2 Kronik 22:1-9
2 Kronik 22:1-9 Biblia, to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza Wydanie pierwsze 2018 (SNP)
Zamiast niego mieszkańcy Jerozolimy obwołali królem Achazjasza, jego najmłodszego syna. Wszystkich starszych wymordowała horda, która wtargnęła z Arabami do obozu. Władzę zatem objął Achazjasz, syn króla Judy Jehorama. Achazjasz miał dwadzieścia dwa lata, kiedy został królem, a panował w Jerozolimie przez rok. Jego matka miała na imię Atalia i była wnuczką Omriego. Achazjasz również kroczył drogami rodu Achaba. Pomagała mu w tym matka, która była jego doradczynią. Czynił on to, co złe w oczach PANA, podobnie jak ród Achaba. Potomkowie tego rodu byli mu bowiem doradcami po śmierci ojca — ku jego własnej zgubie. Właśnie za ich radą Achazjasz wyruszył z synem Achaba Joramem, królem Izraela, pod Ramot Gileadzkie na wojnę z królem Aramu Chazaelem. Aramejczycy pobili wówczas Jorama. Joram wrócił więc, by w Jizreelu leczyć rany, które zadano mu pod Ramą w czasie bitwy z królem Aramu Chazaelem, i tam do Jizreela przyjechał Achazjasz, syn króla Judy Jehorama, aby odwiedzić rannego Jorama, syna Achaba. Lecz ten upadek Achazjasza, to, że przyjechał do Jorama, był sprawą Boga. Po przyjeździe bowiem Achazjasz wyjechał z Joramem na spotkanie Jehu, syna Nimsziego, którego PAN namaścił, aby wytępić ród Achaba. Kiedy Jehu odbywał sąd nad rodem Achaba, natknął się na książąt judzkich i bratanków Achazjasza, którzy byli na służbie u króla — i kazał ich zabić! Polecił też szukać Achazjasza i schwytano go, kiedy ukrywał się w Samarii. Przyprowadzono go do Jehu i zabito. Pochowano go potem, gdyż stwierdzono: Jest on wnukiem Jehoszafata, który z całego serca szukał woli PANA. Zaraz jednak okazało się, że w rodzie Achazjasza nie ma nikogo zdolnego do sprawowania władzy.
2 Kronik 22:1-9 Biblia Warszawska 1975 (BW1975)
Zamiast niego mieszkańcy Jeruzalemu obwołali królem najmłodszego jego syna, Achazjasza, gdyż wszystkich starszych wymordował oddział najeźdźców, którzy z Arabami wtargnęli do obozu. Królem więc został Achazjasz, syn Jehorama, króla judzkiego. Achazjasz miał czterdzieści dwa lata, gdy objął władzę królewską, a panował jeden rok w Jeruzalemie. Matka jego miała na imię Atalia, a była córką Omriego. Także on kroczył drogami rodu Achaba, gdyż jego matka była mu doradczynią w bezbożności. Czynił on to, co złe w oczach Pana, jak ród Achaba, oni bowiem byli mu po śmierci ojca doradcami ku jego zgubie. Za ich to również radą wyruszył z Jehoramem, synem Achaba, królem izraelskim, na wojnę z Chazaelem, królem Aramu, pod Ramot Gileadzkie, lecz Aramejczycy zranili Jehorama. Wobec tego wycofał się, aby się leczyć w Jezreel z ran, jakie mu zadano pod Ramą na wojnie z Chazaelem, królem Aramu. Achazjasz, syn Jehorama, króla judzkiego, przybył, aby odwiedzić Jehorama, syna Achaba, w Jezreel, ponieważ był chory. Lecz według zrządzenia Bożego ku swojej zgubie Achazjasz przybył do Jehorama. Gdy tam bowiem przybył, wyruszył z Jehoramem do Jehu, syna Nimsziego, którego Pan namaścił, aby wytępić ród Achaba. Gdy mianowicie Jehu odbywał sąd nad rodem Achaba, napotkał dowódców judzkich oraz bratanków Achazjasza, wysługujących się Achazjaszowi, i kazał ich zabić. Następnie kazał szukać Achazjasza, którego schwytano, gdy ukrywał się w Samarii; i przyprowadzono go do Jehu, a ten kazał pozbawić go życia. Potem pochowano go, gdyż powiadano: Jest on synem Jehoszafata, który z całego serca szukał Pana. W rodzinie Achazjasza nie znalazł się nikt, który by był zdatny do sprawowania władzy królewskiej.
