Księga Jeremiasza 17
17
Grzech Judy wyryty na tablicy serca
1 #
Job 19,24
Grzech Judy jest zapisany rylcem żelaznym,
ostrzem diamentowym wyryty na tablicy ich serca
i na narożnikach ich ołtarzy.
2Jak o swoich dzieciach,
tak wspominają też o swoich ołtarzach i o swoich bałwanach
wokoło drzew zielonych na wysokich wzgórzach,
3 #
Jer. 15,13—14
Na górach w otwartym polu.
Twoje bogactwo, wszystkie twoje skarby, twoje wzgórza ofiarne
wydam na łup jako zapłatę za grzechy w obrębię wszystkich twoich granic.
4I będziesz musiał wypuścić z ręki twoje dziedzictwo,
które ci dałem;
i uczynię cię niewolnikiem twoich wrogów
w ziemi, której nie znasz,
gdyż w moim gniewie rozpalił się ogień,
który na wieki będzie płonął.
5Tak mówi Pan: Przeklęty mąż, który na człowieku polega
i z ciała czyni swoje oparcie,
a od Pana odwraca się jego serce!
6Jest on jak jałowiec na stepie i nie widzi tego, że przychodzi dobre;
mieszka na zwietrzałym gruncie na pustyni,
w glebie słonej, nie zaludnionej.
7 #
Izaj. 30,18
Błogosławiony mąż, który polega na Panu,
którego ufnością jest Pan!
8 #
Ps. 1,3
Jest on jak drzewo zasadzone nad wodą,
które nad potok zapuszcza swoje korzenie,
nie boi się, gdy upał nadchodzi,
lecz jego liść pozostaje zielony,
i w roku posuchy się nie frasuje,
i nie przestaje wydawać owocu.
9Podstępne jest serce, bardziej niż wszystko inne,
i zepsute, któż może je poznać?
10 #
I Sam. 16,7; Ps. 7,10; 62,13; Obj. 2,23 Ja, Pan, zgłębiam serce, wystawiam na próbę nerki,
aby oddać każdemu według jego postępowania,
według owocu jego uczynków.
11 #
Łuk. 12,20
Do kuropatwy, która wylęga, czego nie zniosła,
jest podobny ten, kto zdobywa bogactwo w sposób nieprawy;
w połowie dni musi je opuścić,
a u swojego kresu — głupieje.
12Tronem chwały, wywyższonym od początku,
jest miejsce naszej świątyni.
13 #
Jer. 2,13; Izaj. 1,28 Nadziejo Izraela, Panie!
Wszyscy, którzy cię opuszczają, będą zawstydzeni,
a ci, którzy od ciebie odstępują, będą zapisani na piasku,
gdyż opuścili Pana, źródło wód żywych!
14 #
Ps. 6,3
Uzdrów mnie, Panie, a będę uzdrowiony,
wybaw mnie, a będę wybawiony,
gdyż Ty jesteś chwałą moją!
15 #
Izaj. 5,19; II Piotra 3,4 Oto oni mówią do mnie:
Gdzie jest słowo Pana?
Niech się spełni!
16Ja przecież nie nalegałem na ciebie, aby przyszło nieszczęście,
ani też nie pragnąłem dnia utrapienia.
Ty znasz to, co wyszło z moich warg,
było to jawne przed tobą.
17Nie bądź mi postrachem,
Ty, moja ucieczko w dniu niedoli!
18 #
Jer. 20,11; Ps. 35,4; 40,15 Niech będą zawstydzeni moi prześladowcy,
lecz ja niech nie będę zawstydzony!
Niech oni się przerażą, lecz niech ja się nie przerażę!
Sprowadź na nich dzień nieszczęsny,
a rozgrom ich podwójnym pogromem.
Nakaz święcenia sabatu
19Tak rzekł Pan do mnie: Idź i stań w Bramie Beniamina, którą wchodzą i którą wychodzą królowie judzcy, i we wszystkich bramach Jeruzalemu,
20I mów do nich: Słuchajcie słowa Pana, królowie judzcy i cały Judo, i wszyscy mieszkańcy Jeruzalemu, którzy wchodzicie przez te bramy!
21 #
Neh. 13,15—22
Tak mówi Pan: Strzeżcie się, jeżeli wam życie miłe, a nie noście ciężarów w dzień sabatu i nie wnoście ich do bram Jeruzalemu!
22 #
II Mojż. 20,8—10; V Mojż. 5,12—14 Ani nie wynoście ciężarów z waszych domów w dzień sabatu i nie wykonujcie żadnej pracy, lecz święćcie dzień sabatu, jak nakazałem waszym ojcom!
23Lecz oni nie usłuchali ani nie nakłonili swojego ucha, ale usztywnili swój kark, aby nie słuchać i nie przyjmować pouczenia.
24Jeżeli gorliwie słuchać mnie będziecie, mówi Pan, by nie nosić ciężarów przez bramy tego miasta w dzień sabatu, ale będziecie święcić dzień sabatu, nie wykonując w nim żadnej pracy,
25 #
Jer. 22,4
To będą wchodzić bramami tego miasta królowie i książęta zasiadający na tronie Dawida, jeżdżący na wozach i koniach, oni i ich książęta, mężowie judzcy i mieszkańcy Jeruzalemu, i będzie to miasto na zawsze zamieszkane.
26I będą przybywać z miast judzkich, z okolic Jeruzalemu i z ziemi Beniamina, z Szefeli, z pogórza i z Negebu, przynosząc całopalenia, ofiary krwawe, ofiary z pokarmów i kadzidło, przynosząc dziękczynienia do domu Pana.
27Lecz jeżeli mnie nie usłuchacie, aby święcić dzień sabatu i aby nie nosić ciężarów, gdy wchodzicie do bram Jeruzalemu w dzień sabatu, to Ja rozniecę w jego bramach ogień i pochłonie pałace Jeruzalemu, i nie zgaśnie.
Obecnie wybrane:
Księga Jeremiasza 17: BW1975
Podkreślenie
Udostępnij
Kopiuj
Chcesz, aby twoje zakreślenia były zapisywane na wszystkich twoich urządzeniach? Zarejestruj się lub zaloguj
© 1975 - 2020 Towarzystwo Biblijne w Polsce (Warszawa), Bible Society in Poland (Warsaw)