Łukasza 18:35-42
Łukasza 18:35-42 Biblia Warszawska 1975 (BW1975)
A gdy On przybliżał się do Jerycha, pewien ślepiec siedział przy drodze, żebrząc. A gdy usłyszał, że tłum przechodzi, dowiadywał się, co się dzieje. Powiedzieli mu wtedy, że Jezus Nazareński przechodzi. I zaczął wołać: Jezusie, Synu Dawidowy, zmiłuj się nade mną! A ci, którzy szli na przedzie, gromili go, by milczał. On zaś coraz głośniej wołał: Synu Dawidowy, zmiłuj się nade mną! Wtedy Jezus przystanął i kazał przyprowadzić go do siebie. A gdy ten się zbliżył, zapytał go, Mówiąc: Co chcesz, abym ci uczynił? A on odrzekł: Panie, abym przejrzał. A Jezus rzekł do niego: Przejrzyj! Wiara twoja uzdrowiła cię.
Łukasza 18:35-42 Biblia Gdańska (PBG)
I stało się, gdy się on przybliżał do Jerycha, ślepy niektóry siedział podle drogi, żebrząc. A usłyszawszy lud przechodzący, pytał, co by to było? I powiedziano mu, iż Jezus Nazareński tędy idzie. I zawołał, mówiąc: Jezusie, Synu Dawidowy! zmiłuj się nade mną. Lecz ci, co szli wprzód, gromili go, aby milczał. Ale on tem więcej wołał: Synu Dawidowy! zmiłuj się nade mną. Zastanowiwszy się tedy Jezus, kazał go przywieść do siebie; a gdy się przybliżył, pytał go, mówiąc: Co chcesz, abym ci uczynił? A on rzekł: Panie! abym przejrzał. A Jezus mu rzekł: Przejrzyj, wiara twoja ciebie uzdrowiła.
Łukasza 18:35-42 UWSPÓŁCZEŚNIONA BIBLIA GDAŃSKA (UBG)
A gdy zbliżał się do Jerycha, pewien ślepiec siedział przy drodze i żebrał. A usłyszawszy przechodzący tłum, pytał, co się dzieje. I powiedziano mu, że przechodzi Jezus z Nazaretu. Wtedy zawołał: Jezusie, Synu Dawida, zmiłuj się nade mną! Lecz ci, którzy szli z przodu, gromili go, aby milczał. On jednak jeszcze głośniej wołał: Synu Dawida, zmiłuj się nade mną! Wtedy Jezus zatrzymał się i kazał go przyprowadzić do siebie. A gdy się zbliżył, zapytał go: Co chcesz, abym ci uczynił? A on odpowiedział: Panie, żebym przejrzał. Jezus mu powiedział: Przejrzyj, twoja wiara cię uzdrowiła.
Łukasza 18:35-42 Biblia, to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza Wydanie pierwsze 2018 (SNP)
Gdy Jezus zbliżał się do Jerycha, przy drodze siedział i żebrał pewien niewidomy. Na odgłos przechodzącego tłumu zaczął rozpytywać, co się dzieje. Powiedzieli mu więc, że to Jezus z Nazaretu przechodzi. Wówczas niewidomy zawołał: Jezusie, Synu Dawida, zlituj się nade mną! Ci, którzy szli na przedzie, słysząc to wołanie, nakłaniali go, aby zamilkł. On jednak krzyczał jeszcze głośniej: Synu Dawida, zlituj się nade mną! Jezus, zatrzymany tym wołaniem, polecił sprowadzić go do siebie. A gdy się zbliżył, zapytał go: Co chcesz, abym ci uczynił? Panie, pragnę przejrzeć na oczy — powiedział. Przejrzyj! — polecił Jezus. — Twoja wiara cię ocaliła.
Łukasza 18:35-42 Nowa Biblia Gdańska (NBG)
Ale kiedy on zbliżał się do Jerycha, zdarzyło się, że pewien ślepy siedział przy drodze, żebrząc. Zaś gdy usłyszał przechodzący tłum, pytał, co by to było. Zatem mu powiedziano, że obok przechodzi Jezus Nazarejczyk. Więc zawołał, mówiąc: Jezusie, synu Dawida, zmiłuj się nade mną. A ci, co szli przodem, gromili go, aby milczał; ale on jeszcze bardziej wołał: Synu Dawida, zmiłuj się nade mną. Zaś Jezus stanął i kazał go przyprowadzić do siebie; a kiedy on się zbliżył, spytał go, mówiąc: Co chcesz bym ci uczynił? A on powiedział: Panie, abym widział. Więc Jezus mu powiedział: Przejrzyj; twoja wiara cię wybawiła.