2 Kronik 22:1-9 Biblia Warszawska 1975 (BW1975)
Zamiast niego mieszkańcy Jeruzalemu obwołali królem najmłodszego jego syna, Achazjasza, gdyż wszystkich starszych wymordował oddział najeźdźców, którzy z Arabami wtargnęli do obozu. Królem więc został Achazjasz, syn Jehorama, króla judzkiego. Achazjasz miał czterdzieści dwa lata, gdy objął władzę królewską, a panował jeden rok w Jeruzalemie. Matka jego miała na imię Atalia, a była córką Omriego. Także on kroczył drogami rodu Achaba, gdyż jego matka była mu doradczynią w bezbożności. Czynił on to, co złe w oczach Pana, jak ród Achaba, oni bowiem byli mu po śmierci ojca doradcami ku jego zgubie. Za ich to również radą wyruszył z Jehoramem, synem Achaba, królem izraelskim, na wojnę z Chazaelem, królem Aramu, pod Ramot Gileadzkie, lecz Aramejczycy zranili Jehorama. Wobec tego wycofał się, aby się leczyć w Jezreel z ran, jakie mu zadano pod Ramą na wojnie z Chazaelem, królem Aramu. Achazjasz, syn Jehorama, króla judzkiego, przybył, aby odwiedzić Jehorama, syna Achaba, w Jezreel, ponieważ był chory. Lecz według zrządzenia Bożego ku swojej zgubie Achazjasz przybył do Jehorama. Gdy tam bowiem przybył, wyruszył z Jehoramem do Jehu, syna Nimsziego, którego Pan namaścił, aby wytępić ród Achaba. Gdy mianowicie Jehu odbywał sąd nad rodem Achaba, napotkał dowódców judzkich oraz bratanków Achazjasza, wysługujących się Achazjaszowi, i kazał ich zabić. Następnie kazał szukać Achazjasza, którego schwytano, gdy ukrywał się w Samarii; i przyprowadzono go do Jehu, a ten kazał pozbawić go życia. Potem pochowano go, gdyż powiadano: Jest on synem Jehoszafata, który z całego serca szukał Pana. W rodzinie Achazjasza nie znalazł się nikt, który by był zdatny do sprawowania władzy królewskiej.
