Kapłańska 2:11-16
Kapłańska 2:11-16 Biblia Warszawska 1975 (BW1975)
Żadna ofiara z pokarmów, którą składać będziecie Panu, nie może być przyrządzana na kwasie; gdyż nic kwaszonego ani miodu nie możecie składać na ofiarę ogniową dla Pana. Możecie je składać Panu jako ofiarę pierwocin, lecz nie możecie ich kłaść na ołtarzu, aby się przemieniły w woń przyjemną. Każdą twoją ofiarę z pokarmów posolisz; żadnej twojej ofiary z pokarmów nie pozbawisz soli przymierza Boga twego. Przy każdej ofierze swojej składać będziesz i sól. Jeżeli zaś z pierwocin składać będziesz Panu ofiarę z pokarmów, to złożysz kłosy prażone na ogniu, krupy ze świeżego ziarna jako ofiarę z pokarmów z pierwocin twoich. Nalejesz na nią oliwy i nałożysz na nią kadzidła. To jest ofiara z pokarmów. Kapłan spali na ofiarę pamiątki krupy i oliwę wraz z całym kadzidłem jako ofiarę ogniową dla Pana.
Kapłańska 2:11-16 Biblia Gdańska (PBG)
Wszelka ofiara śniedna, którą ofiarować będziecie Panu, bez kwasu będzie; bo żadnego kwasu i żadnego miodu nie będziecie zapalać na ofiarę ognistą Panu. Tylko w ofiarach pierwiastek ofiarować to będziecie Panu; ale na ołtarz nie będziecie ich kłaść ku wdzięcznej wonności. Każdy dar ofiary twojej śniednej solą posolisz a nie odejmiesz soli przymierza Boga twojego od ofiary twojej śniednej; przy każdej ofierze twojej ofiarować będziesz sól. A jeźli ofiarować będziesz ofiarę śniedną z pierwszych urodzajów Panu, świeże kłosy uprażysz ogniem, a zboże wykruszone z kłosów świeżych ofiarować będziesz na ofiarę śniedną pierwszych urodzajów twoich; I nalejesz na nią oliwy, a nakładziesz na nią kadzidła; bo ofiara śniedna jest. Tedy zapali kapłan pamiątkę jej ze zboża wykruszonego jej, i z oliwy jej, ze wszystkiem kadzidłem jej; bo ofiara ognista jest Panu.
Kapłańska 2:11-16 UWSPÓŁCZEŚNIONA BIBLIA GDAŃSKA (UBG)
Żadna ofiara pokarmowa, jaką będziecie składać PANU, nie będzie przygotowywana z zakwasem, bo żadnego zakwasu ani żadnego miodu nie będziecie spalać na ofiarę ogniową dla PANA. Możecie je składać PANU jako ofiarę pierwocin, ale nie będziecie ich kłaść na ołtarzu na miłą woń. Każdą z ofiar pokarmowych posolisz i nie pozbawisz soli przymierza twego Boga swej ofiary pokarmowej. Przy każdej twojej ofierze złożysz sól. A jeśli będziesz składał PANU ofiarę pokarmową z pierwocin, to złożysz świeże kłosy prażone na ogniu, zboże wykruszone ze świeżych kłosów jako ofiarę pokarmową z twoich pierwszych plonów; Nalejesz na nią oliwy i położysz na nią kadzidła. To jest ofiara pokarmowa. Wtedy kapłan spali na pamiątkę trochę jej wykruszonego zboża i oliwy wraz z całym jej kadzidłem. To jest ofiara ogniowa dla PANA.
Kapłańska 2:11-16 Biblia, to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza Wydanie pierwsze 2018 (SNP)
Żadnej ofiary z pokarmów, którą będziecie składać PANU, nie wolno zarabiać z zakwasem, gdyż niczego, co zakwaszone, ani miodu, nie będziecie spalać jako wdzięcznego daru dla PANA. Możecie je składać PANU jako ofiarę pierwocin, ale nie możecie wnosić tego na ołtarz, by uzyskać z tego miłą woń. Każdą ofiarę z pokarmów posolisz. Soli przymierza twojego Boga nie pozbawisz żadnej ofiary z pokarmów — wraz z każdą ofiarujesz sól. Jeśli chcesz złożyć PANU ofiarę z pokarmów z pierwszych plonów, to złóż w tej ofierze świeże kłosy prażone na ogniu, krupy pochodzące z twoich żyznych pól. Polej swą ofiarę oliwą, nałóż na nią kadzidła — to będzie ofiarą z pokarmów. Część przyniesionych przez ciebie krup wraz z oliwą oraz całe kadzidło kapłan spali jako przypomnienie, jako wdzięczny dar dla PANA.
Kapłańska 2:11-16 Nowa Biblia Gdańska (NBG)
Niech żadna ofiara z pokarmów, którą będziecie przynosić WIEKUISTEMU, nie będzie przyrządzana z kwaszonego; jako ofiarę ogniową WIEKUISTEMU nie puścicie z dymem żadnego zakwasu oraz żadnego miodu. Jako ofiarę z pierwocin możecie to przynosić WIEKUISTEMU, ale nie wejdą na ofiarnicę jako przyjemny zapach. Każdą twoją ofiarę z pokarmów posolisz solą; nie pozbawisz twojej ofiary soli przymierza twojego Boga; przy każdej twojej ofierze zaofiarujesz także sól. A jeżeli przyniesiesz WIEKUISTEMU ofiarę z pierwocin przynieś w darze z twoich pierwocin suszone nad ogniem kłosy świeżą krupę. Nalejesz na nią oliwy oraz nałożysz na nią kadzidła; to jest ofiara z pokarmów. A kapłan puści z dymem „znak przypomnienia” z tej krupy i z jej oliwy, z całym jej kadzidłem. To jest ofiara ogniowa dla WIEKUISTEGO.