Jozuego 4:1-24
Jozuego 4:1-24 Biblia Warszawska 1975 (BW1975)
Gdy tedy cały lud zakończył przeprawę przez Jordan, rzekł Pan do Jozuego: Weźcie sobie z ludu dwunastu mężów, po jednym z każdego plemienia, I nakażcie im: Wydobądźcie ze środka Jordanu, stamtąd, gdzie stały nogi kapłanów, dwanaście kamieni, przynieście je ze sobą i złóżcie na miejscu, gdzie dziś będziecie nocować. Jozue przywołał więc dwunastu mężów, których wyznaczył spośród synów izraelskich, po jednym z każdego plemienia, I rzekł do nich: Przejdźcie przed Skrzynią Przymierza Pana, Boga waszego, na środek Jordanu i przynieście każdy na swoich barkach jeden kamień według liczby plemion izraelskich, Aby to było znakiem pośród was, gdy wasze dzieci w przyszłości pytać się będą: Co znaczą dla was te kamienie? Odpowiecie im, że wody Jordanu zostały rozdzielone przed Skrzynią Przymierza Pana, gdy przechodziła przez Jordan; zostały rozdzielone wody Jordanu, i te kamienie są dla synów izraelskich pamiątką na wieki. I uczynili synowie izraelscy tak, jak nakazał Jozue: wydobyli dwanaście kamieni ze środka Jordanu, jak powiedział Pan do Jozuego, według liczby plemion izraelskich, i przynieśli je z sobą na miejsce, gdzie mieli nocować, i tam je złożyli. Postawił też Jozue dwanaście kamieni pośrodku Jordanu w miejscu, gdzie stały nogi kapłanów niosących Skrzynię Przymierza. Są one tam do dnia dzisiejszego. Kapłani zaś, niosący Skrzynię, stali pośrodku Jordanu, aż wykonano wszystko, co Pan kazał Jozuemu powiedzieć ludowi, tak jak Mojżesz nakazał Jozuemu. Lud zaś spiesznie się przeprawiał. A kiedy lud zakończył przeprawę, przeszła też Skrzynia Pana i kapłani przed całym ludem. Synowie Rubena zaś i synowie Gada oraz połowa plemienia Manassesa przeprawili się uzbrojeni przed synami izraelskimi, jak im Mojżesz powiedział. Około czterdziestu tysięcy zbrojnych wojowników przeprawiło się przed Panem do walki na stepach Jerycha. W tym dniu wywyższył Pan Jozuego na oczach całego Izraela i bali się go, jak bali się Mojżesza przez całe jego życie. I rzekł Pan do Jozuego: Rozkaż kapłanom, niosącym Skrzynię Świadectwa, aby wyszli z Jordanu. Wtedy Jozue rozkazał kapłanom: Wyjdźcie z Jordanu. A kiedy kapłani, niosący Skrzynię Przymierza Pana wyszli z Jordanu i stopy ich stanęły na suchym lądzie, wróciły wody Jordanu na swoje miejsce i jak przedtem wszędzie wystąpiły z brzegów. Lud wyszedł z Jordanu dziesiątego dnia pierwszego miesiąca i rozłożył się obozem w Gilgal po wschodniej stronie Jerycha. A owe dwanaście kamieni, które zabrali z Jordanu, postawił Jozue w Gilgal I rzekł do synów izraelskich: Gdy w przyszłości wasi potomkowie pytać się będą swoich ojców: Co znaczą te kamienie? Pouczcie waszych synów, mówiąc: Suchą nogą przeszedł tu Izrael przez Jordan, Gdyż Pan, Bóg wasz, wysuszył wody Jordanu przed wami, aż się przeprawiliście, podobnie jak Pan, Bóg wasz, uczynił z Morzem Czerwonym, które wysuszył przed nami, aż się przeprawiliśmy, Aby poznały wszystkie ludy ziemi, że ręka Pana jest mocna, i abyście się bali Pana, Boga waszego, po wszystkie dni.
