Rodzaju 11:1-32
Rodzaju 11:1-32 UWSPÓŁCZEŚNIONA BIBLIA GDAŃSKA (UBG)
Na całej ziemi był jeden język i jedna mowa. A gdy wędrowali od wschodu, znaleźli równinę w ziemi Szinear i tam mieszkali. I mówili jeden do drugiego: Chodźcie, zróbmy cegły i wypalmy je w ogniu; i mieli cegłę zamiast kamienia, a smołę zamiast zaprawy. Potem powiedzieli: Chodźcie, zbudujmy sobie miasto i wieżę, której szczyt sięgałby do nieba, i uczyńmy sobie imię, abyśmy się nie rozproszyli po powierzchni całej ziemi. A PAN zstąpił, aby zobaczyć miasto i wieżę, które synowie ludzcy budowali. I PAN powiedział: Oto lud jest jeden i wszyscy mają jeden język, a jest to dopiero początek ich dzieła. Teraz nic nie powstrzyma ich od wykonania tego, co zamierzają uczynić. Zstąpmy więc i pomieszajmy tam ich język, aby jeden nie zrozumiał języka drugiego. I tak PAN rozproszył ich stamtąd po całej powierzchni ziemi; i przestali budować miasto. Dlatego nazwano je Babel, bo tam PAN pomieszał język całej ziemi. I stamtąd PAN rozproszył ich po całej powierzchni ziemi. To są dzieje rodu Sema: Gdy Sem miał sto lat, spłodził Arpachszada, dwa lata po potopie. Po spłodzeniu Arpachszada Sem żył pięćset lat i spłodził synów i córki. Arpachszad żył trzydzieści pięć lat i spłodził Szelacha. Po spłodzeniu Szelacha Arpachszad żył czterysta trzy lata i spłodził synów i córki. Szelach żył trzydzieści lat i spłodził Ebera. Po spłodzeniu Ebera Szelach żył czterysta trzy lata i spłodził synów i córki. Eber żył trzydzieści cztery lata i spłodził Pelega. Po spłodzeniu Pelega Eber żył czterysta trzydzieści lat i spłodził synów i córki. Peleg żył trzydzieści lat i spłodził Reu. Po spłodzeniu Reu Peleg żył dwieście dziewięć lat i spłodził synów i córki. Reu żył trzydzieści dwa lata i spłodził Seruga. Po spłodzeniu Seruga Reu żył dwieście siedem lat i spłodził synów i córki. Serug żył trzydzieści lat i spłodził Nachora. Po spłodzeniu Nachora Serug żył dwieście lat i spłodził synów i córki. Nachor żył dwadzieścia dziewięć lat i spłodził Teracha. Po spłodzeniu Teracha Nachor żył sto dziewiętnaście lat i spłodził synów i córki. Terach żył siedemdziesiąt lat i spłodził Abrama, Nachora i Harana. A to są rody Teracha: Terach spłodził Abrama, Nachora i Harana. Haran zaś spłodził Lota. I Haran umarł za życia swego ojca Teracha w ziemi swego urodzenia, w Ur chaldejskim. I Abram, i Nachor pojęli sobie żony: imię żony Abrama było Saraj, a imię żony Nachora – Milka. Była ona córką Harana, ojca Milki i Jeski. A Saraj była niepłodna, nie miała dzieci. I Terach wziął swego syna Abrama i swego wnuka Lota, syna Harana, i swoją synową Saraj, żonę swego syna Abrama; i wyruszyli razem z Ur chaldejskiego, aby udać się do ziemi Kanaan. Gdy przybyli do Charanu, zamieszkali tam. I dni Teracha było dwieście pięć lat, i umarł w Charanie.
