Potem Jezus odszedł poza morze Tyberiady, które jest w Galilei.
A towarzyszył mu wielki tłum, bo widzieli jego cuda, które czynił na chorych.
Zaś Jezus wszedł na górę i tam siedział ze swoimi uczniami.
A blisko była Pascha, święto Żydów.
Więc Jezus podniósł oczy i ujrzał, że idzie do niego wielki tłum, i mówi do Filipa: Gdzie kupimy chleby, aby ci mogli zjeść?
A mówił to, wypróbowując go, bo sam wiedział, co ma czynić.
Odpowiedział mu Filip: Nie wystarczą im chleby za dwieście denarów, choćby każdy wziął coś małego.
Mówi mu jeden z jego uczniów Andrzej, brat Szymona Piotra:
Jest tu pewien chłopiec, który ma pięć chlebów jęczmiennych i dwie ryby; ale cóż to jest dla tak wielu?
Zaś Jezus powiedział: Spowodujcie, aby ludzie się rozłożyli. A w tym miejscu była wielka trawa. Więc rozłożyli się mężowie w liczbie około pięciu tysięcy.
A Jezus wziął chleby, uczynił podziękowanie i rozdał uczniom, zaś uczniowie leżącym; podobnie i z rybek, ile chcieli.
Zaś gdy zostali nasyceni, mówi swoim uczniom: Zbierzcie zbywające ułomki, aby jakiś nie został zagubiony.
Więc zebrali i napełnili z pięciu chlebów jęczmiennych dwanaście koszy ułomków, które zbyły tym, co jedli.
A ludzie, kiedy ujrzeli cud, który uczynił Jezus, mówili: Ten jest prawdziwie prorokiem, przychodzącym na świat.
Aplikacja Biblii
Aplikacja Biblii dla Dzieci
