Joba 7:17-20
Joba 7:17-20 UWSPÓŁCZEŚNIONA BIBLIA GDAŃSKA (UBG)
Czym jest człowiek, że go tak wywyższasz i że zwracasz ku niemu swoje serce? Że nawiedzasz go każdego ranka i w każdej chwili doświadczasz? Kiedy odwrócisz się ode mnie i zostawisz mnie, abym mógł przełknąć swoją ślinę? Zgrzeszyłem, cóż mam czynić, stróżu człowieka? Czemu mnie wziąłeś za cel, abym był sam dla siebie ciężarem?
Joba 7:17-20 Biblia Gdańska (PBG)
Cóż jest człowiek, że go tak wielce ważysz? a że przykładasz ku niemu serce twoje? A że go nawiedzasz na każdy zaranek? i na każdą chwilę doświadczasz go? Pokądże się nie odwrócisz odemnie? a nie zaniechasz mię, ażbym przełknął ślinę moję? Zgrzeszyłem, cóż mam czynić? o stróżu ludzki! czemuś mię sobie za cel położył, abym był sam sobie ciężarem?
Joba 7:17-20 Nowa Biblia Gdańska (NBG)
Czym jest człowiek, że go tak wielce wywyższasz i że zwracasz na niego swą uwagę? Że nawiedzasz go każdego poranku i w każdej chwili go doświadczasz? Kiedy wreszcie odwrócisz swój wzrok ode mnie? Zaniechasz mnie, abym mógł przełknąć swoją ślinę? Jeśli zgrzeszyłem – co Ci uczyniłem, o stróżu ludzi? Czemu mnie położyłeś za cel, że stałem się sobie ciężarem?
Joba 7:17-20 Biblia, to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza Wydanie pierwsze 2018 (SNP)
Czym jest człowiek, że tak się na nim skupiasz, że poświęcasz mu aż tyle uwagi, że nawiedzasz go każdego poranka i co chwila poddajesz jakimś próbom? Kiedy przestaniesz się we mnie wpatrywać, dasz chwilę ulgi, abym przełknął ślinę? Jeśli zgrzeszyłem, to co Ci uczyniłem, o Ty, stróżu człowieka? Dlaczego obierasz mnie sobie na cel, tak że sam stałem się dla siebie ciężarem?