2 Kronik 22:1-9 Biblia Gdańska (PBG)
Tedy postanowili królem obywatele Jeruzalemscy Ochozyjasza, syna jego najmłodszego, miasto niego; bo wszystkich starszych pobiła była kupa swawolna, która była przyszła z Arabczykami do obozu, a tak królował Ochozyjasz, syn Jorama, króla Judzkiego. Czterdzieści i dwa lata było Ochozyjaszowi, gdy począł królować, a jeden rok królował w Jeruzalemie; a imię matki jego było Atalija, córka Amrego. Ten też chodził drogami domu Achabowego; bo matka jego radziła mu, aby się niepobożnie sprawował. Przetoż czynił złe przed oczyma Pańskiemi, jako dom Achabowy; tych bowiem miał za radców swoich po śmierci ojca swego, na zginienie swoje. Bo według rady ich chodził, i jechał z Joramem, synem Achabowym, królem Izraelskim, na wojnę przeciw Hazaelowi, królowi Syryjskiemu, do Ramot Galaadzkiego, kędy zranili Syryjczycy Jorama. A gdy się wrócił, aby się leczył w Jezreelu, (albowiem miał rany, które mu zadano w Ramie, gdy się potykał z Hazaelem, królem Syryjskim) tedy Azaryjasz, syn Jorama, króla Judzkiego, przyjechał do Jezreela, nawiedzać niemocnego Jorama, syna Achabowego, bo był chory. A było to od Boga na upadek Ochozyjaszowi, że przyjechał do Jorama. Albowiem przyjechawszy wyjechał z Joramem przeciw Jehu, synowi Namsy, którego był pomazał Pan, aby wytracił dom Achabowy. A gdy sąd wykonywał Jehu nad domem Achabowym, znalazł niektórych książąt Judzkich, i synów braci Ochozyjaszowych, którzy służyli Ochozyjaszowi, i pobił ich. Potem szukał Ochozyjasza, i pojmali go, gdy się krył w Samaryi, a przywiódłszy go do Jehu, zabili go, i pogrzebli go, bo mówili: Synci to jest Jozafata, który szukał Pana całem sercem swojem. A tak nie było nikogo w domu Ochozyjaszowem, któryby mógł otrzymać królestwo.
2 Kronik 22:1-9 UWSPÓŁCZEŚNIONA BIBLIA GDAŃSKA (UBG)
Potem mieszkańcy Jerozolimy ustanowili Achazjasza, jego najmłodszego syna, królem na jego miejscu, gdyż wszystkich starszych jego braci wymordowała zgraja, która razem z Arabami wtargnęła do obozu. Tak więc zaczął królować Achazjasz, syn Jorama, króla Judy. Achazjasz miał czterdzieści dwa lata, kiedy zaczął królować, i królował jeden rok w Jerozolimie. Jego matka miała na imię Atalia i była córką Omriego. On również kroczył drogami domu Achaba, bo jego matka radziła mu, aby postępował niegodziwie. Czynił więc to, co złe w oczach PANA, tak jak dom Achaba. Oni bowiem na jego zgubę byli jego doradcami po śmierci ojca. Chodził za ich radą i wyruszył z Joramem, synem Achaba, królem Izraela, na wojnę przeciw Chazaelowi, królowi Syrii, do Ramot-Gilead. Tam Syryjczycy zranili Jorama. Wrócił więc, aby się leczyć w Jizreel z ran, które zadano mu w Rama, gdy walczył z Chazaelem, królem Syrii. Wtedy Azariasz, syn Jorama, króla Judy, przybył do Jizreel, aby odwiedzić Jorama, syna Achaba, bo był chory. A to, że przybył do Jorama, było od Boga na zgubę Achazjasza. Kiedy bowiem przybył, wyjechał z Joramem przeciw Jehu, synowi Nimsziego, którego PAN namaścił, aby wytracić dom Achaba. I kiedy Jehu dokonywał sądu nad domem Achaba, znalazł niektórych książąt Judy i synów braci Achazjasza, którzy służyli Achazjaszowi, i zabił ich. Potem szukał Achazjasza i pojmano go, gdy ukrywał się w Samarii. Przyprowadzili go do Jehu i zabili. Potem pogrzebali go, bo mówili: To jest syn Jehoszafata, który szukał PANA całym swoim sercem. I tak już nie było nikogo w domu Achazjasza, kto by mógł przejąć królestwo.
