Sędziów 2:6-23
Sędziów 2:6-23 Biblia, to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza Wydanie pierwsze 2018 (SNP)
Tymczasem, gdy Jozue rozesłał lud, Izraelici udali się do swoich dziedzicznych posiadłości, aby przejąć ziemię w posiadanie. Lud służył PANU przez wszystkie dni życia Jozuego i przez wszystkie dni życia starszych, którzy go przeżyli i którzy oglądali całe to wielkie dzieło PANA, dokonane przez Niego dla Izraela. Potem Jozue, syn Nuna, sługa PANA, umarł. W chwili śmierci liczył sobie sto dziesięć lat. Pochowano go w obrębie jego posiadłości w Timnat-Cheres, na pogórzu Efraima, na północ od góry Gaasz. Z czasem do swoich przodków dołączyło całe jego pokolenie. Kolejne pokolenie nie było jednak tak zaznajomione z PANEM. Nie uczestniczyło ono w dziele, którego dokonał On dla Izraela. Dlatego Izraelici zaczęli postępować niegodziwie w oczach PANA. Zaczęli służyć baalom! Opuścili PANA, Boga swoich ojców, Tego, który ich wyprowadził z Egiptu, a poszli za bóstwami czczonymi przez ludy ościenne, bili im pokłony i w ten sposób drażnili PANA. PANA zatem opuścili, a służyli Baalowi i Asztarcie. PANA W związku z tym PAN wezbrał gniewem na Izraela i wydał ich w moc grabieżców, którzy ich łupili. Zaprzedał ich okolicznym wrogom, tak że nie potrafili już ostać się przed nimi. We wszystkim, co przedsięwzięli, mieli PANA przeciwko sobie ku własnemu nieszczęściu — jak zresztą PAN im zapowiedział i jak im poprzysiągł, tak że mocno ich pognębił. Jednocześnie jednak PAN wzbudzał im sędziów. Ci wyrywali ich z mocy grabieżców. Lecz oni nawet swoim sędziom nie okazywali posłuszeństwa. Dopuszczali się nierządu, idąc za innymi bóstwami i bijąc im pokłony. Szybko zboczyli z drogi, którą kroczyli ich ojcowie, żyjąc zgodnie z przykazaniami PANA — oni tak nie postępowali! Kiedykolwiek zaś PAN wzbudzał im sędziego, to również był z tym sędzią i wybawiał ich z ręki wrogów. Tak było przez cały czas działalności danego sędziego. PAN litował się nad nimi. Wzdychali bowiem, uciskani przez swoich gnębicieli i ciemiężców. Jednak po śmierci sędziego odwracali się i brnęli w zło jeszcze bardziej niż ich ojcowie. Służyli innymi bogom, bili im pokłony i uparcie trwali przy swoich postępkach! Właśnie dlatego gniew PANA zwrócił się przeciw Izraelowi. PAN powiedział: Ponieważ ten naród przestąpił moje przymierze, którego przestrzeganie nakazałem ich ojcom, i nie był posłuszny mojemu głosowi, to i Ja nie wydziedziczę już przed nimi żadnego z tych narodów, które pozostawił Jozue, gdy umierał. Uczynię to, aby doświadczyć Izraela. Niech się okaże, czy chcą kroczyć drogą wskazaną przez PANA, podobnie jak ich ojcowie, czy nie. I PAN pozostawił te narody w spokoju. Nie wypędził ich szybko i nie wydał ich w moc Jozuego.