Rodzaju 11:1-32 Biblia Gdańska (PBG)
A była wszystka ziemia jednego języka, i jednej mowy. I stało się, gdy wyszli od wschodu słońca, znaleźli równinę w ziemi Senaar, i mieszkali tam. I rzekł jeden do drugiego: Nuże naczyńmy cegły i wypalmy ją ogniem: i mieli cegłę miasto kamienia, a glinę iłowatą mieli miasto wapna. Potem rzekli: Nużeż, zbudujmy sobie miasto i wieżą, której by wierzch dosięgał do nieba, a uczyńmy sobie imię; byśmy się snać nie rozproszyli po obliczu wszystkiej ziemi. Tedy Pan zstąpił, aby oglądał miasto ono, i wieżą, którą budowali synowie ludzcy. I rzekł Pan: Oto lud jeden, i język jeden tych wszystkich; a toć jest zaczęcie dzieła ich, a teraz nie zabroni im nikt wszystkiego, co zamyślili uczynić. Przetoż zstąpmy, a pomieszajmy tam język ich, aby jeden drugiego języka nie zrozumiał. A tak rozproszył je Pan stamtąd po obliczu wszystkiej ziemi; i przestali budować miasta onego. Przetoż nazwał imię jego Babel; iż tam pomieszał Pan język wszystkiej ziemi; i stamtąd rozproszył je Pan po obliczu wszystkiej ziemi. Teć są rodzaje Semowe: Sem gdy miał sto lat, spłodził Arfachsada we dwa lata po potopie. I żył Sem po spłodzeniu Arfachsada pięć set lat, i spłodził syny i córki. Arfachsad też żył trzydzieści i pięć lat, i spłodził Selecha. I żył Arfachsad po spłodzeniu Selecha cztery sta lat, i trzy lata, i spłodził syny i córki. Selech zaś żył trzydzieści lat, i spłodził Hebera. I żył Selech po spłodzeniu Hebera cztery sta lat, i trzy lata, i spłodził syny i córki. I żył Heber trzydzieści lat i cztery, i spłodził Pelega. Żył też Heber po spłodzeniu Pelega, cztery sta lat, i trzydzieści lat, i spłodził syny i córki. Żył też Peleg trzydzieści lat, i spłodził Rehu. I żył Peleg po spłodzeniu Rehu dwieście lat, i dziewięć lat, i spłodził syny i córki. Także Rehu żył trzydzieści lat, i dwa, i spłodził Saruga. I żył Rehu po spłodzeniu Saruga dwieście lat, i siedem lat, i spłodził syny i córki. Sarug zaś żył trzydzieści lat, i spłodził Nachora. I żył Sarug po spłodzeniu Nachora dwieście lat, i spłodził syny i córki. Także Nachor żył dwadzieścia i dziewięć lat, i spłodził Tarego. I żył Nachor po spłodzeniu Tarego sto lat i dziewiętnaście lat, i spłodził syny i córki. I żył Tare siedemdziesiąt lat, i spłodził Abrama, Nachora i Harana. A teć są rodzaje Tarego: Tare spłodził Abrama, Nachora i Harana. Haran zaś spłodził Lota. I umarł Haran przed obliczem Tarego ojca swego, w ziemi narodzenia swego, w Ur Chaldejskiem. I pojęli Abram i Nachor sobie żony: imię żony Abramowej było Saraj, a imię żony Nachorowej Melcha, córka Harana, ojca Melchy, i ojca Jeschy. A była Saraj niepłodna, i nie miała dziatek. Wziął tedy Tare Abrama syna swego, i Lota syna Haranowego, wnuka swego, i Saraj niewiastę swoję, żonę Abrama syna swego; i wyszli społu z Ur Chaldejskiego, aby szli do ziemi Chananejskiej; a przyszli aż do Haranu, i mieszkali tam. I było dni Tarego dwieście lat, i pięć lat; i umarł Tare w Haranie.
