2 Samuela 6:1-23
2 Samuela 6:1-23 UWSPÓŁCZEŚNIONA BIBLIA GDAŃSKA (UBG)
I Dawid ponownie zebrał wszystkich doborowych mężczyzn z Izraela, trzydzieści tysięcy. Potem Dawid wraz z całym ludem, który z nim był, powstał i wyruszył z Baali judzkiej, aby przenieść stamtąd arkę Boga, która nosi imię PANA zastępów zasiadającego między cherubinami. I umieścili arkę Boga na nowym wozie, i wywieźli ją z domu Abinadaba położonego w Gibea. A Uzza i Achio, synowie Abinadaba, prowadzili ten nowy wóz. I wyprowadzili go z domu Abinadaba położonego w Gibea wraz z arką Boga. A Achio szedł przed arką. Dawid zaś i cały Izrael grali przed PANEM na wszelkich instrumentach z drewna jodłowego: na harfach, cytrach, bębnach, piszczałkach i cymbałach. A gdy przybyli do klepiska Nachona, Uzza wyciągnął rękę do arki Boga i pochwycił ją, gdyż woły ją szarpnęły. I zapłonął gniew PANA przeciwko Uzzie, i Bóg zabił go za uchybienie. I umarł tam przy arce Boga. I Dawid był wielce niezadowolony, że PAN tak srogo poraził Uzzę, i nazwał to miejsce Peres-Uzza, i tak jest do dziś. Dawid zląkł się PANA tego dnia i powiedział: Jakże ma przyjść do mnie arka PANA? Dlatego Dawid nie chciał sprowadzić arki PANA do siebie, do swego miasta, lecz wprowadził ją do domu Obed-Edoma, Gittyty. I arka PANA pozostała w domu Obed-Edoma, Gittyty, przez trzy miesiące. A PAN błogosławił Obed-Edomowi i całemu jego domowi. A doniesiono królowi Dawidowi: PAN błogosławi domowi Obed-Edoma i wszystkiemu, co posiada, ze względu na arkę Boga. Dawid poszedł więc i sprowadził z wielką radością arkę Boga z domu Obed-Edoma do miasta Dawida. A gdy ci, którzy nieśli arkę PANA, zrobili sześć kroków, składał w ofierze woły i tuczne zwierzęta. I Dawid tańczył przed PANEM z całych sił; był przepasany lnianym efodem. Tak Dawid i cały dom Izraela sprowadzili arkę PANA z okrzykami i przy dźwiękach trąby. A gdy arka PANA weszła do miasta Dawida, Mikal, córka Saula, wyglądała przez okno i zobaczyła króla Dawida, jak skakał i tańczył przed PANEM, i wzgardziła nim w swoim sercu. Sprowadzili więc arkę PANA i ustawili ją na swoim miejscu w środku namiotu, który rozpiął dla niej Dawid. I Dawid złożył przed PANEM całopalenia i ofiary pojednawcze. A gdy Dawid skończył składać całopalenia i ofiary pojednawcze, błogosławił ludowi w imię PANA zastępów. I rozdał wśród całego ludu i całego zgromadzenia Izraela, zarówno mężczyznom, jak i kobietom, każdemu po jednym bochenku chleba, po jednym kawałku mięsa i po jednym bukłaku wina. Potem cały lud odszedł, każdy do swojego domu. Potem Dawid wrócił, aby pobłogosławić swój dom. I Mikal, córka Saula, wyszła naprzeciw Dawidowi, i powiedziała: O jakże wspaniały był dziś król Izraela, który się obnażył dziś na oczach służących swych sług, tak jak się obnaża jakiś niepoważny człowiek! Wtedy Dawid powiedział do Mikal: Grałem przed PANEM, który wybrał raczej mnie niż twego ojca i niż cały jego dom, aby ustanowić mnie wodzem nad ludem PANA, nad Izraelem. Będę więc grał przed PANEM. I poniżę się jeszcze bardziej niż dotąd, i będę jeszcze bardziej godny pogardy w swoich oczach, lecz u służących, o których mi mówiłaś, będę poważany. Mikal, córka Saula, nie miała więc dzieci aż do dnia swej śmierci.