Jozuego 4:1-24 Biblia Gdańska (PBG)
A gdy się wszystek lud przeprawił za Jordan, (bo rzekł był Pan do Jozuego, mówiąc: Obierzcie sobie z ludu dwanaście mężów, po jednym mężu z każdego pokolenia. I rozkażcie im, mówiąc: Weźmijcie sobie stąd z pośrodku Jordanu, z tego miejsca, gdzie stały nogi kapłanów porządnie, dwanaście kamieni, które z sobą wyniósłszy postawicie na stanowisku, gdzie będziecie leżeć przez tę noc. Tedy wezwał Jozue dwanaście mężów, które był wybrał z synów Izraelskich, po jednym mężu z każdego pokolenia.) I rzekł do nich Jozue: Idźcie przed skrzynią Pana, Boga waszego, w pośrodek Jordanu, a weźmij każdy kamień jeden na ramię swoje według liczby pokolenia synów Izraelskich, Aby to było na znak między wami, gdyby potem pytali synowie wasi mówiąc: Co wam znaczy ten kamień? Tedy im powiecie, iż się rozstąpiły wody w Jordanie przed skrzynią przymierza Pańskiego; albowiem gdy szła przez Jordan, rozstąpiły się wody Jordańskie; i będzie ten kamień na pamiątkę synom Izraelskim aż na wieki. I uczynili tak synowie Izraelscy, jako rozkazał Jozue, i wzięli dwanaście kamieni z pośród Jordanu, jako mówił Pan do Jozuego, według liczby pokolenia synów Izraelskich, a zanieśli je z sobą aż do stanowiska, i tam je złożyli. Jozue też wystawił dwanaście kamieni w pośród Jordanu, na miejscu, kędy stały nogi kapłanów, niosących skrzynię przymierza, które tam zostały aż po dziś dzień. A tak kapłani niosący skrzynię stali w pośród Jordanu, aż się wypełniło to wszystko, co był rozkazał Pan Jozuemu mówić do ludu według wszystkiego, co był przykazał Mojżesz Jozuemu. Spieszył się tedy lud i przeszedł Jordan. I stało się gdy wszystek lud przeszedł, że też przeszła i skrzynia Pańska i kapłani przed oblicznością ludu. Przeszli też synowie Rubenowi, i synowie Gadowi, z połową pokolenia Manasesowego, zbrojno przed syny Izraelskimi, jako im był powiedział Mojżesz. Około czterdziestu tysięcy ludu zbrojnego przeszło przed Panem do boju na polu Jerycha. Dnia onego wywyższył Pan Jozuego przed oczyma wszystkiego Izraela, i bali się go, jako się bali Mojżesza po wszystkie dni żywota jego. Potem rzekł Pan do Jozuego, mówiąc: Rozkaż kapłanom, niosącym skrzynię świadectwa, aby wystąpili z Jordanu. I rozkazał Jozue kapłanom, mówiąc: Wystąpcie z Jordanu. I stało się, gdy wystąpili kapłani, niosący skrzynię przymierza Pańskiego, z pośrodku Jordanu, a stanęły stopy nóg kapłanów na suszy, wróciły się wody Jordańskie na miejsce swoje, a płynęły, jako przedtem, we wszystkich brzegach swoich. A lud, wyszedłszy z Jordanu dziesiątego dnia miesiąca pierwszego, położyli się obozem w Galgal ku stronie wschodniej Jerycha. A dwanaście onych kamieni, które wynieśli z Jordanu, postawił Jozue w Galgal. I rzekł do synów Izraelskich, mówiąc: Co znaczy ten kamień? Tedy oznajmijcie synom waszym, mówiąc: Po suszy przeszedł Izrael ten Jordan; Albowiem osuszył Pan Bóg wody Jordańskie przed wami, ażeście przeszli, jako uczynił Pan, Bóg wasz, morzu czerwonemu, które wysuszył przed nami, ażeśmy przeszli; Aby poznali wszyscy narodowie ziemi rękę Pańską, że można jest, żebyście się bali Pana, Boga waszego, po wszystkie dni.
