Ewangelia według św. Łukasza 1
1
Wstęp
1Skoro już wielu podjęło się sporządzenia opisu wydarzeń, które wśród nas się dokonały,
2 #
Jan 15,27
Jak nam to przekazali naoczni od samego początku świadkowie i słudzy Słowa,
3 #
Dz. 1,1
Postanowiłem i ja, który wszystko od początku przebadałem, dokładnie kolejno ci to opisać, dostojny Teofilu,
4Abyś upewnił się o prawdziwości nauki, jaką odebrałeś.
Przepowiednia o narodzeniu się Jana Chrzciciela
5 #
I Kron. 24,10
Za dni Heroda, króla judzkiego, żył pewien kapłan imieniem Zachariasz, ze zmiany kapłańskiej Abiasza. Miał on za żonę jedną z córek Aarona, a na imię jej było Elżbieta.
6Oboje byli sprawiedliwi wobec Boga, postępując nienagannie według wszystkich przykazań i ustaw Pańskich.
7Lecz nie mieli potomstwa, ponieważ Elżbieta była niepłodna, a oboje byli już w podeszłym wieku.
8I stało się, gdy sprawował służbę kapłańską przed Bogiem w kolejności przypadającej nań zmiany,
9 #
II Mojż. 30,7
Że według zwyczaju urzędu kapłańskiego na niego padł los, by wejść do świątyni Pańskiej i złożyć ofiarę z kadzidła,
10Cała zaś rzesza ludu modliła się na dworze w godzinie tej ofiary.
11Wtem ukazał się mu anioł Pański, stojący po prawej stronie ołtarza kadzidlanego.
12I zatrwożył się Zachariasz na jego widok, i lęk go ogarnął.
13Anioł zaś rzekł do niego: Nie bój się, Zachariaszu, bo wysłuchana została modlitwa twoja, i żona twoja, Elżbieta, urodzi ci syna i nadasz mu imię Jan.
14I będziesz miał radość i wesele, i wielu z jego narodzenia radować się będzie.
15 #
IV Mojż. 6,3; Sędz. 13,4.5; I Sam. 1,11 Będzie bowiem wielki przed Panem; i wina, i napoju mocnego pić nie będzie, a będzie napełniony Duchem Świętym już w łonie matki swojej.
16Wielu też spośród synów izraelskich nawróci do Pana, Boga ich.
17 #
Mat. 17,11—13; Mal. 3,1; 3,23.24 On to pójdzie przed nim w duchu i mocy Eliaszowej, by zwrócić serca ojców ku dzieciom, a nieposłusznych ku rozwadze sprawiedliwych, przygotowując Panu lud prawy.
18 #
I Mojż. 18,11
Wtedy rzekł Zachariasz do anioła: Po czym to poznam? Jestem bowiem stary i żona moja w podeszłym wieku.
19 #
Dan. 8,16; 9,21; Hebr. 1,14 A odpowiadając anioł rzekł do niego: Jam jest Gabriel, stojący przed Bogiem, i zostałem wysłany, by do ciebie przemówić i zwiastować ci tę dobrą nowinę.
20 #
Łuk. 1,45
Otóż zaniemówisz i nie będziesz mógł mówić aż do dnia, kiedy się to stanie, bo nie uwierzyłeś słowom moim, które się wypełnią w swoim czasie.
21A lud oczekiwał Zachariasza, i dziwili się, że tak długo przebywa w świątyni.
22A kiedy wyszedł, nie mógł mówić do nich, i poznali, że miał widzenie w świątyni; dawał im też znaki i pozostał niemym.
23A gdy minęły dni jego służby, odszedł do domu swego.
24A po tych dniach Elżbieta, żona jego, poczęła i ukrywała się przez pięć miesięcy, mówiąc:
25 #
I Mojż. 30,23
Tak mi uczynił Pan w dniach, kiedy wejrzał na mnie, by zdjąć ze mnie hańbę wśród ludzi.
Przepowiednia o narodzeniu się Jezusa
26A w szóstym miesiącu Bóg posłał anioła Gabriela do miasta galilejskiego, zwanego Nazaret,
27 #
Łuk. 2,5; Mat. 1,16.18 Do panny poślubionej mężowi, któremu było na imię Józef, z domu Dawidowego, a pannie było na imię Maria.
