1 Królewska 16:21-34

1 Królewska 16:21-34 Biblia, to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza Wydanie pierwsze 2018 (SNP)

Po jego śmierci doszło do podziału w Izraelu. Część ludu była za Tibnim, synem Ginata, i jego chciała obwołać królem, a druga część była za Omrim. Zwolennicy Omriego okazali się jednak mocniejsi niż zwolennicy Tibniego, syna Ginata, i gdy Tibni zginął, przy władzy pozostał Omri. Omri panował nad Izraelem dwanaście lat, w tym w Tirsie sześć lat, od trzydziestego pierwszego roku panowania Asy, króla Judy. Omri nabył od Szemera, za dwa talenty srebra, górę Samarię. Obwarował ją, a miasto, które na niej zbudował, nazwał od imienia Szemera, wcześniejszego właściciela tej góry, Samarią. Omri czynił jednak to, co złe w oczach PANA, postępował gorzej niż wszyscy, którzy panowali przed nim. Kroczył on we wszystkim drogą Jeroboama, syna Nebata, i żył w jego grzechu, w który uwikłał on Izraela, pobudzając swoimi marnościami do gniewu PANA, Boga Izraela. Pozostałe sprawy Omriego, których dokonał, i jego potęga, do której doszedł, zostały opisane w zwoju Dziejów królów Izraela. Gdy Omri spoczął ze swoimi ojcami, został pochowany w Samarii, a władzę po nim objął jego syn Achab. Achab, syn Omriego, objął władzę nad Izraelem w trzydziestym ósmym roku panowania Asy, króla Judy, i panował nad Izraelem w Samarii dwadzieścia dwa lata. Achab, syn Omriego, czynił to, co złe w oczach PANA. Czynił to bardziej zapamiętale niż wszyscy, którzy panowali przed nim. Mało, że popełniał grzechy Jeroboama, syna Nebata, pojął również za żonę Izebel, córkę Etbaala, króla Sydończyków. Służył on Baalowi i bił mu pokłony. Wzniósł też Baalowi ołtarz w świątyni Baala, którą zbudował w Samarii, a ponadto sporządził posąg Aszery. Achab czynił więcej dla pobudzenia do gniewu PANA, Boga Izraela, niż wszyscy królowie Izraela, którzy panowali przed nim. Za jego dni Chiel z Betel odbudował Jerycho. Kosztem Abirama, swojego pierworodnego, założył fundamenty miasta, a kosztem Seguba, swojego najmłodszego, wstawił jego bramy. Stało się tak zgodnie ze Słowem PANA, które wypowiedział za pośrednictwem Jozuego, syna Nuna.

