Wyjścia 22:1-30

Wyjścia 22:1-30 Biblia Warszawska 1975 (BW1975)

Jeżeli ktoś ukradnie wołu lub owcę, a potem je zarżnie lub sprzeda, odda pięć wołów za wołu, a cztery owce za owcę. Jeżeli przy włamaniu złodziej zostanie złapany i pobity tak, że umrze, to nie ponosi się winy za przelanie jego krwi. Jeżeli jednak stało się to po wschodzie słońca, powstaje wina przelania krwi. Złodziej powinien dać odszkodowanie; jeżeli nic nie ma, zostanie za swoją kradzież sprzedany. Jeżeli w jego posiadaniu znaleziono to, co skradł, czy to wołu, czy osła, czy jagnię jeszcze żywe, winien zapłacić podwójnie. Jeżeli ktoś wypasie pole albo winnicę, bo puścił samopas swoje bydło i ono pasło się na cudzym polu, to wynagrodzi tym, co ma najlepszego ze swego pola i tym, co ma najlepszego ze swojej winnicy. Jeżeli wybuchnie ogień i obejmie ciernie, i potem spali się stóg albo zboże na pniu, albo pole, to wynagrodzi szkodę ten, kto wzniecił ogień. Jeżeli ktoś powierzy bliźniemu swemu pieniądze albo naczynia do przechowania, a zostanie to ukradzione z domu tego człowieka i złodziej zostanie wykryty, to odda w dwójnasób. Jeżeli zaś złodziej nie zostanie wykryty, stawi się pan domu przed Bogiem, by stwierdzić, że nie wyciągnął ręki swej po własność bliźniego swego. W każdej sprawie o sprzeniewierzenie, czy to wołu, czy osła, czy jagnięcia, czy szaty, czy jakiejkolwiek zguby, o której ktoś powie, że to jest jego własność, powinni obaj dany przypadek przedłożyć Bogu: kogo Bóg uzna winnym, ten odda bliźniemu swemu podwójnie. Jeżeli ktoś da bliźniemu swemu do pilnowania osła albo wołu, albo owcę, albo inne bydlę, a ono padnie lub zostanie okaleczone albo uprowadzone, a nikt nie widział, To przysięga przed Panem rozstrzygnie między obydwoma, czy powiernik nie wyciągnął ręki swojej po własność bliźniego swego. Wtedy właściciel to uzna, a tamten odszkodowania nie daje. Jeżeli mu to skradziono, to da odszkodowanie właścicielowi. Jeżeli zaś zostało rozszarpane, to przyniesie je jako dowód; za rozszarpane nie daje odszkodowania. Jeżeli ktoś wynajmie bydlę od swego bliźniego, a ono okaleczeje lub padnie, a właściciela przy tym nie było, to tamten da pełne odszkodowanie. Jeżeli właściciel był przy tym, to tamten nie da odszkodowania. Bo to, co było wynajęte, wchodzi w jego zapłatę. Jeżeli ktoś uwiedzie dziewicę nie zaręczoną i śpi z nią, da za nią opłatę ślubną i pojmie ją za żonę. A jeżeli ojciec jej wzbrania się wydać ją za niego, niech odważy tyle srebra, ile wynosi opłata ślubna za dziewicę. Czarownicy nie zostawisz przy życiu. Kto spółkuje ze zwierzęciem, poniesie śmierć. Kto składa ofiary innym bogom, poza samym Panem, będzie zgładzony. Przychodnia nie będziesz gnębił ani uciskał, bo sami byliście przychodniami w ziemi egipskiej. Nie będziesz uciskał żadnej wdowy ani sieroty. Gdybyś je uciskał, a one wołać będą do mnie, na pewno wysłucham ich wołania I wybuchnę gniewem, i pozabijam was mieczem i żony wasze zostaną wdowami, a dzieci wasze sierotami. Jeżeli pożyczysz pieniędzy komuś z ludu mojego, ubogiemu, który jest u ciebie, nie postępuj z nim jak lichwiarz; nie ściągajcie od niego odsetek. Jeżeli weźmiesz w zastaw płaszcz twego bliźniego, zwrócisz mu go przed zachodem słońca, Bo jest to jego jedyne okrycie, okrycie jego ciała. W czymże innym będzie spał? Gdy wołać będzie do mnie, wysłucham, bo Ja jestem miłosierny. Bogu nie bluźnij, a księciu ludu swego nie złorzecz. Nie zwlekaj z oddaniem z obfitości klepiska twego i twojej tłoczni. Pierworodnego z twoich synów mnie oddasz. Tak samo uczynisz z twoim wołem, z twoją owcą. Siedem dni będzie przy matce swojej, ósmego dnia oddasz mi je.