Jozuego 4:1-24 UWSPÓŁCZEŚNIONA BIBLIA GDAŃSKA (UBG)
A gdy cały lud zakończył przeprawę przez Jordan, PAN powiedział do Jozuego: Wybierzcie sobie z ludu dwunastu mężczyzn, po jednym z każdego pokolenia. I rozkażcie im: Weźcie sobie stąd, ze środka Jordanu, z tego miejsca, gdzie nogi kapłanów stały pewnie, dwanaście kamieni, zabierzcie je ze sobą i połóżcie w miejscu, gdzie tej nocy będziecie nocować. Jozue wezwał więc dwunastu mężczyzn, których wybrał spośród synów Izraela, po jednym z każdego pokolenia. I Jozue powiedział do nich: Pójdźcie przed arką PANA, swojego Boga, na środek Jordanu i niech każdy weźmie po jednym kamieniu na swe ramię, według liczby pokoleń synów Izraela; Aby to było znakiem wśród was, gdy potem wasi synowie zapytają: Co znaczą dla was te kamienie? Wtedy powiecie im, że wody Jordanu rozdzieliły się przed arką przymierza PANA; gdy przechodziła przez Jordan, rozdzieliły się wody Jordanu; i te kamienie będą pamiątką dla synów Izraela na wieki. I synowie Izraela uczynili tak, jak rozkazał Jozue. Wzięli dwanaście kamieni ze środka Jordanu, jak powiedział PAN do Jozuego, według liczby pokoleń synów Izraela, zanieśli je ze sobą na miejsce noclegu i tam je złożyli. Jozue też postawił dwanaście kamieni na środku Jordanu, w miejscu, gdzie stały nogi kapłanów niosących arkę przymierza. Pozostają tam aż do dziś. Kapłani zaś niosący arkę stali na środku Jordanu, aż wypełniło się to wszystko, co PAN rozkazał Jozuemu powiedzieć ludowi zgodnie ze wszystkim, co Mojżesz nakazał Jozuemu. Lud natomiast spieszył się i przeszedł. Gdy cały lud przeszedł, przeszli też i arka PANA, i kapłani przed ludem. Synowie Rubena, synowie Gada i połowa pokolenia Manassesa również przeszli uzbrojeni przed synami Izraela, jak im Mojżesz nakazał. Około czterdziestu tysięcy uzbrojonych wojowników przeszło przed PANEM do walki na równinach Jerycha. W tym dniu PAN wywyższył Jozuego na oczach całego Izraela i bali się go, jak bali się Mojżesza przez wszystkie dni jego życia. Potem PAN powiedział do Jozuego: Rozkaż kapłanom niosącym arkę świadectwa, aby wyszli z Jordanu. Rozkazał więc Jozue kapłanom: Wyjdźcie z Jordanu. A gdy kapłani niosący arkę przymierza PANA wyszli ze środka Jordanu i stopy ich stanęły na suchej ziemi, wody Jordanu wróciły na swoje miejsce i płynęły jak przedtem, wypełnione po brzegi. Lud wyszedł z Jordanu dziesiątego dnia pierwszego miesiąca i rozbił obóz w Gilgal, po wschodniej stronie Jerycha. A te dwanaście kamieni, które wyniesiono z Jordanu, Jozue ustawił w Gilgal. I powiedział do synów Izraela: Gdy w przyszłości wasi synowie zapytają swoich ojców: Co znaczą te kamienie? Wtedy powiecie swoim synom: Izrael przeszedł przez Jordan po suchej ziemi; PAN Bóg bowiem osuszył wody Jordanu przed wami, aż się przeprawiliście – tak jak PAN, wasz Bóg, uczynił z Morzem Czerwonym, które wysuszył przed nami, aż przeszliśmy; Aby wszystkie narody ziemi poznały, że ręka PANA jest potężna, i żebyście bali się PANA, swojego Boga, po wszystkie dni.