1 Królewska 16:21-34 Biblia Warszawska 1975 (BW1975)

Wtedy lud izraelski rozdzielił się na dwie części: jedna część ludu była za Tibnim, synem Ginata, i chciała jego obwołać królem, druga część była za Omrim. Lecz ta część wojska, która była za Omrim, zwyciężyła tę, która była za Tibnim, synem Ginata. Tibni zginął i władzę królewską objął Omri. Omri objął władzę królewską nad Izraelem w trzydziestym pierwszym roku panowania Asy, króla judzkiego, a panował dwanaście lat, z tego w Tirsie sześć lat. Potem nabył za dwa talenty srebra od Szemera górę Szomron i obwarował tę górę, i nazwał gród, który zbudował, Samaria według imię nia właściciela tej góry Szemera. Lecz Omri czynił to, co złe w oczach Pana, i postępował gorzej, niż wszyscy jego poprzednicy. Kroczył całkowicie drogą Jeroboama, syna Nebata, i żył w jego grzechach, którymi przywiódł do grzechu Izraela, pobudzając do gniewu Pana, Boga Izraela, swoim bałwochwalstwem. Pozostałe zaś sprawy Omriego, jakich dokonał, i jego potęga, jaką zyskał, opisane są w Księdze Dziejów Królów Izraelskich. I spoczął Omri ze swoimi ojcami, i został pochowany w Samarii, a Achab, jego syn, objął władzę królewską po nim. Achab zaś, syn Omriego, objął władzę królewską nad Izraelem w trzydziestym ósmym roku panowania Asy, króla judzkiego, panował zaś Achab, syn Omriego, nad Izraelem w Samarii dwadzieścia dwa lata. Lecz Achab, syn Omriego, postępował w oczach Pana gorzej niż wszyscy jego poprzednicy. Niczym to jeszcze było, że chodził w grzechach Jeroboama, syna Nebata, lecz ponadto pojął on za żonę Izebel, córkę Etbaala, króla Sydonu, i służył Baalowi, i oddawał mu pokłon, I wzniósł ołtarz Baalowi w świątyni Baala, którą zbudował w Samarii. Achab kazał też sporządzić Aszerę; czynów takich, pobudzających do gniewu Pana, Boga Izraela, popełnił więcej aniżeli wszyscy królowie izraelscy, jego poprzednicy. Za jego to czasów Chiel z Betelu odbudował Jerycho. Na Abiramie, swoim pierworodnym, założył jego fundamenty, a na Segubie, swoim najmłodszym jego, bramy, według słowa Pana, jakie wypowiedział przez Jozuego, syna Nuna.

1 Królewska 16:21-34 Biblia Gdańska (PBG)

Tedy się rozerwał lud Izraelski na dwie części; połowa ludu szła za Tebni, synem Ginetowym, aby go uczynili królem, a połowa szła za Amrym. Ale przemógł lud, który przestawał z Amrym, on lud, który zostawał przy Tebni, synem Ginetowym; i umarł Tebni, a królował Amry. Roku trzydziestego i pierwszego Azy, króla Judzkiego, królował Amry nad Izraelem dwanaście lat; w Tersie królował sześć lat. I kupił górę Samaryi od Semera za dwa talenty srebra, i pobudował na onej górze, a nazwał imię miasta, które zbudował imieniem Semera, pana góry onej, Samaryi. Ale czynił Amry złe przed oczyma Pańskiemi, a dopuszczał się rzeczy gorszych, niżeli wszyscy, którzy przed nim byli. Albowiem chodził wszystkiemi drogami Jeroboama, syna Nabatowego, i w grzechu jego, którym przywiódł w grzechy Izraela, wzruszając ku gniewu Pana Boga Izraelskiego, próżnościami swemi. A inne sprawy Amrego, i wszystko, co czynił, i moc jego, którą pokazywał, azaż to nie jest napisane w kronikach o królach Izraelskich? I zasnął Amry z ojcy swymi, a pochowany jest w Samaryi; i królował Achab, syn jego, miasto niego. Achab tedy, syn Amrego, królować począł nad Izraelem roku trzydziestego i ósmego Azy, króla Judzkiego, a królował Achab, syn Amrego, nad Izraelem w Samaryi dwadzieścia i dwa lat. I czynił Achab, syn Amrego, złe przed oczyma Pańskiemi nad wszystkie, którzy byli przed nim. I stało się, nie mając na tem dosyć, iż chodził w grzechach Jeroboama, syna Nabatowego, że sobie wziął za żonę Jezabelę, córkę Etbaala, króla Sydońskiego, a szedłszy służył Baalowi, i kłaniał mu się. I wystawił ołtarz Baalowi w domu Baalowym, który był zbudował w Samaryi. Do tego nasadził Achab gaj, a tem więcej wzruszył ku gniewu Pana, Boga Izraelskiego, nad wszystkie króle Izraelskie, którzy byli przed nim. Za dni jego zbudował Hijel, Betelczyk, miasto Jerycho. Na Abiramie, pierworodnym swoim, założył je, a na Segubie najmłodszym synu swym, wystawił bramy jego, według słowa Pańskiego, które powiedział przez Jozuego, syna Nunowego.