28 #
Sędz. 5,24
I wszedłszy do niej, rzekł: Bądź pozdrowiona, łaską obdarzona, Pan z tobą, błogosławionaś ty między niewiastami.
29Ale ona zatrwożyła się tym słowem i rozważała, co by mogło znaczyć to pozdrowienie.
30I rzekł jej anioł: Nie bój się, Mario, znalazłaś bowiem łaskę u Boga.
31 #
Sędz. 13,3; Izaj. 7,14; Mat. 1,21—23 I oto poczniesz w łonie, i urodzisz syna, i nadasz mu imię Jezus.
32 #
Izaj. 9,7; II Sam. 7,12; 13,16 Ten będzie wielki i będzie nazwany Synem Najwyższego. I da mu Pan Bóg tron jego ojca Dawida.
33 #
Mich. 4,7; Dan. 7,14 I będzie królował nad domem Jakuba na wieki,
a jego królestwu nie będzie końca.
34A Maria rzekła do anioła: Jak się to stanie, skoro nie znam męża?
35 #
II Mojż. 13,12; Mat. 1,18.20 I odpowiadając anioł, rzekł jej:
Duch Święty zstąpi na ciebie
i moc Najwyższego zacieni cię.
Dlatego też to, co się narodzi, będzie święte i będzie nazwane Synem Bożym.
36I oto Elżbieta, krewna twoja, którą nazywają, niepłodną, także poczęła syna w starości swojej, a jest już w szóstym miesiącu.
37 #
I Mojż. 18,14
Bo u Boga żadna rzecz nie jest niemożliwa.
38I rzekła Maria: Oto ja służebnica Pańska, niech mi się stanie według słowa twego. I anioł odszedł od niej.
Maria odwiedza Elżbietę
39A Maria wybrała się w onych dniach w drogę i udała się spiesznie do górskiej krainy, do miasta judzkiego,
40I weszła do domu Zachariasza, i pozdrowiła Elżbietę.
41 #
Łuk. 1,15; I Mojż. 25,22 A gdy Elżbieta usłyszała pozdrowienie Marii, poruszyło się dzieciątko w jej łonie, i Elżbieta napełniona została Duchem Świętym,
42 #
V Mojż. 28,4; Sędz. 5,24 I zawołała donośnym głosem i rzekła: Błogosławionaś ty między niewiastami i błogosławiony owoc żywota twego.
43A skądże mi to, że matka mojego Pana przyszła do mnie?
44Bo oto, gdy dotarł do uszu moich głos pozdrowienia twego, poruszyło się z radości dzieciątko w moim łonie.
45 #
Łuk. 1,20; 11,28 I błogosławiona, która uwierzyła, że nastąpi wypełnienie słów, które Pan do niej wypowiedział.
46 #
I Sam. 2,1—10
I rzekła Maria: Wielbi dusza moja Pana,
47I rozradował się duch mój w Bogu, Zbawicielu moim,
48 #
Łuk. 1,25; I Sam. 1,11; Ps. 113,5.6; Łuk. 11,27 Bo wejrzał na uniżoność służebnicy swojej.
Oto bowiem odtąd błogosławioną zwać mnie będą wszystkie pokolenia.
49 #
Ps. 111,9
Bo wielkie rzeczy uczynił mi Wszechmocny,
i święte jest imię jego.
50 #
Ps. 103,13.17 A miłosierdzie jego z pokolenia w pokolenie nad tymi, którzy się go boją.
51 #
Ps. 89,10; II Sam. 22,28 Okazał moc ramieniem swoim,
rozproszył pysznych z zamysłów ich serc,
52 #
Ps. 147,6; Job 12,19; 5,11; I Sam. 2,7 Strącił władców z tronów,
a wywyższył poniżonych,
53 #
I Sam. 2,5; Ps. 34,10; 107,9 Łaknących nasycił dobrami,
a bogaczy odprawił z niczym.
