Kapłańska 25:1-10
Kapłańska 25:1-10 Biblia Warszawska 1975 (BW1975)
I przemówił Pan do Mojżesza na górze Synaj tymi słowy: Mów do synów izraelskich i powiedz im tak: Gdy wejdziecie do ziemi, którą Ja wam daję, to ziemia ta będzie obchodzić sabat dla Pana: Przez sześć lat będziesz obsiewał swoje pole i przez sześć lat będziesz obcinał swoją winnicę, i będziesz zbierał jej plon. Lecz w roku siódmym będzie mieć ziemia sabat całkowity, odpoczynek, sabat dla Pana. Nie będziesz obsiewał swego pola ani obcinał swojej winnicy. Nie będziesz zbierał żniwa z tego, co samo wyrosło po żniwie twoim, i nie będziesz zrywał winogron z nie obciętych pędów. Ziemia mieć będzie rok odpoczynku. To, co ziemia wyda w czasie swego odpoczynku, będzie dla was pożywieniem — dla ciebie i dla twego sługi, i dla twojej służebnicy, i dla twego najemnika, i dla tych, którzy u ciebie mieszkają, Dla twojego bydła i dla zwierząt, które są na twojej ziemi będzie pożywieniem cały jej plon. Naliczysz sobie siedem lat sabatowych, siedem razy po siedem lat. Czas tych siedmiu lat sabatowych obejmować będzie czterdzieści dziewięć lat. W dziesiątym dniu siódmego miesiąca każesz zadąć w róg. W dniu pojednania każecie dąć w rogi po całej waszej ziemi. Poświęcicie pięćdziesiąty rok i obwołacie w ziemi wolność dla wszystkich jej mieszkańców. Będzie to dla was rok jubileuszowy. Wrócicie każdy do dawnej swojej własności i wrócicie każdy do swojej rodziny.
Kapłańska 25:1-10 Biblia Gdańska (PBG)
Rzekł nad to Pan do Mojżesza na górze Synaj, mówiąc: Powiedz synom Izraelskim, a mów do nich: Gdy wnijdziecie do ziemi, którą Ja wam daję, tedy święcić będzie ziemia sabat Panu. Przez sześć lat osiewać będziesz pole twoje, i przez sześć lat winnice twoje obrzynać będziesz, zbierając urodzaje z niej; Ale roku siódmego sabat odpocznienia mieć będzie ziemia, sabat Pański; pola twego nie będziesz osiewał, ani winnicy twojej obrzynał. Co się samo przez się zrodzi zboża twego, nie będziesz żął, i jagód zaniechanej winnicy twojej nie będziesz zbierał; rok odpocznienia będzie miała ziemia. I będzie, co się urodzi w onem odpocznieniu ziemi, tobie na pokarm, i słudze twemu, i służebnicy twej, i najemnikowi twemu i przychodniowi twemu, który mieszka z tobą. Także bydłu twemu, i zwierzowi, który jest w ziemi twojej, będzie wszystek urodzaj jej na pokarm. Naliczysz też sobie siedem tygodni lat, to jest siedem kroć siedem lat; i uczyniąć dni siedmiu tygodni lat czterdzieści i dziewięć lat. Tedy każesz zatrąbić w trąbę huczną miesiąca siódmego, dnia dziesiątego tegoż miesiąca; w dzień oczyszczenia każecie zatrąbić po wszystkiej ziemi waszej. I święcić będziecie rok pięćdziesiąty, a obwołacie wolność w ziemi wszystkim obywatelom jej. Lato miłościwe mieć będziecie; i wróci się każdy do osiadłości swojej, i każdy do rodziny swojej wróci się.
Kapłańska 25:1-10 UWSPÓŁCZEŚNIONA BIBLIA GDAŃSKA (UBG)
Potem PAN powiedział do Mojżesza na górze Synaj: Przemów do synów Izraela i powiedz im: Gdy wejdziecie do ziemi, którą wam daję, wtedy ziemia będzie obchodzić szabat dla PANA. Przez sześć lat będziesz obsiewał swoje pole i przez sześć lat będziesz obcinał swoją winnicę, i zbierał z niej plony; Lecz w siódmym roku ziemia będzie mieć szabat odpoczynku, szabat dla PANA. Nie będziesz obsiewał swego pola ani obcinał swojej winnicy. Nie będziesz żął tego, co samo wyrośnie po twoich żniwach, ani nie będziesz zbierał winogron twojej zaniechanej winnicy. To będzie rok odpoczynku dla ziemi. I szabat ziemi będzie dla was pokarmem: dla ciebie, dla twego sługi, dla twojej służącej, dla twego najemnika i dla przybysza, który mieszka u ciebie. Także dla twego bydła i zwierząt, które są w twojej ziemi; cały jej plon będzie służyć za pokarm. Policzysz też sobie siedem lat szabatowych, to jest siedem razy po siedem lat; okres siedmiu szabatowych lat będzie wynosił czterdzieści dziewięć lat. Wtedy w dziesiątym dniu siódmego miesiąca każesz zatrąbić w trąbę o donośnym dźwięku; w Dniu Przebłagania zatrąbicie po całej waszej ziemi. Poświęcicie pięćdziesiąty rok i ogłosicie wolność w ziemi wszystkim jej mieszkańcom. Będzie to dla was rok jubileuszowy. Każdy z was wróci do swojej posiadłości i do swojej rodziny.