1 Królewska 16:21-34 UWSPÓŁCZEŚNIONA BIBLIA GDAŃSKA (UBG)

Wtedy lud Izraela podzielił się na dwie części: połowa ludu szła za Tibnim, synem Ginata, aby go obwołać królem, a połowa szła za Omrim. Lecz lud, który był za Omrim, przemógł lud, który był za Tibnim, synem Ginata. I umarł Tibni, a królował Omri. W trzydziestym pierwszym roku Asy, króla Judy, nad Izraelem zaczął królować Omri i panował dwanaście lat. W Tirsie królował sześć lat. I kupił wzgórze Samarii od Szemera za dwa talenty srebra, i pobudował na tym wzgórzu, a miasto, które zbudował, nazwał Samarią, od imienia właściciela wzgórza, Szemera. Lecz Omri czynił to, co złe w oczach PANA, i dopuszczał się gorszych rzeczy niż wszyscy, którzy byli przed nim. Chodził bowiem wszystkimi drogami Jeroboama, syna Nebata, i w jego grzechu, do którego przywiódł Izraela, pobudzając PANA, Boga Izraela, do gniewu swymi marnościami. A pozostałe dzieje Omriego, których dokonał, i jego potęga, którą pokazywał, czyż nie są zapisane w kronikach królów Izraela? I Omri zasnął ze swoimi ojcami, i został pogrzebany w Samarii. A jego syn Achab królował w jego miejsce. W trzydziestym ósmym roku Asy, króla Judy, nad Izraelem zaczął królować Achab, syn Omriego. Achab, syn Omriego, królował nad Izraelem w Samarii dwadzieścia dwa lata. I Achab, syn Omriego, czynił to, co złe w oczach PANA, bardziej niż wszyscy, którzy byli przed nim. A jakby nie wystarczyło mu popełnianie grzechów Jeroboama, syna Nebata, to jeszcze pojął za żonę Jezabel, córkę Etbaala, króla Sydończyków, i zaczął służyć Baalowi i oddawać mu pokłon. I wzniósł ołtarz dla Baala w domu Baala, który zbudował w Samarii. Achab zasadził też gaj. Achab czynił więcej, by pobudzać PANA, Boga Izraela, do gniewu niż wszyscy królowie Izraela, którzy byli przed nim. Za jego czasów Chiel z Betel odbudował Jerycho. Założył fundamenty na Abiramie, swoim pierworodnym, a na Segubie, swoim najmłodszym synu, postawił jego bramy – według słowa PANA, które wypowiedział przez Jozuego, syna Nuna.

