Izajasza 49:13-16
Izajasza 49:13-16 UWSPÓŁCZEŚNIONA BIBLIA GDAŃSKA (UBG)
Śpiewajcie, niebiosa, rozraduj się, ziemio, głośno zabrzmijcie, góry! PAN bowiem pocieszył swój lud i zlitował się nad swoimi ubogimi. Ale Syjon powiedział: PAN mnie opuścił, PAN o mnie zapomniał. Czy kobieta może zapomnieć o swoim niemowlęciu i nie zlitować się nad płodem swego łona? A choćby też i one zapomniały, ja jednak o tobie nie zapomnę. Oto na swoich dłoniach wyryłem cię; twoje mury są zawsze przede mną.
Izajasza 49:13-16 Biblia Gdańska (PBG)
Śpiewajcie niebiosa, rozraduj się ziemio, i głośno zabrzmijcie góry! albowiem Pan pocieszył lud swój, a nad ubogimi swoimi zmiłował się. Ale Syon rzekł: Opuścił mię Pan, a Pan zapomniał na mię. Izali może zapomnieć niewiasta niemowlątka swego, aby się nie zlitowała nad płodem żywota swego? A choćby też i one zapomniały, wszakże Ja ciebie nie zapomnę. Oto na dłoniach swoich wyrysowałem cię; mury twoje zawżdy są przedemną.
Izajasza 49:13-16 Nowa Biblia Gdańska (NBG)
Zagrzmijcie niebiosa, rozraduj się ziemio i niech góry wybuchną radością; bowiem WIEKUISTY pociesza Swój naród, użala się nad Swoimi biednymi. A powiedziałeś Cyonie: Opuścił mnie WIEKUISTY, Pan o mnie zapomniał. Czyż niewiasta zapomni o swoim niemowlęciu, by się nie zlitować nad płodem swego życia? A choćby i one zapomniały – Ja ciebie nie zapomnę! Oto jakby wyryłem cię na moich dłoniach, dla Mnie zawsze obecne są twoje mury.
Izajasza 49:13-16 Biblia, to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza Wydanie pierwsze 2018 (SNP)
Śpiewajcie, niebiosa! Wesel się, ziemio! Wystrzelcie radością, góry! Gdyż PAN pocieszył swój lud i zmiłował się nad jego ubogimi! A jednak Syjon mówi: Opuścił mnie Wszechmocny, PAN zapomniał o mnie. Czy kobieta może zapomnieć o swoim niemowlęciu i nie zlitować się nad dzieciątkiem, które pochodzi z jej łona? A choćby nawet one zapomniały, Ja nie zapomnę o tobie. Oto na moich dłoniach wyrysowałem cię, a twoje mury mam zawsze przed oczami.