Rodzaju 11:1-32 Nowa Biblia Gdańska (NBG)
Zaś cała ziemia była jednej mowy oraz nielicznych wyrażeń. I stało się, że gdy ciągnęli od wschodu, znaleźli równinę w kraju Szynear i tam się osiedlili. Więc jeden powiedział do drugiego: Oto wyrabiajmy cegły oraz rozżarzmy je do żaru. I tak cegła służyła im zamiast kamienia, a smołowiec służył im za wapno. Także powiedzieli: Oto zbudujmy sobie miasto i wieżę, której wierzch byłby w niebie; uczynimy sobie też znamię, abyśmy się nie rozproszyli po powierzchni całej ziemi. Wtedy WIEKUISTY zstąpił, aby zobaczyć owo miasto i wieżę, którą budowali synowie ludzcy. I WIEKUISTY powiedział: Oto jeden lud oraz jedna mowa u wszystkich; a taki jest początek ich przedsięwzięć. Od teraz nic im nie chybi, co by zamierzyli wykonać. Oto zstąpmy i tam pomieszajmy ich mowę, aby nie zrozumieli jeden mowy drugiego. Zatem WIEKUISTY rozproszył ich stamtąd po powierzchni całej ziemi; tak ze strachu przestali budować. Dlatego jego imię nazwano Babel, gdyż tam PAN pomieszał mowę całej ziemi. Stamtąd Bóg rozproszył ich po powierzchni całej ziemi. Oto rodowód Szema: Szem miał sto lat, gdy spłodził Arpachszada, dwa lata po potopie. Zaś po spłodzeniu Arpachszada, Szem żył pięćset lat oraz spłodził synów i córki. A Arpachszad przeżywszy trzydzieści pięć lat, spłodził Szelacha. Zaś po spłodzeniu Szelacha, Arpachszad żył czterysta trzy lata oraz spłodził synów i córki. A Szelach, przeżywszy trzydzieści lat, spłodził Ebera. Zaś po spłodzeniu Ebera, Szelach żył czterysta trzy lata oraz spłodził synów i córki. A Eber, przeżywszy trzydzieści cztery lata, spłodził Pelega. Zaś po spłodzeniu Pelega, Eber żył czterysta trzydzieści lat oraz spłodził synów i córki. A Peleg, przeżywszy trzydzieści lat, spłodził Reu. Zaś po spłodzeniu Reu, Peleg żył dwieście dziewięć lat oraz spłodził synów i córki. A Reu, przeżywszy trzydzieści dwa lata, spłodził Seruga. Zaś po spłodzeniu Seruga, Reu żył dwieście siedem lat oraz spłodził synów i córki. A Serug, przeżywszy trzydzieści lat, spłodził Nachora. Zaś po spłodzeniu Nachora, Serug żył dwieście lat oraz spłodził synów i córki. A Nachor, przeżywszy dwadzieścia dziewięć lat, spłodził Teracha. Zaś po spłodzeniu Teracha, Nachor żył sto dziewiętnaście lat oraz spłodził synów i córki. A Terach, przeżywszy siedemdziesiąt lat, spłodził Abrama, Nachora i Harana. A oto dzieje Teracha: Terach spłodził Abrama, Nachora i Harana; a Haran spłodził Lota. I Haran umarł przed obliczem swojego ojca Teracha, w swoim rodzinnym kraju, w Ur Kasdim. A Abram oraz Nachor pojęli sobie żony; imię żony Abrama to Saraj, a imię żony Nachora to Milka, córka Harana, ojca Milki i Iski. Ale Saraj była niepłodna, zatem nie miała dzieci. Zaś Terach wziął swojego syna Abrama, swojego wnuka Lota syna Harana, oraz swoją synową Saraj żonę swojego syna Abrama, i razem wyruszyli z Ur Kasdim, aby pójść do ziemi Kanaan. Więc doszli aż do Haranu i tam się osiedli. A dni Teracha były przez dwieście pięć lat; i Terach umarł w Haranie.
