Wtedy strach przed Panem padł na wszystkie królestwa ziem sąsiadujących z Judą i nie ośmieliły się wszczynać wojny z Jehoszafatem. Owszem, niektórzy z Filistyńczyków przynieśli Jehoszafatowi dary i srebro jako haracz, a nawet Arabowie złożyli mu siedem tysięcy siedemset owiec oraz siedem tysięcy siedemset kozłów. Toteż Jehoszafat stawał się coraz potężniejszy i zbudował w Judzie warownie i miasta na składy. Miał on w judzkich miastach obfite zapasy, w Jeruzalemie zaś dzielnych wojowników. A oto ich spis według ich rodów: W Judzie dowódcami nad tysiącami wojowników byli: Adna, dowódca trzystu tysięcy dzielnych wojowników; Obok niego Jehochanan, dowódca dwustu osiemdziesięciu tysięcy; Obok niego Amasjasz, syn Zikriego, ochotnik w służbie Pana, a z nim dwieście tysięcy dzielnych wojowników. Z Beniamina dzielny wojownik Eliada, a z nim dwieście tysięcy zbrojnych w łuki i tarcze. Obok niego Jehozabad, a z nim sto osiemdziesiąt tysięcy gotowych do boju wojowników. Oni byli w służbie króla poza tymi, których król rozmieścił po warowniach w całej Judzie.
Czytaj II Księga Kronik 17
Udostępnij
Porównaj wszystkie przekłady: II Księga Kronik 17:10-19
Zapisuj wersety, czytaj offline, oglądaj krótkie nauczania i nie tylko!
Strona główna
Biblia
Plany
Nagrania wideo