Liczb 13:25-33
Liczb 13:25-33 UWSPÓŁCZEŚNIONA BIBLIA GDAŃSKA (UBG)
I po czterdziestu dniach wrócili z wyszpiegowania ziemi. A kiedy wrócili, przyszli do Mojżesza, Aarona i całego zgromadzenia synów Izraela na pustynię Paran, do Kadesz; zdali sprawę im oraz całemu zgromadzeniu, pokazali im też owoce tej ziemi. I opowiedzieli mu: Przyszliśmy do ziemi, do której nas wysłałeś. Ona rzeczywiście opływa mlekiem i miodem, a to są jej owoce; Tylko że lud, który mieszka w tej ziemi, jest silny, a miasta są obwarowane i bardzo wielkie; widzieliśmy tam również synów Anaka. Amalekici mieszkają w południowej części ziemi, a Chetyci, Jebusyci, Amoryci mieszkają w górach; Kananejczycy zaś mieszkają nad morzem i nad brzegiem Jordanu. Wtedy Kaleb uspokajał lud szemrzący przeciw Mojżeszowi i mówił: Pójdźmy i posiądźmy ziemię, bo zdołamy ją podbić. Lecz mężczyźni, którzy z nim poszli, powiedzieli: Nie możemy wyruszyć przeciw tamtemu ludowi, bo jest silniejszy od nas. I rozpuścili wśród synów Izraela złą wieść o ziemi, którą wyszpiegowali, mówiąc: Ziemia, przez którą przeszliśmy, aby ją zbadać, jest ziemią, która pożera swoich mieszkańców, a wszyscy ludzie, których w niej widzieliśmy, to ludzie wysokiego wzrostu. Tam też widzieliśmy olbrzymów, synów Anaka, pochodzących od olbrzymów. Przy nich wydaliśmy się sobie jak szarańcza, takimi też byliśmy w ich oczach.
Liczb 13:25-33 Biblia Gdańska (PBG)
I nazwano miejsce ono Nachal Eschol, od grona winnego, które tam byli urznęli synowie Izraelscy. Zatem wrócili się od onego szpiegowania ziemi po wyjściu czterdziestu dni. A wróciwszy się, przyszli do Mojżesza i do Aarona, i do wszystkiego zgromadzenia synów Izraelskich na puszczą Faran, która jest w Kades; i dali im i wszystkiemu pospólstwu sprawę, ukazawszy im owoc onej ziemi. A powiadali im, mówiąc: Przyszliśmy do ziemi, do którejś nas był posłał, która w prawdzie opływa mlekiem i miodem, a oto, ten jest owoc jej; Tylko że mocny jest lud, który mieszka w onej ziemi; miasta także obronne są, i bardzo wielkie; do tego i syny Enakowe tameśmy widzieli. Amalek mieszka w ziemi na południe, a Hetejczyk, i Jebuzejczyk, i Amorejczyk mieszka na górach; Chananejczyk zaś mieszka nad morzem, i nad brzegiem Jordanu. I hamował Kaleb lud szemrzący przeciw Mojżeszowi, i mówił: Pójdźmy a posiądźmy ziemię, bo ją pewnie sobie podbijemy. Ale mężowie oni, którzy z nim chodzili, rzekli: Nie będziem mogli ciągnąć przeciw tamtemu ludowi; bo mocniejszy jest nad nas. I zganili onę ziemię, którą byli przeszpiegowali, synom Izraelskim, mówiąc: Ziemia ta, którąśmy przeszli, i przeszpiegowali ją, jest ziemia pożerająca obywatele swoje, a lud wszystek, któryśmy w niej widzieli, lud jest wysokiego wzrostu. Tameśmy też widzieli olbrzymy, syny Enakowe z rodu olbrzymów; i zdaliśmy się sobie przy nich jako szarańcza, takimiż zdaliśmy się i onym.
Liczb 13:25-33 Nowa Biblia Gdańska (NBG)
A wrócili na koniec czterdziestu dni, po przepatrzeniu ziemi. Zatem przyszli oraz przybyli do Mojżesza, do Ahrona i do całego zboru synów Israela na puszczę Paran, do Kadeszu. Potem zdali im sprawę oraz całemu zborowi i pokazali im owoce owej ziemi. I opowiadali mu, mówiąc: Przyszliśmy do tej ziemi, do której nas wysłałeś i rzeczywiście, płynie ona mlekiem, i miodem; a oto jej owoce. Tylko, że lud, który zamieszkuje tą ziemię jest silnym; miasta też są warowne, bardzo wielkie; no i widzieliśmy tam potomków Enaka. Południową stronę ziemi zamieszkuje Amalek, na górach mieszka Chyttejczyk, Jebusyta, i Emorejczyk; zaś Kanaanejczyk mieszka nad morzem oraz nad brzegiem Jardenu. Zaś Kaleb uspokajał lud wzburzony na Mojżesza, mówiąc: Wejść wejdziemy oraz ją zdobędziemy, a podołać jej podołamy. Jednak mężowie, którzy z nim tam chodzili, powiedzieli: Nie możemy wchodzić do tego ludu, gdyż on jest od nas silniejszym. I rozpuścili między synami Israela złą wieść o ziemi, którą przepatrzyli, mówiąc: Ziemia, którą przeszliśmy w celu jej przepatrzenia to ziemia pożerająca swoich mieszkańców; a cały lud, który w niej widzieliśmy to rośli ludzie. Tam też widzieliśmy i olbrzymów, synów Enaka z rodu olbrzymów, więc byliśmy w naszych oczach jak szarańcza, i takimi też byliśmy w ich oczach.
Liczb 13:25-33 Biblia, to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza Wydanie pierwsze 2018 (SNP)
Ze swojej zwiadowczej wyprawy do ziemi Kanaan wrócili po czterdziestu dniach. Po powrocie udali się do Mojżesza i do Aarona, stanęli też przed całym zgromadzeniem Izraelitów w Kadesz, na pustyni Paran. Tam zdali sprawę im oraz całemu zgromadzeniu. Pokazali także płody ziemi, które ze sobą przynieśli. Opowiedzieli Mojżeszowi wszystko po kolei: Przyszliśmy do ziemi, do której nas wysłałeś, i przekonaliśmy się, że rzeczywiście opływa ona w mleko i miód — zobacz, to jej owoce. Jednakże lud mieszkający w tej ziemi jest silny. Miasta są obwarowane i bardzo wielkie. Widzieliśmy tam także potomków Anaka. W ziemi Negeb mieszkają Amalekici. Chetyci, Jebuzyci i Amoryci zamieszkują góry, a Kananejczycy mieszkają nad morzem, a także wzdłuż Jordanu. Na tę wieść lud oburzył się na Mojżesza, tak że Kaleb zaczął uciszać niezadowolonych: Najedziemy tę ziemię odważnie — przekonywał — i zdobędziemy ją. Na pewno zdołamy ją zdobyć! Jednak zwiadowcy, którzy — jak Kaleb — brali udział w wyprawie, twierdzili: Nie poradzimy sobie z tym ludem. Jest on od nas silniejszy! W ten sposób rozpuszczali wśród Izraelitów złą wieść o ziemi, którą przemierzyli. Ziemia, w której byliśmy na zwiadach — mówili — to ziemia niebezpieczna dla tych, którzy chcieliby w niej zamieszkać. Jej mieszkańcy to mężczyźni rośli. Widzieliśmy tam także olbrzymów, potomków Anaka, wywodzących się od olbrzymów. Wobec nich wydawaliśmy się sobie jak szarańcza — i tacy byliśmy w ich oczach.