Jeremiasza 30:1-24
Jeremiasza 30:1-24 UWSPÓŁCZEŚNIONA BIBLIA GDAŃSKA (UBG)
Słowo, które doszło do Jeremiasza od PANA, mówiące: Tak mówi PAN, Bóg Izraela: Napisz sobie w księdze wszystkie słowa, które powiedziałem do ciebie. Oto bowiem nadchodzą dni, mówi PAN, gdy odwrócę niewolę swego ludu Izraela i Judy, mówi PAN, i sprowadzę ich do ziemi, którą dałem ich ojcom, i posiądą ją. A to są słowa, które PAN mówił o Izraelu i o Judzie: Tak mówi PAN: Słyszeliśmy głos strachu i lęku, a nie pokoju. Pytajcie teraz i zobaczcie: Czy mężczyzna może rodzić? Czemu więc widzę, że każdy mężczyzna trzyma ręce na biodrach – jak u rodzącej – i że ich twarze stały się blade? Biada! Bo wielki jest ten dzień, że nie będzie mu równego. To jest czas utrapienia Jakuba, ale będzie z niego wybawiony. W tym dniu bowiem, mówi PAN zastępów, złamię jego jarzmo znad twojej szyi i rozerwę twoje więzy, i cudzoziemcy już nie będą go ujarzmiać; Ale będą służyć PANU, swemu Bogu, i Dawidowi, swemu królowi, którego im wzbudzę. Dlatego nie bój się, mój sługo, Jakubie, mówi PAN, nie lękaj się, Izraelu! Oto bowiem wybawię cię z daleka, twoje potomstwo z ziemi jego niewoli. Powróci Jakub, aby zaznać odpoczynku i spokoju i nikt nie będzie go straszył. Ja bowiem jestem z tobą, mówi PAN, aby cię wybawić. A chociaż położę kres wszystkim narodom, wśród których cię rozproszyłem, tobie jednak nie położę kresu, ale ukarzę cię sprawiedliwie, nie zostawię cię całkiem bez kary. Tak mówi PAN: Twoje zranienie jest nieuleczalne, bardzo bolesna twoja rana. Nie ma nikogo, kto by bronił twojej sprawy, abyś była uleczona. Nie masz lekarstwa na gojenie ran. Wszyscy twoi kochankowie zapomnieli o tobie, nie szukają cię, gdyż zraniłem cię ciosem wroga i okrutnym karaniem z powodu mnóstwa twoich nieprawości i twoich niezliczonych grzechów. Czemu wołasz z powodu swej rany i ciężkiej boleści? Za ogrom twoich nieprawości i twoje niezliczone grzechy uczyniłem ci to. Wszyscy jednak, co cię pożerają, zostaną pożarci; wszyscy, którzy cię uciskają, pójdą w niewolę; ci, którzy cię ograbiają, zostaną ograbieni; a wszystkich, którzy cię łupią, wydam na łup. Przywrócę ci bowiem zdrowie i uleczę cię z twoich ran, mówi PAN, gdyż nazwali cię Odrzuconą, mówiąc: To jest Syjon, o który nikt się nie troszczy. Tak mówi PAN: Oto odwrócę niewolę namiotów Jakuba i zlituję się nad jego mieszkaniem, i miasto zostanie odbudowane na swoim wzgórzu, a pałac wystawiony według swego porządku. I rozlegnie się stamtąd dziękczynienie i głos weselących się. Rozmnożę ich i nie będzie ich ubywało, uwielbię ich i nie będą poniżeni. Jego synowie będą tak jak dawniej i jego zgromadzenie będzie utwierdzone przede mną, ale ukarzę wszystkich, którzy ich trapią. I z niego powstanie jego władca, panujący nad nim spośród niego wyjdzie; każę mu się zbliżyć, a przystąpi do mnie. Kim bowiem jest ten, co odważyłby się w sercu zbliżyć do mnie? – mówi PAN. I będziecie moim ludem, a ja będę waszym Bogiem. Oto wicher PANA zrywa się w zapalczywości, trwający wicher spadnie nad głowy bezbożnych. Zapalczywość gniewu PANA nie odwróci się, aż on to uczyni i wykona zamysły swego serca. W dniach ostatecznych to zrozumiecie.
