Przypowieści Salomona 13:1-25
Przypowieści Salomona 13:1-25 Biblia Warszawska 1975 (BW1975)
Mądry syn lubi karność, lecz szyderca nie słucha karcenia. Z owocu swoich ust człowiek spożywa dobre, lecz pragnieniem niewiernych jest gwałt. Kto strzeże swoich ust, zachowuje życie, kto zaś nie powściąga swoich warg, gotuje sobie zgubę. Leniwy wiele pożąda, a jednak nic nie ma, lecz dusza pilnych jest obficie nasycona. Sprawiedliwy nienawidzi fałszywej mowy, lecz bezbożny postępuje haniebnie i bezwstydnie. Sprawiedliwość strzeże tego, kto postępuje nienagannie, lecz grzech wiedzie bezbożnych do zguby. Niejeden udaje bogatego, choć nic nie ma, niejeden udaje ubogiego, choć ma wiele bogactw. Bogactwem musi niejeden okupić swoje życie, lecz ubogi nie słyszy żadnych pogróżek. Światłość sprawiedliwych jaśnieje, lecz lampa bezbożnych gaśnie. Zuchwałość wywołuje tylko zwady, lecz u tych, którzy przyjmują radę, jest mądrość. Łatwo zdobyty majątek maleje; lecz kto stopniowo gromadzi, pomnaża go. Przewlekłe oczekiwanie sprawia sercu ból, lecz życzenie spełnione jest drzewem życia. Kto gardzi Słowem, ten ginie; lecz kto szanuje przykazania, temu będzie odpłacone. Nauka mędrca jest krynicą życia, dzięki niej unika się sideł śmierci. Zdrowy rozsądek zapewnia życzliwość, lecz droga niewiernych prowadzi do zguby. Roztropny robi wszystko rozważniej lecz głupiec popisuje się głupotą. Niegodziwy poseł sprowadza nieszczęście, lecz wierny posłaniec działa kojąco. Ubóstwo i hańba spada na tego, kto się wyłamuje z karności; lecz kto zważa na karcenie, ten jest czczony. Spełnione życzenie jest miłe dla duszy, lecz unikanie złego jest ohydą dla głupców. Kto obcuje z mędrcami, mądrzeje, lecz kto się brata z głupcami, temu źle się wiedzie. Grzeszników ściga nieszczęście, lecz nagrodą sprawiedliwych jest szczęście. Dobry człowiek przekazuje dziedzictwo wnukom, lecz majątek grzesznika jest zachowany dla sprawiedliwego. Nowo zorane pole ubogich daje żywności obficie, lecz i ta może zginąć wskutek bezprawia. Kto żałuje swojej rózgi, nienawidzi swojego syna, lecz kto go kocha, karci go zawczasu. Sprawiedliwy je do syta, lecz brzuch bezbożnych czuje niedostatek.
Przypowieści Salomona 13:1-25 Biblia Gdańska (PBG)
Syn mądry przyjmuje ćwiczenie ojcowskie, ale naśmiewca nie słucha strofowania. Każdy będzie pożywał dobrego z owocu ust swoich; ale dusza przewrotnych krzywdy pożywać będzie. Kto strzeże ust swych, strzeże duszy swojej; kto lekkomyślnie otwiera wargi swe, będzie starty. Dusza leniwego żąda, a nic nie ma; ale dusza pracowitych zbogaci się. Słowa kłamliwego nienawidzi sprawiedliwy; ale niezbożny staje się obrzydliwym i shańbionym. Sprawiedliwość strzeże tego, który żyje bez zmazy; ale niezbożność podwraca grzesznika. Znajduje się taki co się czyni bogatym, a nie ma nic; i taki, co się czyni ubogim, choć ma wiele bogactw. Okup żywota człowieczego jest bogactwo jego; ale ubogi nie słucha łajania. Światłość sprawiedliwych jasna: ale pochodnia bezbożnych zgaśnie. Samą tylko pychą człowiek zwady wszczyna, ale przy tych, co radę przyjmują, jest mądrość. Bogactwa źle nabyte umniejszą się; ale kto je zgromadza ręką swą, przyczynia ich. Nadzieja długa wątli serce; ale żądość wypełniona jest drzewem żywota. Kto gardzi słowem Bożem, sam sobie szkodzi; ale kto się boi przykazania jego, odniesie nagrodę. Nauka mądrego jest źródłem żywota ku ochronieniu się sideł śmierci. Rozum dobry daje łaskę; ale droga przewrotnych jest przykra. Każdy ostrożny umiejętnie sobie poczyna; ale głupi rozpościera głupstwo. Poseł niezbożny upada we złe; ale poseł wierny jest lekarstwem. Ubóstwo i zelżywość przyjdzie na tego, który się wyłamuje z karności; ale kto przestrzega upominania, wysławiony będzie. Żądność wypełniona słodka jest duszy; ale odstąpić od złego, głupim jest obrzydliwością. Kto chodzi z mądrymi, mądrym będzie; ale kto towarzyszy z głupimi, startym będzie. Nieszczęście grzeszników ściga; ale sprawiedliwym Bóg dobrem nagrodzi. Dobry człowiek zostawia dziedzictwo synom synów swoich; ale majętność grzesznika sprawiedliwemu zachowana bywa. Obfita żywność na roli ubogich, a drugi ginie przez nieroztropność. Kto zawściąga rózgi swej, ma w nienawiści syna swego; ale kto go miłuje, wczas go karze. Sprawiedliwy je, i nasyca duszę swoję; ale żołądek niezbożnych niedostatek cierpi.