Wyjścia 22:1-30 Biblia Gdańska (PBG)

Jeźliby kto ukradł wołu albo owcę, i zabiłby je, albo je sprzedał, pięć wołów wróci za jednego wołu, a cztery owce za jedną owcę, Jeźliby przy podkopywaniu zastany był złodziej, a ubity będąc umarłby, kto zabił, nie będzie winien krwi; Jeźliby to po wejściu słońca uczynił, krwi winien będzie, koniecznie wróci; a jeźli nie ma, sprzedany będzie za złodziejstwo swoje. Jeźli znaleziona będzie w ręku jego rzecz kradziona, bądź wół, bądź osieł, bądź owca, jeszcze żywe, we dwójnasób wróci. Gdyby wypasł kto pole, albo winnicę, i puściłby bydlę swoje, aby się pasło na polu cudzem: z najlepszego urodzaju pola swego, i z najlepszego urodzaju winnicy swej nagrodzi. Jeźliby wyszedł ogień, a trafiłby na ciernie, i spaliłby stóg, albo stojące zboże, albo pole samo, koniecznie nagrodzi ten, co zapalił, co zgorzało. Gdyby kto dał bliźniemu swemu srebro, albo naczynie do schowania, a to by ukradziono było z domu onego człowieka: jeźliby znaleziony był złodziej, wróci dwojako. Jeźliby nie był znaleziony złodziej, stawi się pan domu onego przed sędziów, i przysięże, że nie ściągnął ręki swojej na rzecz bliźniego swego. O każdą rzecz, o którą by był spór, o wołu, o osła, o owcę, o szatę, o każdą, rzecz zgubioną, gdyby kto rzekł, że to jest moje, przed sędziów przyjdzie sprawa obydwu; kogo winnym znajdą sędziowie, nagrodzi w dwójnasób bliźniemu swemu. Jeźliby kto dał bliźniemu swemu osła, albo wołu, albo owcę, albo inne bydlę na chowanie, a zdechłoby albo okaleczało, albo gwałtem zajęte było, gdzie by nikt nie widział: Przysięga Pańska będzie między obiema, że nie ściągnął ręki swej na rzecz bliźniego swego: i przyjmie pan onej rzeczy przysięgę, a on nie będzie nagradzał. A jeźliby mu to kradzieżą wzięto, nagrodzi panu rzeczy onej. Jeźliby od zwierza rozszarpane było, postawi rozszarpane za świadka, a rozszarpanego nie nagrodzi. Gdyby też kto pożyczył bydlęcia od bliźniego swego, a okaleczałoby, albo zdechło w niebytności pana jego, koniecznie nagrodzi. Jeźliby pan jego był przy nim, nie będzie nagradzał; a jeźliby najęte było, najem tylko zapłaci. Jeźliby kto zwiódł pannę, która nie jest poślubiona, i spałby z nią, da jej koniecznie wiano, i weźmie ją sobie za żonę. Jeźliby żadną miarą ojciec jej nie chciał mu jej dać, odważy srebra według zwyczaju wiana panieńskiego. Czarownicy żyć nie dopuścisz. Każdy, kto by się złączał z bydlęciem, śmiercią umrze. Kto by ofiarował bogom, oprócz samego Pana, wytracony będzie. Przychodniowi nie uczynisz krzywdy, ani go uciśniesz: boście byli przychodniami w ziemi Egipskiej. Żadnej wdowy ani sieroty trapić nie będziecie. Jeźlibyś je bez litości trapił, a one by wołały do mnie, słysząc wysłucham wołanie ich. I rozgniewa się zapalczywość moja, a pobiję was