2 Kronik 22:1-9 Biblia, to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza Wydanie pierwsze 2018 (SNP)
Zamiast niego mieszkańcy Jerozolimy obwołali królem Achazjasza, jego najmłodszego syna. Wszystkich starszych wymordowała horda, która wtargnęła z Arabami do obozu. Władzę zatem objął Achazjasz, syn króla Judy Jehorama. Achazjasz miał dwadzieścia dwa lata, kiedy został królem, a panował w Jerozolimie przez rok. Jego matka miała na imię Atalia i była wnuczką Omriego. Achazjasz również kroczył drogami rodu Achaba. Pomagała mu w tym matka, która była jego doradczynią. Czynił on to, co złe w oczach PANA, podobnie jak ród Achaba. Potomkowie tego rodu byli mu bowiem doradcami po śmierci ojca — ku jego własnej zgubie. Właśnie za ich radą Achazjasz wyruszył z synem Achaba Joramem, królem Izraela, pod Ramot Gileadzkie na wojnę z królem Aramu Chazaelem. Aramejczycy pobili wówczas Jorama. Joram wrócił więc, by w Jizreelu leczyć rany, które zadano mu pod Ramą w czasie bitwy z królem Aramu Chazaelem, i tam do Jizreela przyjechał Achazjasz, syn króla Judy Jehorama, aby odwiedzić rannego Jorama, syna Achaba. Lecz ten upadek Achazjasza, to, że przyjechał do Jorama, był sprawą Boga. Po przyjeździe bowiem Achazjasz wyjechał z Joramem na spotkanie Jehu, syna Nimsziego, którego PAN namaścił, aby wytępić ród Achaba. Kiedy Jehu odbywał sąd nad rodem Achaba, natknął się na książąt judzkich i bratanków Achazjasza, którzy byli na służbie u króla — i kazał ich zabić! Polecił też szukać Achazjasza i schwytano go, kiedy ukrywał się w Samarii. Przyprowadzono go do Jehu i zabito. Pochowano go potem, gdyż stwierdzono: Jest on wnukiem Jehoszafata, który z całego serca szukał woli PANA. Zaraz jednak okazało się, że w rodzie Achazjasza nie ma nikogo zdolnego do sprawowania władzy.
2 Kronik 22:1-9 Nowa Biblia Gdańska (NBG)
Wtedy obywatele Jeruszalaim zamiast niego ustanowili królem Achazję, jego najmłodszego syna; bo wszystkich starszych zabił hufiec, który przyszedł z Arabami do obozu. Zatem królował Achazja, syn Jorama, króla Judy. Czterdzieści dwa lata miał Achazja, gdy zaczął królować, i panował jeden rok w Jeruszalaim; a imię jego matki to Atalia, córka Omrego. Ten też chodził drogami domu Ahaba; bo jego matka mu radziła, by niegodziwie postępował. Dlatego czynił złe przed oczyma WIEKUISTEGO, jak dom Ahaba; bowiem po śmierci swojego ojca, miał wewnątrz doradców na swą ruinę. Gdyż chodził według ich rady, i pojechał z królem israelskim Joramem, synem Ahaba, do Ramot Gilead, na wojnę przeciwko Hazaelowi, królowi Aramu, gdzie Syryjczycy zranili Jorama. A kiedy wrócił, aby się leczyć w Jezreel (bowiem miał rany, które mu zadano w Ramath, gdy się potykał z Hazaelem, królem Aramu) wtedy Azaria, syn Jorama, króla Judy, przyjechał do Jezreel, odwiedzić Jorama, syna Ahaba, bo był chory. A było to dla Boga upadkiem Achazji, że przyjechał do Jorama. Bowiem gdy przybył, wyjechał z Joramem przeciwko Jehu, synowi Nimszy, którego WIEKUISTY pomazał, aby wytracić dom Ahaba. A gdy Jehu wykonywał sąd nad domem Ahaba, znalazł niektórych władców judzkich oraz synów braci Achazji, którzy służyli Achazji, i ich pobił. Potem szukał Achazję, więc go złapali, kiedy się skrył w Szomronie, zatem przyprowadzili go do Jehu, zabili oraz go pogrzebali, gdyż mówili: To jest syn Jozafata, który szukał WIEKUISTEGO całym swoim sercem. Więc nie było nikogo w domu Achazji, który mógłby otrzymać królestwo.