Przypowieści Salomona 13:1-25 UWSPÓŁCZEŚNIONA BIBLIA GDAŃSKA (UBG)
Mądry syn przyjmuje pouczenie ojca, a szyderca nie słucha strofowania. Człowiek będzie spożywać dobro z owocu swoich ust, a dusza przewrotnych będzie spożywać przemoc. Kto strzeże swych ust, strzeże swojej duszy; kto szeroko otwiera swe wargi, będzie zniszczony. Dusza leniwego pragnie, a nic nie ma, a dusza pracowitych zostanie obficie nasycona. Sprawiedliwy nienawidzi kłamliwego słowa, a niegodziwy staje się obrzydliwy i zhańbiony. Sprawiedliwość strzeże tego, który postępuje uczciwie, a niegodziwość powala grzesznika. Znajduje się taki, który czyni siebie bogatym, a nie ma nic; inny czyni siebie ubogim, choć ma wiele bogactw. Okupem za życie człowieka jest jego bogactwo, a ubogi nie słucha strofowania. Radośnie błyszczy światło sprawiedliwych, a pochodnia niegodziwych zgaśnie. Spór powstaje tylko dzięki pysze, a mądrość jest przy tych, co przyjmują radę. Łatwo zdobyte bogactwo zmniejsza się, a kto je gromadzi swą ręką, pomnaża je. Przedłużająca się nadzieja sprawia ból sercu, a spełnione pragnienie jest drzewem życia. Kto gardzi słowem Bożym, ten zginie, a kto się boi przykazania, dostanie nagrodę. Prawo mądrego jest źródłem życia, by uniknąć sideł śmierci. Prawdziwy rozum daje łaskę, a droga przewrotnych jest ciężka. Każdy roztropny postępuje rozważnie, a głupi ujawnia głupotę. Niegodziwy posłaniec popada w zło, a wierny wysłannik jest lekarstwem. Ubóstwo i hańba spadną na tego, który odrzuca karność, a kto szanuje upomnienia, dozna czci. Spełnione pragnienie jest słodkie dla duszy, a odwrócenie się od zła budzi odrazę w głupcach. Kto przestaje z mądrymi, będzie mądry, a towarzysz głupców będzie zniszczony. Nieszczęście ściga grzeszników, a sprawiedliwych Bóg nagrodzi dobrem. Dobry człowiek zostawia dziedzictwo dzieciom swoich dzieci, a majątek grzesznika jest zachowany dla sprawiedliwego. Obfita żywność jest na roli ubogich, lecz i ta może niszczeć przez nieroztropność. Kto oszczędza swą rózgę, nienawidzi swego syna, a kto go kocha, karze w porę. Sprawiedliwy je i syci swoją duszę, a żołądek niegodziwych cierpi niedostatek.