Sędziów 2:6-23 UWSPÓŁCZEŚNIONA BIBLIA GDAŃSKA (UBG)
Gdy Jozue rozesłał lud, synowie Izraela rozeszli się, każdy do swego dziedzictwa, aby posiąść ziemię. Lud służył PANU przez wszystkie dni Jozuego i przez wszystkie dni starszych, którzy przeżyli Jozuego i widzieli wszystkie wielkie dzieła PANA, jakie uczynił dla Izraela. A Jozue, syn Nuna, sługa PANA, umarł w wieku stu dziesięciu lat; I pogrzebali go na obszarze jego dziedzictwa w Timnat-Cheres, na górze Efraim, na północ od góry Gaasz. Także całe to pokolenie zostało przyłączone do swoich ojców. I powstało po nim inne pokolenie, które nie znało PANA ani też dzieł, których dokonał dla Izraela; I synowie Izraela czynili to, co złe w oczach PANA, i służyli Baalom; I opuścili PANA, Boga swoich ojców, który wyprowadził ich z ziemi Egiptu, i poszli za cudzymi bogami, za bogami okolicznych narodów, i oddawali im pokłon, i tak pobudzili PANA do gniewu. Opuścili PANA, a służyli Baalowi i Asztartom. Wtedy zapłonął gniew PANA przeciw Izraelowi, wydał ich w ręce grabieżców, którzy ich grabili, i sprzedał ich w ręce ich okolicznych wrogów, tak że nie mogli się dalej ostać przed swymi wrogami. A gdziekolwiek wyruszyli, ręka PANA była przeciwko nim ku nieszczęściu, jak PAN powiedział i jak PAN im przysiągł; i byli bardzo uciskani. Potem PAN wzbudził sędziów, którzy ich wyzwalali z rąk grabieżców; Lecz także swoich sędziów nie słuchali, ale uprawiali nierząd z obcymi bogami i oddawali im pokłon. Szybko zboczyli z drogi, którą kroczyli ich ojcowie, słuchający przykazań PANA; ci tak nie postępowali. A gdy PAN wzbudzał im sędziów, to PAN był z każdym sędzią i wybawiał ich z rąk ich wrogów przez wszystkie dni sędziego. PAN bowiem litował się nad ich jękiem z powodu tych, którzy ich uciskali i trapili. Jednak po śmierci sędziego odwracali się i psuli się bardziej niż ich ojcowie, chodząc za cudzymi bogami i służąc im oraz oddając im pokłon; nie odstępowali od swoich czynów ani od swej upartej drogi. Zapłonął więc gniew PANA przeciw Izraelowi i powiedział: Ponieważ ten naród złamał moje przymierze, które zawarłem z jego ojcami, i nie usłuchał mojego głosu; Ja też odtąd nie wypędzę przed nim żadnego z narodów, które pozostawił Jozue, kiedy umarł; Aby przez nie doświadczyć Izraela, czy będą strzec drogi PANA, aby po niej kroczyć, jak strzegli jej ich ojcowie, czy też nie. PAN więc pozostawił te narody, nie wypędzając ich szybko, ani ich nie wydał w ręce Jozuego.
Sędziów 2:6-23 Biblia Gdańska (PBG)
A Jozue rozpuścił był lud, i rozeszli się synowie Izraelscy każdy do dziedzictwa swego, aby posiedli ziemię. Tedy służył lud Panu po wszystkie dni Jozuego, i po wszystkie dni starszych, którzy długo żyli po śmierci Jozuego, a którzy widzieli wszystkie sprawy Pańskie wielkie, które uczynił Izraelowi. Ale gdy umarł Jozue syn Nunów, sługa Pański, będąc we stu i w dziesięć lat; I gdy go pogrzebli na granicy dziedzictwa jego w Tamnatheres na górze Efraim, od północy góry Gaas; Także gdy wszystek on rodzaj przyłączony jest do ojców swoich, i powstał po nich inszy naród, który nie znał Pana, ani też spraw, który uczynił Izraelowi; Tedy uczynili synowie Izraelscy złe przed oczyma Pańskiemi, a służyli Baalom; I opuścili Pana, Boga ojców swoich, który je wywiódł z ziemi Egipskiej, i szli za bogami cudzymi, którzy byli z bogów onych narodów okolicznych, i kłaniali się im, a tak rozdraźnili Pana. Bo opuścili Pana, a służyli Baalowi i Astarotowi. I rozpalił się gniew Pański przeciw Izraelowi, i podał je w ręce łupieżcom, którzy je łupili; a zaprzedał je w ręce nieprzyjaciół ich okolicznych, tak iż się nie mogli dalej ostać przed nieprzyjacioły swymi. A gdzie się kolwiek ruszyli, ręka Pańska była przeciwko nim ku złemu, jako powiedział Pan, i jako im przysiągł Pan; i byli ściśnieni bardzo. Potem Pan wzbudził sędzie, którzy je wyzwalali z rąk łupieżców ich; Ale i sędziów swych nie słuchali, owszem się scudzołożyli z bogami obcymi, kłaniając się im, i ustępowali prędko z drogi, którą chodzili ojcowie ich, a słuchając przykazań Pańskich, nie czynili tak. A gdy im wzbudzał Pan sędzie, bywał Pan z każdym sędzią, i wybawiał je z rąk nieprzyjaciół ich po wszystkie dni onego sędziego; bo się użalił Pan narzekania ich, do którego je przywodzili ci, którzy je uciskali i trapili. Wszakże po śmierci sędziego odwracali się, i psowali się bardziej niż ojcowie ich, chodząc za bogami cudzymi, a służąc im, i kłaniając się im, nic nie opuszczali z spraw swoich i z drogi swojej upornej. Przetoż wzruszyła się popędliwość Pańska przeciw Izraelowi, i rzekł: Dla tego, że przestąpił ten naród przymierze moje, którem przykazał ojcom ich, a nie byli posłuszni głosowi mojemu, Ja też na potem nie wypędzę żadnego od twarzy ich z tych narodów, które pozostawił Jozue, kiedy umarł. Abym przez nie doświadczał Izraela, będąli strzedz drogi Pańskiej, chodząc po niej, jako jej strzegli ojcowie ich, czyli nie. I zostawił Pan one narody, nie wyganiając ich rychło, ani ich podał w rękę Jozuego.