mieczem, i będą żony wasze wdowami, a synowie wasi sierotami. Jeźlibyś pieniędzy pożyczył ludowi memu ubogiemu, który mieszka z tobą, nie bądziesz mu jako lichwiarz, nie obciążycie go lichwą. Jeźli w zastawie weźmiesz szatę bliźniego twego, przed zachodem słońca wrócisz mu ją; Bo to odzienie jego tylko to jest nakrycie ciała jego, na którem sypia; będzieli do mnie wołał, wysłucham go, bom Ja miłosierny. Sędziom nie będziesz złorzeczył, a przełożonego ludu twego nie będziesz przeklinał. Z obfitości zboża, i ciekących rzeczy twych nie omieszkasz pierwiastek ofiarować; pierworodnego z synów twoich oddasz mi. Toż uczynisz z wołów twych i z owiec twoich; siedem dni będzie z matką swoją, a ósmego dnia oddasz mi je.

Wyjścia 22:1-30 UWSPÓŁCZEŚNIONA BIBLIA GDAŃSKA (UBG)

Jeśli ktoś ukradnie wołu lub owcę i zabije je albo sprzeda, odda pięć wołów za jednego wołu i cztery owce za jedną owcę. Jeśli złodziej zostanie przyłapany przy włamaniu i tak pobity, że umrze, ten, kto zabił, nie będzie winien przelanej krwi. Jeśli to zrobi po wschodzie słońca, będzie winien krwi, gdyż złodziej powinien wypłacić odszkodowanie. Jeśli nic nie ma, będzie sprzedany za swoją kradzież. Jeśli zostaną znalezione w jego ręku skradzione dobra jeszcze żywe, czy to wół, czy osioł, czy owca, zwróci podwójnie. Gdyby ktoś wypasł pole lub winnicę, bo puścił swoje bydło, aby się pasło na cudzym polu, wypłaci odszkodowanie z najlepszych plonów swego pola i z najlepszych plonów swej winnicy. Jeśli wybuchnie ogień, a trafi na ciernie i spali stóg lub zboże na pniu, lub samo pole, ten, co wzniecił ogień, musi wypłacić odszkodowanie. Jeśli ktoś da swemu bliźniemu pieniądze lub przedmioty do przechowania i zostanie to ukradzione z domu tego człowieka, to jeśli złodziej zostanie znaleziony, zwróci podwójnie. Jeśli złodziej nie zostanie znaleziony, pan tego domu stawi się przed sędziami, by okazało się, czy nie wyciągnął ręki po własność swego bliźniego. W każdej spornej sprawie o wołu, osła, owcę, szatę czy jakąkolwiek zgubę, gdyby ktoś powiedział, że to jest jego, sprawa obydwu ma trafić do sędziów; kogo sędziowie uznają winnym, ten wynagrodzi podwójnie swemu bliźniemu. Jeśli ktoś odda swemu bliźniemu na przechowanie osła, wołu, owcę lub inne zwierzę, a ono zdechnie, zostanie okaleczone lub uprowadzone i nikt tego nie zobaczy; Wówczas przysięga przed PANEM rozstrzygnie między obydwoma, że nie wyciągnął ręki po własność swego bliźniego. Właściciel przyjmie tę przysięgę, a drugi nie wypłaci odszkodowania. Jeśli jednak to zostało mu skradzione, wypłaci właścicielowi odszkodowanie. Jeśli zostało rozszarpane, to przyniesie je jako dowód, a za rozszarpane nie zapłaci. Jeśli ktoś pożyczy zwierzę od swego bliźniego, a ono zostanie okaleczone lub zdechnie podczas nieobecności