Kapłańska 25:1-10 Biblia, to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza Wydanie pierwsze 2018 (SNP)
PAN przemówił do Mojżesza na górze Synaj tymi słowy: Przekaż synom Izraela: Gdy wejdziecie do ziemi, którą Ja wam daję, to ziemia ta będzie obchodzić szabat dla PANA. Przez sześć lat będziesz obsiewał swoje pole i przez sześć lat będziesz przycinał swoją winnicę, i będziesz zbierał jej plon. Ale w roku siódmym ziemia mieć będzie szabat całkowitego odpoczynku, szabat dla PANA. Wtedy nie będziesz obsiewał swojego pola ani przycinał swojej winnicy. Nie będziesz też żął tego, co samo dojrzeje do żniw, i nie będziesz obcinał winogron z nieprzyciętych pędów — ziemia mieć będzie szabat całkowitego odpoczynku. W tym szabatnim roku ziemia dostarczy wam pożywienia — tobie, twojemu słudze, służącej, najemnikowi, osiedleńcowi, innym mieszkającym u ciebie, twojemu bydłu i zwierzętom żyjącym w twoim kraju. Wszystkim za pożywienie posłużą plony pól. Ponadto zsumujesz sobie siedem szabatnich lat, to jest siedem razy po siedem lat, otrzymując w ten sposób czterdzieści dziewięć lat. Gdy ten czas nadejdzie, każesz zadąć w róg. Uczynisz to w siódmym miesiącu i jego dziesiątym dniu. Właśnie w Dniu Pojednania dźwięk rogu ma się rozlec po kraju. W ten sposób poświęcicie pięćdziesiąty rok i obwołacie w kraju wolność dla wszystkich jego mieszkańców. Będzie to dla was rok jubileuszowy. W tym roku każdy będzie mógł wrócić do swojej własności i do swojej rodziny.
Kapłańska 25:1-10 Nowa Biblia Gdańska (NBG)
Nadto przy górze Synaj WIEKUISTY powiedział Mojżeszowi: Oświadcz synom Israela, mówiąc: Gdy wejdziecie do ziemi, którą wam oddaję wtedy ziemia ma obchodzić szabat WIEKUISTEGO. Przez sześć lat obsiewaj twoje pole i przez sześć lat obrzynaj twoją winnicę oraz zbieraj jej plony. Ale siódmego roku będzie odpoczynek wielki odpoczynek dla ziemi, szabat WIEKUISTEGO. Nie będziesz obsiewał twojego pola, ani obrzynał twej winnicy. Nie zżynaj samorodnego plonu swojego żniwa i nie zbieraj nieobrzętych gron twojej winorośli; niech ziemia ma rok wypoczynku. Zaś plon ziemi, tej, która będzie w odpocznieniu, zostanie wam na pokarm tobie, twojemu słudze, twojej służebnicy, twojemu najemnikowi oraz twojemu przesiedleńcowi, który mieszka przy tobie. Także twojemu bydłu oraz zwierzętom, które są na twej ziemi niech im służy za pokarm cały plon. Potem naliczysz sobie siedem tygodni lat siedmiokroć po siedem lat aby czas tygodni naliczył ci liczbę czterdziestu dziewięciu lat. A siódmego miesiąca, dziesiątego dnia tego miesiąca, każesz zadąć w róg; w Dzień Przebaczenia każecie zadąć w róg na całej waszej ziemi. Nadto poświęcicie rok pięćdziesiąty i ogłosicie na ziemi świętej wolność dla wszystkich jej mieszkańców. Będzie on dla was jubileuszem; więc wrócicie każdy wróci do swojej posiadłości i każdy do swej rodziny.