2 Samuela 6:1-23 Biblia Gdańska (PBG)
Nadto zebrał jeszcze Dawid wszystkich przebranych z Izraela trzydzieści tysięcy. A ruszywszy się, szedł Dawid i wszystek lud, który był przy nim, z Baala Judowego, aby przenieśli stamtąd skrzynię Bożą, przy której wzywano imienia Pana zastępów, siedzącego na Cherubinach, którzy są na niej. I wstawili skrzynię Bożą na wóz nowy, wziąwszy ją z domu Abinadabowego, który jest w Gabaa; lecz Oza i Achyjo, synowie Abinadabowi, prowadzili on wóz nowy. I wzięli ją z domu Abinadaba, który był w Gabaa, a szli z skrzynią Bożą; lecz Achyjo szedł przed skrzynią. Dawid zasię i wszystek Izrael grali przed Panem na wszelakich instrumentach z cedrowego drzewa, na harfach i na skrzypcach, i na bębnach, i na piszczałkach, i na cymbałach. A gdy przyszli do gumna Nachonowego, ściągnął Oza rękę swoję ku skrzyni Bożej, i zadzierżał ją: bo woły były wystąpiły z drogi: Przetoż rozgniewał się bardzo Pan na Ozę, i zabił go tam Bóg dla śmiałości, i tamże umarł przy skrzyni Bożej. I zafrasował się Dawid, że Pan srodze zaraził Ozę, i nazwał miejsce ono Perezoza, aż do dnia tego. A tak uląkł się Dawid Pana dnia onego, i mówił: Jakoż wnijdzie do mnie skrzynia Pańska? Przetoż nie chciał Dawid wprowadzić do siebie skrzyni Pańskiej do miasta swego, ale ją kazał wprowadzić do domu Obededoma Gietejczyka. I została skrzynia Pańska w domu Obededoma Gietejczyka przez trzy miesiące, i błogosławił Pan Obededomowi, i wszystkiemu domowi jego. I oznajmiono królowi Dawidowi, mówiąc: Błogosławi Pan domowi Obededoma, i wszystkiemu, co ma, dla skrzyni Bożej. Tedy szedłszy Dawid, wziął skrzynię Bożą z domu Obededoma do miasta Dawidowego z weselem. A gdy ci, którzy nieśli skrzynię Pańską, postąpili na sześć kroków, ofiarował wołu i barana tłustego. I skakał Dawid ze wszystkiej mocy przed Panem, a był Dawid obleczony w efod lniany. A tak Dawid, i wszystek dom Izraelski prowadzili skrzynię Pańską z weselem, i z trąbieniem. I stało się, gdy skrzynia Pańska wchodziła do miasta Dawidowego, że Michol, córka Saulowa, wyglądając oknem, a widząc króla Dawida ze wszystkiej mocy skaczącego przed Panem, wzgardziła go w sercu swojem. A gdy przynieśli skrzynię Pańską, postawili ją na miejscu swem pośrodku namiotu, który był dla niej rozbił Dawid, i ofiarował Dawid przed Panem całopalenia i spokojne ofiary. A gdy dokończył Dawid ofiarować całopalenia, i ofiar spokojnych, błogosławił ludowi w imię Pana zastępów. I dał między wszystek lud, i między wszystko zgromadzenie Izraelskie, od męża aż do niewiasty, każdemu bochenek chleba jeden, i jednę sztukę mięsa, i łagiew jednę wina. I odszedł wszystek lud, każdy do domu swego. Potem wrócił się Dawid, aby błogosławił domowi swemu. I wyszła Michol, córka Saulowa, przeciwko Dawidowi, a rzekła: O jakoż chwalebny był dziś król Izraelski, który się odkrywał dziś przed oczyma służebnic sług swoich, jako się zwykł odkrywać jeden z szalonych! Tedy rzekł Dawid do Michol: Przed Panem (który mnie raczej obrał niż ojca twego, i niżeli wszystek dom jego, rozkazując mi, abym był książęciem nad ludem Pańskim, nad Izraelem.) grałem, i będę grał przed Panem. A im będę podlejszym, niżelim się stał i uniżeńszym w oczach moich, tem u tych służebnic, o których mi powiadasz, będę chwalebniejszy. Przetoż Michol, córka Saulowa, niemiała dziatek aż do dnia śmierci swojej.
