Przypowieści Salomona 14:29-33
Przypowieści Salomona 14:29-33 Biblia Warszawska 1975 (BW1975)
Człowiek nierychły do gniewu jest bardzo roztropny, lecz porywczy pomnaża swoją głupotę. Umysł spokojny zapewnia ciału życie, lecz namiętność toczy członki jak robak. Kto gnębi nędzarza, lży jego Stwórcę; lecz czci go ten, kto lituje się nad biednym. Bezbożny upada z powodu swojej złości, lecz sprawiedliwy ma oparcie w swojej niewinności. W sercu rozumnego mieszka mądrość, lecz nie można jej znaleźć we wnętrzu głupca.
Przypowieści Salomona 14:29-33 Biblia Gdańska (PBG)
Nierychły do gniewu jest bogaty w rozum; ale porywczy pokazuje głupstwo. Serce zdrowe jest żywotem ciała; ale zazdrość jest zgniłością w kościach. Kto ciemięży ubogiego, uwłacza stworzycielowi jego; ale go czci, kto ma litość nad ubogim. Dla złości swojej wygnany bywa niepobożny; ale sprawiedliwy nadzieję ma i przy śmierci swojej. W sercu mądrego odpoczywa mądrość, ale wnet poznać, co jest w sercu głupich.
Przypowieści Salomona 14:29-33 UWSPÓŁCZEŚNIONA BIBLIA GDAŃSKA (UBG)
Nieskory do gniewu jest bardzo roztropny, lecz porywczy wywyższa głupotę. Zdrowe serce jest życiem ciała, a zazdrość jest zgnilizną kości. Kto gnębi ubogiego, uwłacza jego Stwórcy, a czci go ten, kto lituje się nad ubogim. Niegodziwy zostaje wygnany z powodu swojego zła, a sprawiedliwy ma nadzieję nawet w czasie swojej śmierci. Mądrość spoczywa w sercu rozumnego, a co jest w sercu głupich, wychodzi na jaw.
Przypowieści Salomona 14:29-33 Biblia, to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza Wydanie pierwsze 2018 (SNP)
Cierpliwy jest bardzo roztropny, porywczy — promuje głupotę. Spokój serca to dla ciała życie, zazdrość jest jak próchnica kości. Kto gnębi nędzarza, lży jego Stwórcę, czci Go ten, kto się lituje nad biednym. Bezbożny upada przez własną niegodziwość, a jego śmierć jest dla sprawiedliwego ratunkiem. W sercu rozumnego gości mądrość, czy we wnętrzu głupców da się ją rozpoznać?
Przypowieści Salomona 14:29-33 Nowa Biblia Gdańska (NBG)
Pobłażliwy jest bogaty w zastanowienie; a popędliwy wysoko podnosi głupstwo. Życiem dla ciała jest spokojne serce, a namiętność zgnilizną w kościach. Kto uciemięża biednego – bluźni jego Stwórcy; zaś czci Go ten, co się lituje nad ubogimi. Przez swą złość bywa strącony niegodziwy; lecz sprawiedliwy ufa jeszcze przy swojej śmierci. W sercu rozumnego spoczywa mądrość; ale poznać, co w sercu głupich.