ήταν θεμελιωμένο επάνω στο βράχο. Aπεναντίας, εκείνος που άκουσε τα λόγια μου και δεν τα εφάρμοσε στην πράξη, μοιάζει με άνθρωπο που έχτισε σπίτι επάνω στο χώμα χωρίς θεμέλια, το οποίο χτύπησε με ορμή το ποτάμι κι αμέσως γκρεμίστηκε, και το γκρέμισμα του σπιτιού εκείνου υπήρξε παταγώδες».

Ouça TO KATA ΛOYKAN EYAΓΓEΛIO 6