Mateusza 22:23-46

Tego dnia podeszli do Niego saduceusze. Twierdzą oni, że nie ma zmartwychwstania. Rozpoczęli od takiego przykładu: Nauczycielu! Mojżesz powiedział, że jeśli ktoś umrze bezdzietnie, to brat ma poślubić jego żonę i wzbudzić potomstwo swojemu bratu . Otóż było u nas siedmiu braci. Pierwszy ożenił się i umarł, a ponieważ nie miał potomstwa, zostawił żonę swojemu bratu. Podobnie było z drugim i trzecim — aż do siódmego. Po wszystkich zmarła też kobieta. Przy zmartwychwstaniu więc którego z tych siedmiu będzie żoną? Bo wszyscy ją mieli. Jezus im odpowiedział: Błądzicie, gdyż nie znacie Pism ani mocy Bożej. Po zmartwychwstaniu ludzie nie będą się żenić ani wychodzić za mąż, lecz będą jak aniołowie w niebie. A co do zmartwychwstania, czy nie czytaliście, co wam Bóg powiedział w słowach: Ja jestem Bogiem Abrahama, Bogiem Izaaka i Bogiem Jakuba ? Bóg nie jest Bogiem umarłych, lecz żywych. A tłumy, słysząc te słowa, zdumiewały się Jego nauką. Na wieść o tym, że Jezus zamknął usta saduceuszom, faryzeusze zebrali się razem. Jeden z nich, znawca Prawa, wystawił Jezusa na próbę: Nauczycielu — zapytał — które z przykazań Prawa uznałbyś za najważniejsze? A On mu odpowiedział: Masz kochać Pana, swojego Boga, całym swoim sercem, z całej swojej duszy i każdą swoją myślą . To jest najważniejsze i pierwsze przykazanie. Drugie zaś, podobne temu, brzmi: Masz kochać swojego bliźniego tak, jak samego siebie . Na tych dwóch przykazaniach opiera się całe Prawo i Prorocy. Gdy zebrali się faryzeusze, Jezus zapytał ich: Co sądzicie o Chrystusie? Czyim jest synem? Odpowiedzieli: Dawida. Wówczas ich zapytał: Jak to więc jest, że Dawid, natchniony przez Ducha, nazywa Go Panem? Przecież mówi: Pan oświadczył memu Panu: Usiądź po mojej prawicy, aż pod Twoje stopy położę Twoich wrogów! Jeśli więc Dawid nazywa Go Panem, jak może On być jego synem? I nikt nie był w stanie powiedzieć na ten temat ani słowa. Nikt też od tego dnia nie ośmielił się zadawać Mu pytań.