Jeremiasza 30:1-24 Biblia Gdańska (PBG)
Słowo, które się stało do Jeremijasza od Pana, mówiąc: Tak powiada Pan, Bóg Izraelski, mówiąc: Napisz sobie wszystkie słowa, którem mówił do ciebie, na księgach. Albowiem oto dni idą, mówi Pan, a przywrócę więźniów ludu swego Izraelskiego i Judzkiego, mówi Pan, i przyprowadzę ich do ziemi, którąm był dał ojcom ich, i posiędą ją. A teć są słowa, które mówił Pan o Izraelu i o Judzie; Tak zaiste mówi Pan: Słyszeliśmy głos strachu i lękania, i że niemasz pokoju. Pytajcież się teraz, a obaczcie, jeźli rodzi mężczyzna; przeczże tedy widzę, że każdy mąż rękami swemi trzyma się za biodra swe jako rodząca, i że się obróciły wszystkich oblicza w bladość? Biada! bo wielki jest ten dzień, tak, że mu nie było podobnego; ale jakiżkolwiek jest czas utrapienia Jakóbowego, przecie z niego wybawiony będzie. Stanie się bowiem dnia onego, mówi Pan zastępów, iż skruszę jarzmo jego z szyi twojej, a związki twoje potargam, i nie będą go więcej cudzoziemcy w niewolę podbijać; Ale służyć będą Panu, Bogu swemu, i Dawidowi, królowi swemu, którego im wzbudzę. Przetoż nie bój się ty, sługo mój Jakóbie! mówi Pan, ani się strachaj o Izraelu! bo oto Ja cię wybawię z daleka, i nasienie twoje z ziemi pojmania ich. I wróci się Jakób, aby odpoczywał i pokój miał, a nie będzie, ktoby go ustraszył; Bom Ja z tobą, mówi Pan, abym cię wybawił. Ponieważ uczynię koniec wszystkim narodom, między które cię rozproszę, wszakże tobie nie uczynię końca, ale cię miernie karać będę, a cale cię bez karania nie zaniecham. Tak zaiste mówi Pan: Ciężkie bardzo będzie skruszenie twoje, nader bolesna rana twoja. Nie będzie, ktoby sądził sprawę twoję ku uleczeniu; lekarstwa ku uleczeniu mieć nie będziesz. Wszyscy miłośnicy twoi zapomną cię, ani cię nawiedzą, gdy cię zranię raną nieprzyjacielską, i okrutnem karaniem, dla wielkości nieprawości twojej i niezliczonych grzechów twoich. Przeczże wołasz nad skruszeniem swem i ciężką boleścią swoją? Dla wielkości nieprawości twojej, i dla niezliczonych grzechów twoich uczyniłem ci to. A wszakże wszyscy, którzy cię pożerają, pożarci będą; a wszyscy, którzy cię ciemiężą, wszyscy, mówię, w niewolę pójdą; a którzy cię plundrują, splundrowani będą; a wszystkich, którzy cię łupią, podam na łup. Tedyć zdrowie przywrócę, i od ran twoich uleczę cię, mówi Pan, przeto, że wygnaną nazwali cię (mówiąc:) Tać jest Syon, niemasz nikogo, ktoby ją nawiedził. Tak mówi Pan: Oto Ja przywrócę pojmanych z namiotów Jakóbowych, a nad przybytkami jego zmiłuję się; i będzie zaś zbudowane miasto na pagórku swoim, a pałac według porządku swego wystawiony będzie. I wynijdzie od nich dziękczynienie, i głos weselących się; bo ich rozmnożę, a nie ubędzie ich, i uwielbię ich, a nie będą poniżeni. I będą synowie jego, jako i przedtem, a zgromadzenie jego przedemną utwierdzone będzie; ale nawiedzę wszystkich, którzy ich trapią. I powstanie z niego najzacniejszy jego, a panujący nad nim z pośrodku jego wynijdzie, któremu się rozkażę przybliżyć, aby przystąpił przed mię; bo któż jest ten, coby ręczył za się, że przystąpi przed mię? mówi Pan. I będziecie ludem moim, a Ja będę Bogiem waszym. Oto wicher Pański z popędliwością wynijdzie, wicher trwający nad głową niezbożników zostanie. Nie odwróci się zapalczywość gniewu Pańskiego, póki nie uczyni tego, a póki nie wykona umysłu serca swego; w ostatnie dni zrozumiecie to.