Jozuego 4:1-24 Biblia, to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza Wydanie pierwsze 2018 (SNP)
Gdy naród zakończył przeprawę przez Jordan, PAN powiedział do Jozuego: Weźcie sobie dwunastu mężczyzn z ludu, po jednym z każdego plemienia, i polećcie im: Wydobądźcie stąd, ze środka Jordanu, z miejsca, gdzie stoją nogi kapłanów, dwanaście kamieni i zanieście je z sobą na miejsce, gdzie spędzicie dzisiejszą noc. Jozue wezwał więc dwunastu mężczyzn, których wyznaczył spośród Izraelitów, po jednym z każdego plemienia, i powiedział: Przejdźcie przed skrzynią PANA, waszego Boga, na środek Jordanu i niech każdy z was weźmie na ramiona jeden kamień, stosownie do liczby plemion Izraela. Niech te kamienie będą dla was znakiem. Gdy kiedyś wasi synowie zapytają: Co oznaczają dla was te kamienie? — odpowiecie im, że gdy skrzynia Przymierza z PANEM przechodziła przez Jordan, wody rzeki zostały przed nią odcięte, a te kamienie mają Izraelitom przypominać o tym na wieki. Izraelici uczynili zatem tak, jak nakazał Jozue, i wydobyli ze środka Jordanu dwanaście kamieni, jak PAN polecił Jozuemu, stosownie do liczby plemion Izraela. Następnie przynieśli je ze sobą na miejsce, gdzie zatrzymali się na nocleg, i tam je złożyli. Dwanaście kamieni Jozue postawił też pośrodku Jordanu, w miejscu, gdzie stały nogi kapłanów niosących skrzynię Przymierza. Pozostają tam one do dnia dzisiejszego. Kapłani niosący skrzynię stali w środku Jordanu, aż wykonano wszystko, co PAN polecił Jozuemu przekazać ludowi, a co także nakazał Jozuemu Mojżesz. W tym czasie ludzie szybko przeprawiali się przez rzekę. Gdy lud zakończył przeprawę, przeszła również skrzynia PANA i kapłani znów stanęli z nią na czele pochodu. Zgodnie z poleceniem Mojżesza przeprawili się też w oddziałach, na czele Izraelitów, potomkowie Rubena, Gada oraz połowy plemienia Manassesa. Wszystkich ich, gotowych do bitwy, którzy przeprawili się przed PANEM do walki na stepach Jerycha, było około czterdziestu tysięcy wojowników. W tym dniu PAN wyróżnił Jozuego na oczach całego Izraela i od tej pory liczyli się z nim do końca jego życia, tak jak liczyli się z Mojżeszem. Następnie PAN powiedział do Jozuego: Rozkaż kapłanom niosącym skrzynię Świadectwa, aby wyszli z Jordanu. I Jozue rozkazał kapłanom: Wyjdźcie z Jordanu! Gdy kapłani niosący skrzynię Przymierza z PANEM wyszli z Jordanu i ich stopy stanęły na brzegu, wody rzeki wróciły na swoje miejsce, występując — jak przedtem — ze swoich brzegów. Lud przekroczył Jordan w dziesiątym dniu pierwszego miesiąca. Pierwszym miejscem ich postoju po przeprawie przez Jordan było Gilgal, leżące na wschód od Jerycha. W Gilgal Jozue ustawił dwanaście kamieni, które zabrano z dna Jordanu. Tam też zwrócił się do synów Izraela: Gdy w przyszłości wasi synowie zapytają swoich ojców: Co oznaczają te kamienie? — powiedzcie im: Izrael przeszedł tu przez Jordan suchą stopą, ponieważ PAN, wasz Bóg, na czas przeprawy wysuszył przed nim wody Jordanu, podobnie jak PAN, wasz Bóg, uczynił to z Morzem Czerwonym, które wysuszył nam na czas przeprawy. Uczynił On to po to, aby wszystkie ludy ziemi poznały, że PAN ma wielką moc, oraz po to, abyście wy, po wszystkie wasze dni, odczuwali bojaźń przed PANEM, waszym Bogiem.
