Dlaczego zbuntowały się narody, A ludy radzą daremnie? Powstają ziemscy królowie I wspólnie spiskują książęta Przeciwko PANU i Jego Pomazańcowi: Zerwijmy ich więzy! Zrzućmy z siebie ich pęta! Pan widzi z nieba ich śmieszność, Patrzy na nich z politowaniem! W końcu przemówi do nich w swoim gniewie, A Jego uniesienie ich przerazi: Ja ustanowiłem własnego króla na Syjonie, Mojej świętej górze! Obwieszczam ten dekret PANA, Powiedział On do Mnie: Ty jesteś moim Synem, Ja Cię dziś zrodziłem. Proś Mnie, a dam Ci w dziedzictwo narody, Oddam na własność ziemię po jej krańce. Będziesz je łamał żelaznym berłem, Pokruszysz jak gliniane dzbany. Teraz więc, królowie, okażcie rozsądek, Nie lekceważcie przestróg, wy, sędziowie ziemi: Służcie PANU z bojaźnią, Cieszcie się, lecz drżyjcie! Złóżcie hołd Synowi, by się nie rozgniewał, A wy, abyście przez to nie zgubili drogi! Gdyż Jego gniew wywołać nietrudno, Szczęście zaś sprzyja tym wszystkim, którzy w Nim szukają schronienia.
Czytaj Psalmy 2
Udostępnij
Porównaj wszystkie przekłady: Psalmy 2:1-12
Zapisuj wersety, czytaj offline, oglądaj krótkie nauczania i nie tylko!
Strona główna
Biblia
Plany
Nagrania wideo