Jeremiasza 30:1-24 Nowa Biblia Gdańska (NBG)
Słowo, które od WIEKUISTEGO doszło do Jeremjasza, głosząc: Tak mówi WIEKUISTY, Bóg Israela: Spisz sobie do zwoju wszystkie słowa, które ci zwiastowałem! Bo oto nadejdą dni mówi WIEKUISTY, a przywrócę wygnańców Mojego ludu, Israela i Judy mówi WIEKUISTY; i przyprowadzę ich do ziemi, którą oddałem ich ojcom, by ją posiedli. Zaś takie są słowa, które WIEKUISTY wypowiedział o Israelu i o Judzie: Zaiste, tak mówi WIEKUISTY: Słyszeliśmy odgłos trwogi; strach, a nie pokój. Pytajcie się i zobaczcie, czy mężczyzna rodzi? Czemu widzę każdego męża z jego rękami na swych biodrach jak rodzącą, a wszystkie oblicza zamieniły się w bladość? Biada! Bo wielkim jest ów dzień i żaden mu nie dorówna; ale chociaż to czas niedoli dla Jakóba, jednak zostanie z niego wybawiony! I będzie owego dnia mówi WIEKUISTY Zastępów, że skruszę jarzmo z twego karku, a twoje więzy rozerwę; cudzoziemcy nie będą go nadal ujarzmiać. Będą służyli WIEKUISTEMU, swemu Bogu, i Dawidowi, swojemu królowi, którego im podniosę! Zatem nie bój się, ty, Mój sługo, Jakóbie mówi WIEKUISTY, ani się nie trwóż Israelu; gdyż oto wybawię cię z daleka, a twój ród z ziemi niewoli. Jakób wróci, będzie spokojnym i bezpiecznym, i nikt go nie wystraszy. Bo Ja jestem z tobą mówi WIEKUISTY, aby cię wybawić. Położę koniec wszystkim narodom, między które cię rozproszyłem, jednak tobie nie uczynię końca; będę cię sprawiedliwie karcił, lecz do ostatka cię nie wytępię. Ponieważ tak mówi WIEKUISTY: Dotkliwe jest twoje rozbicie oraz bolesną twoja rana! Nikt się nie wstawi w twojej sprawie, by cię uzdrowić; nie ma dla ciebie skutecznych leków! Zapomnieli cię wszyscy twoi zalotnicy i o ciebie się nie pytają; bo uderzyłem cię uderzeniem wroga, okrutną kaźnią, z powodu mnóstwa twych win, ponieważ tak liczne były twoje grzechy. Czemu wołasz w swoim porażeniu, że tak dotkliwym jest twój ból? Uczyniłem ci to z powodu mnóstwa twoich win, bowiem tak liczne były twoje grzechy. Lecz dlatego będą też pochłonięci wszyscy, którzy cię pochłaniali; a wszyscy, wszyscy twoi ciemiężcy pójdą w niewolę; twoi grabiciele będą ograbiani, a twych łupieżców wydam na łup. Bo spowoduję ci uzdrowienie, uleczę cię z twoich ran mówi WIEKUISTY; gdyż nazywali cię odtrąconą „To Cyon, którego nikt nie odwiedza!”. Tak mówi WIEKUISTY: Oto przywrócę wygnanych z namiotów Jakóba, a nad jego siedzibami się ulituję; by było odbudowane miasto na swoim rumowisku oraz stanęły pałace według swojego porządku! Znowu z nich wyjdzie dziękczynienie oraz głos rozbawionych; rozmnożę ich oraz się nie umniejszą; spotęguję ich oraz się nie uszczuplą. Zaś jego dzieci będą jak przedtem; jego zbór utwierdzi się przed Moim obliczem i będę się zajmował wszystkimi jego ciemiężcami. Z niego samego powstanie jego mocarz, jego władca wyjdzie z jego środka; przybliżę go, aby do Mnie podszedł. Kim jest ten, co ośmielił swe serce, by do Mnie podejść? mówi WIEKUISTY. Tak będziecie Mi ludem, a Ja będę waszym Bogiem. Oto z zapalczywością zrywa się zawierucha WIEKUISTEGO; rozpętana burza stoczy się na głowę niegodziwych. Nie uśmierzy się płonący gniew WIEKUISTEGO, aż spełni i urzeczywistni zamysły Swojej woli. Zrozumiecie to w końcowych czasach!