jego właściciela, musi wypłacić odszkodowanie. Jeśli jego właściciel był przy nim, nie zapłaci; a jeśli było wynajęte, zapłaci tylko za wynajem. Jeśli ktoś uwiedzie dziewicę, która nie jest poślubiona, i położy się z nią, musi jej dać posag i weźmie ją sobie za żonę. Jeśli jej ojciec żadną miarą nie zgodzi się dać mu jej, odważy pieniądze według zwyczaju panieńskiego posagu. Nie zostawisz czarownicy przy życiu. Każdy, kto spółkuje ze zwierzęciem, poniesie śmierć. Kto składa ofiary bogom, poza samym PANEM, zostanie stracony. Nie zrobisz krzywdy przybyszowi ani nie będziesz go uciskać, gdyż i wy byliście przybyszami w ziemi Egiptu. Nie będziecie dręczyć żadnej wdowy ani sieroty. Jeśli będziesz je dręczył, a one będą wołać do mnie, na pewno wysłucham ich wołania. Wtedy rozpali się mój gniew i pobiję was mieczem, i wasze żony będą wdowami, a wasi synowie sierotami. Jeśli pożyczysz pieniądze ubogiemu z mego ludu, który mieszka wśród was, nie postąpisz wobec niego jak lichwiarz, nie będziesz go obciążać lichwą. Jeśli weźmiesz w zastaw szatę twego bliźniego, oddasz mu ją przed zachodem słońca; Bo to ubranie jest jedynym okryciem jego ciała, w tym też śpi. Jeśli będzie do mnie wołał, wysłucham go, bo jestem litościwy. Nie będziesz złorzeczyć sędziom, a przełożonego twego ludu nie będziesz przeklinać. Nie będziesz zwlekał ze złożeniem pierwocin twego zboża i płynnych zbiorów. Oddasz mi pierworodnego z twoich synów. To samo zrobisz z twoimi wołami i owcami. Siedem dni pierworodny będzie ze swoją matką, a ósmego dnia oddasz mi go.

Wyjścia 22:1-30 Biblia, to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza Wydanie pierwsze 2018 (SNP)

Jeśli ktoś ukradnie bydlę lub owcę, zabije je lub sprzeda, to za bydlę musi oddać pięć podobnych zwierząt, a za owcę cztery zwierzęta podobnego rodzaju. Jeśli złodziej zostanie złapany w czasie włamania i pobity tak, że umrze, nie ponosi się winy za przelanie jego krwi. Jeśli jednak do pobicia doszło po wschodzie słońca, powstaje wina za przelanie krwi. Złodziej zapłaci odszkodowanie. Jeśli nic nie posiada, to za kradzież zostanie sprzedany. Jeśli ukradzioną rzecz znajdzie się u niego, czy to będzie wciąż żywe bydlę, osioł czy jagnię, złodziej zapłaci za nie podwójnie. Jeśli ktoś celowo wypuści swoje bydło na wypas na cudze pole lub do winnicy, albo wygoni je tak, że ono samo tam wejdzie, to właściciel bydła wynagrodzi za to tym, co ma najlepszego z własnego pola lub własnej winnicy. Jeśli ktoś spowoduje pożar, który spali żywopłot z cierni, a potem stóg, zboże na pniu albo pole, to sprawca pożaru zapłaci odszkodowanie. Jeśli ktoś powierzy bliźniemu pieniądze lub sprzęty do przechowania, a te zostaną ukradzione z domu powiernika, to jeśli złodziej zostanie wykryty, wynagrodzi to w