54 #
Izaj. 41,8; Ps. 98,3 Ujął się za Izraelem, sługą swoim, pomny na miłosierdzie,
55 #
Mich. 7,20; I Mojż. 17,7; 18,18; 22,17 Jak powiedział do ojców naszych, do Abrahama i potomstwa jego na wieki.
56Pozostała tedy Maria u niej około trzech miesięcy, po czym powróciła do domu swego.
Narodzenie Jana Chrzciciela
57A gdy dla Elżbiety nastał czas rozwiązania, urodziła syna.
58I usłyszeli sąsiedzi i krewni jej, że Pan okazał jej wielkie miłosierdzie, i cieszyli się razem z nią.
59 #
I Mojż. 17,12
A dnia ósmego zeszli się, aby obrzezać dziecię, i chcieli mu nadać imię ojca jego Zachariasza.
60 #
Łuk. 1,13
Na to odezwała się matka jego i rzekła: Nie tak, lecz nazwany będzie Jan.
61I rzekli do niej: Nie ma nikogo w rodzinie twojej, który by miał to imię.
62Więc skinęli na ojca jego, jak je chce nazwać.
63A on poprosił o tabliczkę i napisał: Jan. jest imię jego. I wszyscy się zdziwili.
64Zaraz też otworzyły się usta jego i jego język, i począł mówić, chwaląc Boga.
65I padł lęk na wszystkich ich sąsiadów, a po całej górskiej krainie judzkiej opowiadano o wszystkich tych wydarzeniach.
66Wszyscy zaś, którzy o tym słyszeli, wzięli to do serca swego i mówili: Kimże będzie to dziecię? Ręka Pańska bowiem była z nim.
67A Zachariasza, ojca jego, napełnił Duch Święty, więc prorokował tymi słowy:
68 #
Łuk. 7,16; Ps. 41,13; 72,18 Błogosławiony Pan, Bóg Izraela,
że nawiedził lud swój i dokonał jego odkupienia,
69 #
I Sam. 2,10; Ps. 18,2; 132,17 I wzbudził nam mocarnego Zbawiciela
w domu Dawida, sługi swego,
70Jak od wieków zapowiedział przez usta świętych proroków swoich,
71 #
Ps. 106,10
Wybawienie od wrogów, naszych
i z ręki wszystkich, którzy nas nienawidzą,
72 #
Ps. 105,8; 106,45; I Mojż. 17,7; III Mojż. 26,42 Litując się nad ojcami naszymi,
pomny na święte przymierze swoje
73 #
I Mojż. 22,16.17; Mich. 7,20 I na przysięgę, którą złożył Abrahamowi, ojcu naszemu, że pozwoli nam,
74 #
Tyt. 2,12.14 Wybawionym z ręki wrogów bez bojaźni służyć mu
75W świątobliwości i sprawiedliwości przed nim po wszystkie dni nasze.
76 #
Mal. 3,1; Mat. 3,3 A ty, dziecię, prorokiem Najwyższego nazwane będziesz, bo poprzedzać będziesz Pana, aby przygotować drogi jego,
77 #
Jer. 31,34
Aby dać ludowi jego poznanie zbawienia przez odpuszczenie grzechów ich,
78 #
IV Mojż. 24,17; Izaj. 60,1.2; Mal. 3,20 Przez wielkie zmiłowanie Boga naszego, dzięki któremu nawiedzi nas światłość z wysokości,
79 #
Mat. 4,16; Izaj. 9,2; 58,8 By objawić się tym, którzy są w ciemności i siedzą w mrokach śmierci, aby skierować nogi nasze na drogę pokoju.
80 #
Mat. 3,1
A dziecię rosło i wzmacniało się na duchu, przebywając na pustkowiu, aż do dnia wystąpienia przed Izraelem.
Obecnie wybrane:
Ewangelia według św. Łukasza 1: BW1975
Podkreślenie
Udostępnij
Kopiuj
Chcesz, aby twoje zakreślenia były zapisywane na wszystkich twoich urządzeniach? Zarejestruj się lub zaloguj
© 1975 - 2020 Towarzystwo Biblijne w Polsce (Warszawa), Bible Society in Poland (Warsaw)