Przypowieści Salomona 13:1-25 Biblia, to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza Wydanie pierwsze 2018 (SNP)
Mądry syn trwa przy pouczeniach ojca, szyderca jest nieposłuszny mimo upomnienia! Z owocu swoich ust człowiek spożywa dobro, lecz pragnieniem niewiernych jest przemoc. Kto strzeże swoich ust, chroni swoje życie, kto jest gadatliwy, temu biada! Leniwy? Wiele sobie życzy, lecz nic nie posiada. A pracowity? Ten będzie nasycony. Sprawiedliwy nienawidzi fałszywej mowy, bezbożny zaś roznosi przykre wieści i przynosi wstyd. Sprawiedliwość strzeże postępujących nienagannie, lecz niegodziwość rujnuje grzesznika. Jeden udaje bogatego, choć nic nie posiada, inny udaje biednego, choć ma wiele bogactw. Bogactwo bywa okupem za życie człowieka. A ubogi? Ten nie słyszy pogróżek. Światło sprawiedliwych cieszy blaskiem, lecz lampa bezbożnych gaśnie. Pycha wywołuje tylko spór, lecz u tych, którzy korzystają z rady, jest mądrość. Bogactwo, które łatwo przyszło, maleje; kto je gromadzi pracowitą ręką, temu go przybywa. Przewlekłe oczekiwanie sprawia sercu ból, pragnienie spełnione jest drzewem życia. Kto gardzi Słowem, od tego żądają poręki, kto szanuje przykazanie, temu to wynagrodzą. Nauka mędrca jest źródłem życia — pozwala uniknąć sideł śmierci. Zdrowy rozsądek zapewnia przychylność, postępowanie niewiernych — ciągłą dolegliwość. Roztropny zawsze kieruje się poznaniem, a głupiec — obnosi się z głupotą. Bezbożny poseł wtrąca w nieszczęście, ale wierny posłaniec jest lekarstwem. Porzucających karność czeka ubóstwo i hańba, kto zważa na karcenie, będzie szanowany. Spełnione pragnienie jest balsamem dla duszy, lecz porzucanie zła jest ohydą dla głupców. Kto przestaje z mędrcami, mądrzeje, lecz kto się brata z głupcami — niszczeje. Grzeszników ściga nieszczęście, sprawiedliwych — nagradza dobro. Dobry człowiek przekazuje dziedzictwo wnukom, majątek grzesznika przypadnie sprawiedliwemu. Obsiany ugór biednych to dostatek żywności, ale i to przepadnie, gdy zabraknie prawa. Kto oszczędza rózgi, krzywdzi swojego syna, ten, kto go kocha, trzyma go w karności. Sprawiedliwy je, by zaspokoić głód, ale brzuch bezbożnych nigdy nie ma dość.
Przypowieści Salomona 13:1-25 Nowa Biblia Gdańska (NBG)
Mądry syn przyjmuje ojcowskie napomnienie, a szyderca nie słucha surowej mowy. Niejeden z plonu swych ust spożywa dobro, jednak pragnieniem przeniewierców jest grabież. Kto strzeże swoich ust – ten pilnuje swojego życia; zaś kto swe wargi lekkomyślnie otwiera – temu grozi ruina. Gorąco pragnie, ale nie ma; lecz dusza gorliwych będzie nasycona. Sprawiedliwy nienawidzi kłamliwego słowa, a niegodziwiec szkaluje i hańbi. Sprawiedliwość ochrania tego, co postępuje nieskazitelnie; a grzesznika oplątuje niegodziwość. Jeden udaje bogatego, chociaż nic nie posiada; inny udaje biednego, chociaż ma znaczne mienie. Okupem za życie napadniętego człowieka może być jego mienie; lecz biedny nie słyszy takiej groźby. Wesoło będzie świecić światło sprawiedliwych, lecz pochodnia niegodziwych zgaśnie. Pycha wznieca tylko swary; a mądrość jest u tych, którzy się naradzają. Zmniejszy się bogactwo pochodzące z niczego; lecz pomnoży je ten, który zbiera na rękę. Przewlekająca się nadzieja sprawia boleść serca, a spełnione życzenie jest jakby drzewem życia. Kto lekceważy Słowo, temu się to policzy za winę; lecz będzie wynagrodzony ten, który szanuje przykazania. Źródłem życia jest nauka mędrca, ona pozwala unikać sideł śmierci. Zdrowy rozsądek zapewnia życzliwość, lecz droga zdrajców jest silna. Mądry czyni wszystko z rozwagą; głupi roztacza swą niedorzeczność. Niegodziwy posłaniec wtrąca w nieszczęście; ale wierny posłaniec przynosi ratunek. Kto odrzuca przestrogę dostępuje nędzy i hańby; poważany jest ten, co zwraca uwagę na przyganę. Zaspokojone pragnienie jest słodkie dla duszy; stronienie od złego jest wstrętne dla głupców. Kto przystaje z mędrcami – nabiera mądrości; a kto się łączy z głupcami – staje się złym. Grzeszników ściga ich złość; sprawiedliwych wynagradza ich szczęście. Prawy przekazuje dziedzictwo swym wnukom; a mienie grzesznego jest przechowane dla sprawiedliwych. Małe pole biednych daje pod dostatkiem żywności; a przez swoją nieprawość, niejeden jest niszczony. Kto powściąga swą rózgę – nienawidzi swojego syna; lecz kto go miłuje zawczasu go karci. Sprawiedliwy jada tyle, by się nasycić; lecz życie niegodziwych cierpi na nienasycenie.