1 Królewska 16:21-34 Biblia, to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza Wydanie pierwsze 2018 (SNP)

Po jego śmierci doszło do podziału w Izraelu. Część ludu była za Tibnim, synem Ginata, i jego chciała obwołać królem, a druga część była za Omrim. Zwolennicy Omriego okazali się jednak mocniejsi niż zwolennicy Tibniego, syna Ginata, i gdy Tibni zginął, przy władzy pozostał Omri. Omri panował nad Izraelem dwanaście lat, w tym w Tirsie sześć lat, od trzydziestego pierwszego roku panowania Asy, króla Judy. Omri nabył od Szemera, za dwa talenty srebra, górę Samarię. Obwarował ją, a miasto, które na niej zbudował, nazwał od imienia Szemera, wcześniejszego właściciela tej góry, Samarią. Omri czynił jednak to, co złe w oczach PANA, postępował gorzej niż wszyscy, którzy panowali przed nim. Kroczył on we wszystkim drogą Jeroboama, syna Nebata, i żył w jego grzechu, w który uwikłał on Izraela, pobudzając swoimi marnościami do gniewu PANA, Boga Izraela. Pozostałe sprawy Omriego, których dokonał, i jego potęga, do której doszedł, zostały opisane w zwoju Dziejów królów Izraela. Gdy Omri spoczął ze swoimi ojcami, został pochowany w Samarii, a władzę po nim objął jego syn Achab. Achab, syn Omriego, objął władzę nad Izraelem w trzydziestym ósmym roku panowania Asy, króla Judy, i panował nad Izraelem w Samarii dwadzieścia dwa lata. Achab, syn Omriego, czynił to, co złe w oczach PANA. Czynił to bardziej zapamiętale niż wszyscy, którzy panowali przed nim. Mało, że popełniał grzechy Jeroboama, syna Nebata, pojął również za żonę Izebel, córkę Etbaala, króla Sydończyków. Służył on Baalowi i bił mu pokłony. Wzniósł też Baalowi ołtarz w świątyni Baala, którą zbudował w Samarii, a ponadto sporządził posąg Aszery. Achab czynił więcej dla pobudzenia do gniewu PANA, Boga Izraela, niż wszyscy królowie Izraela, którzy panowali przed nim. Za jego dni Chiel z Betel odbudował Jerycho. Kosztem Abirama, swojego pierworodnego, założył fundamenty miasta, a kosztem Seguba, swojego najmłodszego, wstawił jego bramy. Stało się tak zgodnie ze Słowem PANA, które wypowiedział za pośrednictwem Jozuego, syna Nuna.

1 Królewska 16:21-34 Nowa Biblia Gdańska (NBG)

Wtedy lud israelski rozpadł się na dwa stronnictwa: Jedna połowa ludu szła za Tibnim, synem Ginata, by go ogłosić królem; zaś druga połowa szła za Omrim. Jednak lud, który szedł za Omrim, przemógł lud, który szedł za Tibnim, synem Ginata. Zatem gdy umarł Tibni, Omri został królem. Trzydziestego pierwszego roku króla judzkiego Asy, Omri objął rządy nad Israelem i panował dwanaście lat; a w Tyrcy panował sześć lat. On to, za dwa talenty srebra, nabył górę Szomron od Szemara, po czym obwarował tą górę; a miasto, które zbudował, nazwał od imienia Szemara – właściciela owej góry – Szomronem. Lecz także Omri uczynił to, co było złem w oczach WIEKUISTEGO i postępował gorzej niż wszyscy, którzy go poprzedzili. Szedł on zupełnie drogą Jerobeama, syna Nebata oraz w jego grzechu, którym zwiódł Israela; bo jątrzyli WIEKUISTEGO, Boga Israela, swoimi marnościami. A co do innych spraw Omrego, które spełnił, i jego mocy, którą okazywał, to spisano w Księdze Dziejów Królów Israelskich. I Omri spoczął przy swoich przodkach, i pochowano go w Szomronie. A rządy zamiast niego objął jego syn Ahab. Ahab, syn Omrego, objął rządy nad Israelem trzydziestego ósmego roku Asy, króla judzkiego, i Ahab, syn Omrego, panował w Szomronie przez dwadzieścia dwa lata. Lecz i Ahab, syn Omrego, gorzej niż wszyscy, co przed nim byli, czynił to, co było złem w oczach WIEKUISTEGO. To jeszcze było najbłahszym, że chodził w grzechach Jerobeama, syna Nebata; ale pojął on za żonę Izebelę, córkę Etbaala, króla Cydończyków, a następnie służył Baalowi oraz się przed nim korzył. Wystawił też Baalowi ołtarz w świątyni Baala, którą zbudował w Szomronie. Urządził także Aszerę. Nadto Ahab spełnił jeszcze inne czyny, jątrzące WIEKUISTEGO, Boga Israela, i to bardziej niż wszyscy królowie israelscy, którzy przed nim byli. Za jego dni Hiel z Betel odbudował Jerycho; położył jego fundament na swoim pierworodnym – Abiramie, a na swoim najmłodszym – Segubie, postawił jego bramy, według słowa WIEKUISTEGO, które wypowiedział poprzez Jezusa, syna Nuna.