Sędziów 2:6-23 Nowa Biblia Gdańska (NBG)
Gdy więc Jezus, syn Nuna, pożegnał lud, synowie Israela wrócili – każdy do swojego dziedzictwa, aby objąć kraj w posiadanie. I lud służył WIEKUISTEMU po wszystkie dni życia Jezusa syna Nuna oraz po wszystkie dni starszych, co przeżyli Jezusa, i widzieli wszystkie wielkie czyny WIEKUISTEGO, jakie spełniał dla Israela. A Jezus, syn Nuna, sługa WIEKUISTEGO umarł w wieku stu dziesięciu lat. Więc pochowano go w obrębie dziedzicznej jego własności, w Thymnath Heres, na wzgórzu Efraima, na północ od góry Gaasz. Również całe ówczesne pokolenie zostało przyłączone do swoich ojców. A po nim nastało inne pokolenie; ludzie, którzy nie znali WIEKUISTEGO, ani czynów jakie spełnił dla Israela. I synowie Israela robili to, co było złem w oczach WIEKUISTEGO oraz służyli Baalom. Zatem odstąpili WIEKUISTEGO, Boga swych ojców, który ich wyprowadził z ziemi Micraim; a szli za cudzymi bóstwami, za bóstwami ludów, które ich dookoła otaczały, oraz korzyli się przed nimi, drażniąc tym WIEKUISTEGO. Więc gdy odstąpili od WIEKUISTEGO, a służyli Baalowi i Astartom, zapłonął przeciw Israelitom gniew WIEKUISTEGO, tak, że poddał ich w moc grabieżców, którzy ich łupili; oraz wydał ich w moc wrogów, co byli dookoła i nie zdołali się utrzymać wobec swoich wrogów. Dokądkolwiek się zwracali, ręka WIEKUISTEGO była przeciwko nim, ku ich niedoli, tak jak wypowiedział WIEKUISTY i jak im przysiągł; więc byli bardzo ciemiężeni. Wtedy WIEKUISTY ustanowił sędziów, a oni wybawiali ich z ręki grabieżców. Lecz nie słuchali i swoich sędziów, ale popełniali cudzołóstwo z obcymi bóstwami oraz korzyli się przed nimi. Szybko odstąpili od drogi, którą chodzili ich przodkowie, słuchając przykazań WIEKUISTEGO; a oni tak nie czynili. Zaś kiedy WIEKUISTY ustanowił sędziów WIEKUISTY był z sędzią oraz wybawiał ich z ręki ich gnębicieli po wszystkie dni sędziego; gdyż WIEKUISTY użalił się z powodu ich skarg na gnębicieli oraz ich ciemiężców. A jednak po śmierci sędziego, znowu się psuli, bardziej niż ich ojcowie, idąc za cudzymi bóstwami, by służyć i korzyć się przed nimi. Nie porzucili niczego ze swych zdrożności oraz ze swej przekornej drogi. Dlatego zapłonął gniew WIEKUISTEGO przeciw Israelowi i powiedział: Ponieważ ten lud przekroczył Przymierze, które powierzyłem ich przodkom, oraz nie usłuchali Mojego głosu, więc i Ja nie wypędzę przed nimi żadnego z tych ludów, które Jezus syn Nuna pozostawił przy swoim zgonie, aby nimi doświadczać Israelitów, czy przestrzegają drogi WIEKUISTEGO, by chodzić po niej tak, jak przestrzegali ją ich ojcowie czy też nie. Tak więc WIEKUISTY pozostawił te ludy, nie wypędzając ich szybko, oraz nie poddał ich w moc Jezusa syna Nuna.