2 Samuela 6:1-23 Nowa Biblia Gdańska (NBG)
I Dawid znowu zebrał wszystkich doborowych w Israelu – trzydzieści tysięcy. Potem Dawid powstał oraz wraz z całym ludem, który mu towarzyszył, wyruszył z Baal Jehuda, by sprowadzić stamtąd Bożą Arkę, na której mianowane było Imię – owo Imię WIEKUISTEGO Zastępów, zasiadającego nad cherubami. Więc po wyniesieniu jej z domu Abianadaba, położonego na wyżynie, położyli Bożą Arkę na nowy wóz. Zaś Uza i Achio prowadzili ten nowy wóz. Wzięli ją z domu Abianadaba, położonego na wyżynie i szli przy Bożej Arce; lecz Achio szedł przed Arką. A Dawid i cały dom Israela wygrywali przed WIEKUISTYM na różnego rodzaju instrumentach z cyprysowego drzewa, na cytrach, na fletach, na bębnach, na tamburynach oraz na cymbałach. Zaś gdy przybyli do klepiska Nachona, Uza wyciągnął swoją rękę ku Bożej Arce i ją złapał, ponieważ byki poniosły. Więc na Uzę zapłonął gniew WIEKUISTEGO i Bóg go tam poraził za ten postępek, zatem umarł przy Bożej Arce. Zaś Dawid ubolewał, że WIEKUISTY tak srogo poraził Uzę, i nazwał tą miejscowość Perec Uza, aż po dzisiejszy dzień. Owego dnia Dawid uląkł się WIEKUISTEGO i powiedział: Jak ma do mnie wejść Arka WIEKUISTEGO? Dlatego Dawid nie chciał sprowadzić Arki WIEKUISTEGO do siebie, do miasta Dawida; i Dawid ją wprowadził do domu Obed Edoma z Gat. Tak Arka WIEKUISTEGO pozostała w domu Obed Edoma, Gitejczyka, przez trzy miesiące. A WIEKUISTY pobłogosławił Obed Edoma i cały jego dom. Ale gdy doniesiono królowi Dawidowi, mówiąc: Dzięki Bożej Arce WIEKUISTY pobłogosławił dom Obed Edoma i wszystko, co do niego należy – Dawid poszedł oraz z radością sprowadził Bożą Arkę z domu Obed Edoma, do miasta Dawida. I stało się, że ile razy ci, co nieśli Arkę poszli naprzód o sześć kroków – ofiarował byka oraz tucznego barana. A Dawid, ubrany w lniany efod, całą siłą pląsał przed obliczem WIEKUISTEGO. Tak Dawid oraz cały dom Israela, przy okrzykach oraz odgłosach trąb, sprowadzili Arkę WIEKUISTEGO. A gdy Arka WIEKUISTEGO przybyła do miasta Dawida, zdarzyło się, że Michal, córka Saula, wyglądała przez okno, zaś widząc króla Dawida skaczącego oraz pląsającego przed obliczem WIEKUISTEGO pogardziła nim w swoim sercu. Zatem sprowadzili Arkę WIEKUISTEGO i ustawili ją na swoim miejscu, pośrodku namiotu, który rozbił dla niej Dawid. A Dawid złożył przed obliczem WIEKUISTEGO całopalenia oraz opłatne ofiary. Zaś kiedy Dawid skończył składanie całopaleń oraz opłatnych ofiar, wysławiał ludowi Imię WIEKUISTEGO Zastępów. I rozdzielił pomiędzy wszystek lud, pomiędzy cały tłum israelski, od męża do niewiasty – każdemu jeden kołacz chleba, jedną sztukę mięsa i jeden placek z rodzynkami. Potem cały lud się rozszedł, każdy do swojego domu. A kiedy Dawid wrócił, by przywitać swój dom, naprzeciwko Dawida wyszła Michal, córka Saula i powiedziała: O, jakże się w tym okresie wsławił król Israela, który tak się dzisiaj ukazał przed oczami służebnic swoich sług, jak się może obnażyć tylko jeden z bezwartościowych! Zaś Dawid powiedział do Michal: Przed WIEKUISTYM, który mnie sobie upodobał bardziej niż twego ojca i cały jego dom, oraz ustanowił mnie księciem nad swoim ludem, nad Israelem – przed tym WIEKUISTYM wyraziłem mą radość! I choćbym bardziej się poniżył niż tym razem, uważając się za niskiego w moich własnych oczach, to jednak u służebnic o których mówisz – to u nich jeszcze się wsławiłem! A Michal, córka Saula, nie miała dzieci aż do dnia swojej śmierci.