Jeremiasza 30:1-24 Biblia, to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza Wydanie pierwsze 2018 (SNP)
Oto Słowo, które PAN przekazał Jeremiaszowi: Tak mówi PAN, Bóg Izraela: Spisz sobie na zwoju wszystkie słowa, które ci oznajmiłem. Idą bowiem dni — oświadcza PAN — gdy przywrócę powodzenie mojemu ludowi, Izraelowi i Judzie — mówi PAN — i sprowadzę ich do ziemi, którą dałem ich ojcom w posiadanie. A to są słowa, które wypowiedział PAN o Izraelu i o Judzie: Tak mówi PAN: Słyszeliśmy głos trwogi, strachu, a nie pokoju. Pytajcie i patrzcie! Czy mężczyzna może rodzić? Dlaczego więc każdy z nich chwyta się za biodra jak rodząca i oblicza ich wszystkich pobladły? Biada! Gdyż wielki to będzie dzień! Żaden mu nie dorówna! Czas ucisku będzie to dla Jakuba, lecz będzie z niego wyrwany! I stanie się w tym właśnie dniu — oświadcza PAN Zastępów — że złamię cudze jarzmo na twym karku i rozerwę twoje więzy. Nie będą go już więcej zniewalać cudzoziemcy! Będą oni służyć PANU, swemu Bogu, i swojemu królowi Dawidowi, którego im wzbudzę. A ty nie bój się, mój sługo Jakubie! — oświadcza PAN. Nie wpadaj w trwogę, Izraelu! Bo Ja wybawię cię z dalekiego wygnania, twoje potomstwo sprowadzę z ziemi ich niewoli. Powróci Jakub, powróci cisza i spokój i nikt już nie będzie go straszył. Gdyż Ja jestem z tobą — oświadcza PAN — aby cię wybawić. Tak, położę kres wszystkim narodom, między które cię rozproszyłem, tobie jednak nie położę kresu, będę karcił cię według słusznej miary, nie zostawię cię jednak bez korekty. Tak mówi PAN [o Syjonie]: Nieuleczalna jest twoja rana, a zadany ci cios — druzgocący. Brak kogoś, kto wyleczyłby twój wrzód, nie ma lekarstw, aby cię uzdrowić. Wszyscy twoi kochankowie zapomnieli o tobie, już ciebie nie szukają, bo zadałem ci cios ręką wroga, okrutnie uderzyłem cię za wielką twoją winę i rozliczne twoje grzechy. Dlaczego krzyczysz z powodu swojej ciężkiej rany? Tak, nieuleczalny twój ból! Uczyniłem ci to wszystko za wielką twoją winę, za rozliczny twój grzech! Lecz wszyscy, którzy cię pożerają, sami będą pożarci, wszyscy twoi ciemięzcy sami pójdą do niewoli. Twych grabieżców również spotka grabież, a wszystkich twoich łupieżców wydam na łup! Tak! Przyniosę ci uzdrowienie, uleczę cię z twoich ran — oświadcza PAN — bo nazwali cię Wypędzoną: Syjonem przez wszystkich opuszczonym. Tak mówi PAN: Oto Ja przywrócę powodzenie namiotom Jakuba i zlituję się nad jego siedzibami, miasto będzie odbudowane na swym wzgórzu, a pałac stanie na jego słusznym miejscu! I wyjdzie od nich podziękowanie, zabrzmi głos ludzi roześmianych. Rozmnożę ich, zamiast ich umniejszać, przydam im chwały — nie odbiorę znaczenia. Z jego synami będzie jak dawniej, jego zgromadzenie znajdzie przy Mnie stałe miejsce, nawiedzę natomiast jego ciemięzców. Wyjdzie z niego jego książę, jego władca będzie się z niego wywodził, przybliżę go i pociągnę ku sobie, bo kto inny ośmieliłby się to uczynić? — oświadcza PAN. Będziecie moim ludem, a Ja będę waszym Bogiem. Oto burza od PANA nadciąga! Nad głowami bezbożnych szaleje sztorm! Nie zawróci żar gniewu PANA, aż wykona, aż wypełni Jego zamysł! Zrozumiecie to w dniach ostatecznych.