dwójnasób. Jeśli jednak złodziej nie zostanie wykryty, pan domu stawi się przed Bogiem dla stwierdzenia, że to nie on wyciągnął rękę po własność bliźniego. W każdej sprawie spornej dotyczącej sprzeniewierzenia, czy to bydlęcia, czy osła, czy jagnięcia, czy szaty, czy jakiejkolwiek zguby, do której posiadania ktoś inny będzie się przyznawał, obie strony staną przed Bogiem. Ten, którego Bóg uzna winnym, odpłaci bliźniemu podwójnie. Jeśli ktoś powierzy bliźniemu pod opiekę osła lub bydlę, owcę lub inne zwierzę, a ono w tym czasie padnie lub dozna innej szkody, albo zostanie uprowadzone tak, że nikt tego nie zauważy, to o tym, czy powiernik nie przywłaszczył sobie własności bliźniego, rozstrzygnie między oboma jego przysięga na PANA. Właściciel zwierzęcia uzna tę przysięgę i powiernik nie będzie zobowiązany do odszkodowania. Zapłaci je tylko wtedy, gdy okaże się, że ukradł. Jeśli natomiast powierzone mu zwierzę zostało rozszarpane, to przyniesie je i pokaże na dowód. To bowiem, co rozszarpane, nie podlega odszkodowaniu. Jeśli ktoś wynajął od bliźniego bydlę i w czasie najmu doznało ono szkody lub padło, a właściciela przy tym nie było, wynajmujący zobowiązany jest zapłacić odszkodowanie. Jeśli jednak właściciel zwierzęcia był przy tym, wynajmujący nie płaci. Był to najem, strata wchodzi w koszty najmu. Jeśli ktoś uwiedzie nie zaręczoną z nikim dziewicę i dojdzie między nimi do współżycia, to wniesie on opłatę ślubną i pojmie ją sobie za żonę. Jeśli jednak jej ojciec wyraźnie odmówi wydania jej za niego, to mimo to odważy on srebro i uiści opłatę ślubną za dziewicę. Czarownicy nie zostawisz przy życiu. Każdy, kto spółkuje ze zwierzęciem, musi ponieść śmierć. Kto składa ofiary bóstwom, a nie jedynie PANU, zostanie zgładzony. Cudzoziemca nie będziesz gnębił ani uciskał, sami bowiem byliście cudzoziemcami w Egipcie. Nie będziesz gnębił żadnej wdowy ani sieroty. Bo jeśli będziesz to czynił, a oni zaczną wołać do Mnie, na pewno wysłucham ich wołania. Wówczas zapłonie mój gniew i wybiję was mieczem — i wasze żony zostaną wdowami, a wasze dzieci sierotami. Jeśli pożyczysz pieniądze komuś z mojego ludu, mojemu ubogiemu przebywającemu u ciebie, nie postępuj z nim po lichwiarsku, nie nakładaj na niego odsetek. Jeśli weźmiesz w zastaw płaszcz swojego bliźniego, zwróć mu go przed zachodem słońca. To jego jedyne okrycie, płaszcz, którym okrywa swe ciało. Bez niego pod czym ma spać? Gdy będzie do Mnie wołał, wysłucham, bo Ja jestem miłosierny. Nie bluźnij Bogu; nie złorzecz też przywódcy swego ludu. Nie zwlekaj z oddaniem części zebranych zbóż, a także części oliwy i wina. Pierworodnego spośród swoich synów oddasz Mnie. Podobnie uczynisz z twoim cielęciem i owcą — siedem dni będą przy swojej matce, ósmego zaś dnia oddasz je Mnie.