2 Samuela 6:1-23 Biblia, to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza Wydanie pierwsze 2018 (SNP)
Potem Dawid ponownie zgromadził trzydzieści tysięcy doborowych wojowników Izraela i udał się wraz z całym towarzyszącym mu ludem do Baale-Juda, aby sprowadzić stamtąd skrzynię Bożą, nazwaną tak od imienia PANA Zastępów, siedzącego nad cherubami. Wzięli tę skrzynię z położonego na wzgórzu domu Abinadaba, umieścili na nowym wozie, a Uza i Achio, synowie Abinadaba, prowadzili ten wóz. Gdy ją wzięli z domu Abinadaba, w którym stała na wzgórzu, Achio szedł przed skrzynią, a Dawid oraz cały lud Izraela tańczyli i grali przed PANEM na różnego rodzaju instrumentach z cyprysowego drewna, na cytrach i harfach, na bębenkach, kołatkach i cymbałach. Kiedy jednak dotarli do Goren Nakon, woły potknęły się, a Uza wyciągnął rękę ku skrzyni Bożej, aby ją przytrzymać. Wówczas PAN rozgniewał się na Uzę i uderzył go za to uchybienie, tak że Uza zmarł na miejscu, tam właśnie przy skrzyni Bożej. Dawid również przejął się tym, że PAN postąpił tak z Uzą, i nazwał to miejsce Peres-Uza; tak też nazywa się ono aż po dzień dzisiejszy. Dawid przestraszył się przy tym PANA tego dnia. Zaniepokojony pytał: Jak mam teraz wziąć do siebie skrzynię PANA? I postanowił nie brać skrzyni PANA do siebie, do Miasta Dawida, ale skierować ją do domu Obeda Edomity, Gatyjczyka. W ten sposób skrzynia PANA pozostawała w domu Obeda Edomity, Gatyjczyka, przez trzy miesiące. PAN w tym czasie błogosławił Obedowi Edomicie i całemu jego domowi. Królowi Dawidowi doniesiono, że PAN błogosławi domowi Obeda Edomity oraz wszystkiemu, co do niego należy, właśnie ze względu na skrzynię Bożą. Dawid poszedł zatem i z radością sprowadził skrzynię Bożą z domu Obeda Edomity do Miasta Dawida. W czasie drogi, gdy tylko niosący skrzynię PANA postąpili sześć kroków, Dawid składał na rzeźną ofiarę cielca oraz tuczne zwierzę. Tańczył też Dawid przed PANEM, nie szczędząc swoich sił, a czynił to przepasany lnianym efodem. On sam i cały Izrael sprowadzali skrzynię PANA przy okrzykach radości i przy dźwiękach rogu. Gdy skrzynię PANA wniesiono do Miasta Dawida, Michal, córka Saula, wyjrzała przez okno. Zobaczyła króla Dawida, jak tańczy przed PANEM, i odczuła pogardę dla niego. Gdy skrzynię PANA ustawiono na przygotowanym dla niej miejscu, w środku namiotu, który Dawid dla niej rozpiął, król złożył PANU ofiary całopalne oraz ofiary pokoju. Po złożeniu tych ofiar Dawid pobłogosławił lud w imieniu PANA Zastępów. Kazał też obdzielić cały lud, cały tłum Izraelitów, od mężczyzny po kobietę, jednym bochenkiem chleba, jednym ciastkiem z daktylami i jednym plackiem z rodzynek, po czym lud rozszedł się do domów. Dawid również wrócił do pałacu. Chciał pobłogosławić swój dom. Ale wtedy Michal, córka Saula, wyszła mu na spotkanie i zadrwiła: Ale godnie zachował się dziś król Izraela! Obnażył się dziś na oczach niewolnic swoich sług jak zwykły prostak! Wtedy Dawid powiedział do Michal: Grałem i tańczyłem przed obliczem PANA! Przed obliczem PANA, mówię, który wybrał raczej mnie niż twojego ojca i cały jego ród, aby mnie wyznaczyć księciem nad ludem PANA, nad Izraelem! A choćbym poniżył się jeszcze bardziej niż tym razem i stał się niczym, nawet we własnych oczach, to u tych niewolnic, które przed chwilą wspomniałaś — u nich będę poważany! A Michal, córka Saula była bezdzietna aż do dnia swojej śmierci.