Jozuego 4:1-24 Nowa Biblia Gdańska (NBG)
Kiedy więc cały lud przeprawił się ostatecznie przez Jarden, WIEKUISTY oświadczył Jezusowi, synowi Nuna, mówiąc: Wybierzcie sobie spośród ludu dwunastu mężów, po jednym mężu z każdego pokolenia. Potem rozkażcie im jak następuje: Zabierzcie sobie stamtąd, z łożyska Jardenu, z miejsca na którym silnie stanęły nogi kapłanów – dwanaście kamieni; nieście je ze sobą oraz złóżcie je w miejscu nocnego postoju, na którym dzisiaj zanocujecie. Zatem Jezus, syn Nuna, wezwał dwunastu mężów, których ustanowił z synów Israela; po jednym mężu z każdego pokolenia. I Jezus, syn Nuna, do nich powiedział: Przejdźcie przed Arką WIEKUISTEGO, waszego Boga, do łożyska Jardenu i zabierzcie na swym ramieniu każdy po kamieniu, odpowiednio do liczby pokoleń synów Israela. Aby to było wśród was znakiem. A jeśli wasi synowie w przyszłości się zapytają, mówiąc: Co dla was znaczą te kamienie? Wtedy im powiecie, że przed Arką Przymierza WIEKUISTEGO, kiedy szła przez Jarden, rozstąpiły się wody Jardenu. Tego dnia rozstąpiły się wody Jardenu, a te kamienie są na wieki pamiątką dla synów Israela. Więc synowie Israela zrobili tak, jak im rozkazał Jezus, syn Nuna. Zabrali dwanaście kamieni z łożyska Jardenu, tak jak WIEKUISTY powiedział do Jezusa, syna Nuna, według liczby pokoleń synów Israela. Sprowadzili je z sobą na miejsce nocnego postoju i tam je ułożyli. Zaś inne dwanaście kamieni, Jezus, syn Nuna, ułożył w łożysku Jardenu, w miejscu, na którym stały nogi kapłanów niosących Arkę Przymierza. I zostały tam aż po dzisiejszy dzień. Bowiem niosący arkę kapłani stali pośród Jardenu, aż nie zostało wykonane wszystko, co WIEKUISTY rozkazał Jezusowi, synowi Nuna, by przekazał ludowi; oraz stosownie do wszystkiego, co Mojżesz powierzył Jezusowi, synowi Nuna. Po czym lud szybko przeszedł. Gdy zatem, cały lud ostatecznie się przeprawił – przeszła też Arka Przymierza z kapłanami i stanęła na czele ludu. Nadto przed obliczem Israela przeszli zbrojni: Reubenici, Gadyci i połowa pokolenia Menaszy, jak im rozkazał Mojżesz. Pociągnęli przed WIEKUISTYM na wojnę ku jerychońskim równinom w sile około czterdziestu tysięcy zbrojnych wojowników. Tego dnia WIEKUISTY wywyższył Jezusa, syna Nuna, w oczach całego Israela; więc go się obawiali, tak jak się obawiali Mojżesza po wszystkie dni jego życia. Wtedy WIEKUISTY oświadczył Jezusowi, synowi Nuna, mówiąc: Rozkaż kapłanom, którzy niosą Arkę Świadectwa, aby wyszli z Jardenu. Więc Jezus, syn Nuna, rozkazał kapłanom, mówiąc: Wyjdźcie z Jardenu! Lecz zaledwie kapłani, co nieśli Arkę Przymierza WIEKUISTEGO wyszli z łożyska Jardenu i postawili stopy swoich nóg na gruncie wody Jardenu wróciły na swoje miejsce, występując wszędzie jak przedtem, na wszystkich swoich brzegach. Zaś dziesiątego dnia, pierwszego miesiąca, lud wyruszył z pobliża Jardenu oraz w pierwszym miesiącu rozłożył się obozem w Gilgal, na wschodnim krańcu Jerycha. A Jezus, syn Nuna, postawił w Gilgal owe dwanaście kamieni, które zabrali z Jardenu. Nadto oświadczył synom Israela, mówiąc: Gdy w przyszłości wasi synowie zapytają swych ojców, mówiąc: Co znaczą te kamienie? Wtedy oznajmicie waszym synom w tych słowach: Israel przeszedł po suchym miejscu przez ten Jarden, gdyż WIEKUISTY, wasz Bóg, osuszył przed wami wody Jardenu, dopóki nie przeszliście; tak, jak WIEKUISTY, wasz Bóg, uczynił z morzem Sitowia, które przed nami osuszył, dopóki nie przeszliśmy. By wszystkie ludy ziemi poznały moc WIEKUISTEGO, że jest potężna i byście po wszystkie dni obawiali się WIEKUISTEGO, waszego Boga.