Wyjścia 22:1-30 Nowa Biblia Gdańska (NBG)

Jeśli w podkopie będzie schwytany złodziej i zostanie pobity na śmierć nie będzie za niego winy krwi. Lecz jeżeli świeciło nad nim słońce to za niego jest wina krwi. Nadto złodziej powinien się odpłacić. A jeśli nie ma majątku będzie sprzedany z powodu tej kradzieży. Zaś jeśli kradzież zostanie znaleziona w jego ręce byk, osioł, bądź jeszcze żywe jagnię to zapłaci w dwójnasób. Gdy ktoś spasie pole, albo winnicę i puści swoje bydło, aby się pasło na cudzym polu niech zapłaci najlepszym ze swego pola, albo najlepszym ze swej winnicy. Kiedy wyniknie ogień, zajmie żywopłot z cierni i spali stóg, albo stojące zboże, albo pole to zapłaci ten, który wzniecił pożar. Jeśli ktoś powierzył swojemu bliźniemu pieniądze, albo naczynia do przechowania, a zostanie to wykradzione z domu tego człowieka i zostanie wykryty złodziej zapłaci on w dwójnasób. Zaś jeśli złodziej nie został wykryty to pan domu stawi się w tej sprawie przed sędziów, że nie wyciągnął swojej ręki na własność swojego bliźniego. O każdy przedmiot sprzeniewierzenia, o byka, o osła, o jagnię, o szatę; o każdą zgubę, o której ktokolwiek powie, że to tak sprawa obydwu przyjdzie przed sędziów. A kogo sędziowie skażą ten w dwójnasób zapłaci swojemu bliźniemu. Jeżeli ktoś da swojemu bliźniemu do chowania osła, albo byka, albo jagnię, albo inne bydło a zdechnie, zostanie okaleczone, albo zabrane, a nikt by tego nie widział, to pomiędzy obydwoma będzie przysięga na WIEKUISTEGO, że nie wyciągnął swej ręki na własność swojego bliźniego; i właściciel ją przyjmie a tamten nie będzie płacił. Lecz jeżeli została mu skradziona winien zapłacić jej właścicielowi. Zaś jeśli zostało rozszarpane, przedstawi je jako dowód, a za rozszarpane nie płaci. Gdyby ktoś pożyczył zwierzę od swojego bliźniego i zostało okaleczone, albo zdechło, a jego właściciela przy tym nie było to powinien zapłacić. Zaś jeśli jego właściciel przy tym był to nie powinien płacić. Jeżeli było wynajęte to będzie tak samo z powodu jego wynagrodzenia. Jeśli ktoś uwiódł niezaręczoną dziewicę i z nią spał to da jej wiano i pojmie ją sobie za żonę. A jeśli jej ojciec nie zechce ją wydać za niego to niech odważy srebro, stosownie do wiana dziewic. Wróżce nie pozwolisz żyć. Kto by obcował ze zwierzęciem będzie karany śmiercią. Kto składa ofiary innym bogom, oprócz WIEKUISTEGO, Jedynego będzie wytępiony. Nie będziesz krzywdził cudzoziemca, ani go uciskał bo byliście cudzoziemcami w ziemi Micraim. Nie będziesz gnębił żadnej wdowy, ani sieroty. Zaś jeśli będziesz kogoś gnębił i kiedy do Mnie zawoła wysłucham jego wołania. Wtedy zapłonie Mój gniew i zabiję was mieczem; wasze żony będą wdowami, a wasze dzieci sierotami. Jeżeli pożyczysz komukolwiek z Mojego ludu pieniędzy, a będzie biedny przy tobie nie postępuj z nim jak lichwiarz; nie nakładajcie na niego lichwy. Jeżeli weźmiesz w zastaw okrycie twojego bliźniego zwrócisz mu je przed zachodem słońca. Bo jest ono jedynym jego odzieniem, przykryciem jego ciała; więc pod czym się położy? I stanie się, że gdy do Mnie zawoła przecież go wysłucham, bowiem Ja jestem miłosierny. Nie będziesz złorzeczył sędziom, a księcia twojego ludu nie przeklinaj. Nie ociągaj się z pełnią ziarna, a także twoich płynów; oddasz Mi pierworodnego z twoich synów. Tak samo uczynisz z twoim drobnym bydłem oraz z twoim zwierzęciem pociągowym; siedem dni niech będzie przy swojej matce, a ósmego dnia Mi je oddasz. Bądźcie dla Mnie ludźmi świętymi; mięsa rozszarpanego w polu nie jadajcie rzućcie je dla psa.