Zachariasza 13:1-9

W tym dniu dom Dawida oraz mieszkańcy Jerozolimy będą mieli dostęp do stale otwartego źródła, aby móc oczyścić się z grzechu i nieczystości. W tym dniu — oświadcza PAN Zastępów — wytępię z tej ziemi imiona bożków i nie będzie się ich już wspominało. Usunę z tej ziemi również fałszywych proroków i ducha nieczystości. A gdy ktoś nadal będzie prorokował, usłyszy od swoich rodziców, od ojca i matki: Nie możesz dłużej żyć, gdyż wypowiedziałeś kłamstwo w imieniu PANA. I jego rodzice, ojciec oraz matka, zabiją go w trakcie prorokowania. W tym dniu prorocy wstydzić się będą swoich widzeń i prorokowania. Nie włożą już na siebie włosiennicy, aby mamić. Przeciwnie, będą przeczyć: Nie jestem prorokiem. Jestem człowiekiem pracującym na roli. Tak, od młodości zajmuję się swoją ziemią. A gdy go zapytają: A cóż to za rany masz na plecach? Odpowie: Te? Zadano mi je w domu. To od przyjaciół. Ocknij się, mieczu, przeciw mojemu pasterzowi, przeciw zbrojnemu, mojemu towarzyszowi! — oświadcza PAN Zastępów. Uderz pasterza, a rozproszą się owce — i zwrócę rękę przeciwko najmniejszym. I stanie się w całej tej ziemi — oświadcza PAN — że dwie trzecie będą w niej wybite i zginą, a pozostanie w niej tylko jedna trzecia. Tę jedną trzecią część wprowadzę w ogień, będę ją wytapiał, jak wytapia się srebro, będę poddawał ją próbie, jak to się czyni ze złotem. Wezwie ona mojego imienia, a Ja jej odpowiem. A kiedy powiem: Jesteś moim ludem! Ona odpowie: PAN jest moim Bogiem!