Rodzaju 11:1-32 Biblia, to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza Wydanie pierwsze 2018 (SNP)
Cała ziemia miała jeden język i używała jednakowych słów. Podczas swojej wędrówki ze wschodu ludzie dotarli do równiny w kraju Szinear i tam się osiedlili. Tam też uradzili: Chodźmy, zacznijmy wyrabiać i wypalać cegłę. W ten sposób zaczęli używać cegły zamiast kamienia, a smoły zamiast zaprawy. Następnie postanowili: Chodźmy, wybudujmy sobie miasto z wieżą, która sięgałaby nieba! Nadajmy sobie jakieś imię, abyśmy nie rozproszyli się po całej ziemi. PAN natomiast zstąpił, aby przyjrzeć się miastu oraz wieży, które budowali ludzie. I powiedział: Oto jeden lud, wszyscy posługują się tym samym językiem, a to dopiero początek ich dzieła. Teraz już nic nie będzie dla nich niemożliwe, cokolwiek zamierzą uczynić. Chodźmy, zstąpmy tam i pomieszajmy im język, tak aby jeden nie rozumiał mowy drugiego! W ten sposób PAN rozproszył ich stamtąd po całej ziemi i tak przestali budować miasto. Dlatego właśnie nazwano je Babel. PAN pomieszał tam język mieszkańcom ziemi i stamtąd rozproszył ich po całym jej obliczu. Oto dzieje rodów Sema: Gdy Sem liczył sobie sto lat, został ojcem Arpakszada. Było to dwa lata po potopie. Potem, gdy urodził się Arpakszad, Sem żył jeszcze pięćset lat i został ojcem dalszych synów i córek. Kiedy Arpakszad miał trzydzieści pięć lat, został ojcem Szelacha. Po urodzeniu się Szelacha Arpakszad żył jeszcze czterysta trzy lata i został ojcem dalszych synów i córek. Gdy Szelach z kolei dożył trzydziestu lat, został ojcem Hebera. Po urodzeniu się Hebera Szelach żył jeszcze czterysta trzy lata i został ojcem dalszych synów i córek. Heber zaś żył trzydzieści cztery lata i został ojcem Pelega. Po urodzeniu się Pelega Heber żył jeszcze czterysta trzydzieści lat i został ojcem dalszych synów i córek. Peleg przeżył trzydzieści lat i został ojcem Reu. Po urodzeniu się Reu Peleg żył jeszcze dwieście dziewięć lat i został ojcem dalszych synów i córek. Gdy Reu skończył trzydzieści dwa lata, został ojcem Seruga. Po tym, jak urodził się Serug, Reu żył jeszcze dwieście siedem lat i został ojcem dalszych synów i córek. Kiedy Serug dożył trzydziestu lat, został ojcem Nachora. Po urodzeniu się Nachora Serug żył jeszcze dwieście lat i został ojcem dalszych synów i córek. Nachor żył dwadzieścia dziewięć lat i został ojcem Teracha. Po urodzeniu się Teracha Nachor żył jeszcze sto dziewiętnaście lat i został ojcem dalszych synów i córek. Terach w końcu żył siedemdziesiąt lat i został ojcem Abrama, Nachora i Harana. Oto dzieje pokoleń Teracha: Terach został ojcem Abrama, Nachora i Harana, a Haran — ojcem Lota. Haran umarł za życia swojego ojca Teracha w swojej ojczyźnie — w Ur chaldejskim. Abram i Nachor wzięli sobie żony. Żona Abrama miała na imię Saraj, a żona Nachora — Milka. Była ona córką Harana, ojca Milki oraz ojca Jiski. Saraj była niepłodna, nie miała dzieci. Terach zaś wziął swojego syna Abrama, swojego wnuka Lota, syna Harana, swoją synową Saraj, żonę swojego syna Abrama, i wyszedł z nimi z Ur chaldejskiego, aby udać się do ziemi Kanaan. Wędrując tak, przybyli do Charanu — i tam zamieszkali. Terach dożył dwustu pięciu lat i umarł w Charanie.