Kapłańska 22:1-16

PAN przemówił do Mojżesza tymi słowy: Przekaż Aaronowi i jego synom, by z największą uwagą podchodzili do świętych ofiar składanych Mi przez synów Izraela. Niech uważają, by nie bezcześcić mojego świętego imienia, gdyż Ja jestem PAN. Powiedz im, na użytek waszych przyszłych pokoleń: Ktokolwiek z waszego potomstwa będzie przystępował do świętych ofiar składanych PANU przez synów Izraela, a będzie przy tym nieczysty, zostanie usunięty sprzed mojego oblicza — Ja jestem PAN. Nikt z potomstwa Aarona, kto jest zakaźnie chory albo cierpi na wyciek, nie będzie spożywał żadnego poświęconego pokarmu, dopóki się nie oczyści. Również ktokolwiek dotknie czegokolwiek martwego lub mężczyzny, z którego tak jak przy stosunku wypłynęło nasienie, lub mężczyzny, który dotknął jakiegokolwiek płaza i stał się przez to nieczysty, lub człowieka, który stał się nieczysty z powodu jakiejkolwiek swojej nieczystości, ktokolwiek więc dotknie wymienionych rzeczy, będzie nieczysty aż do wieczora i nie będzie jadł niczego, co zostało poświęcone, dopóki nie umyje swojego ciała w wodzie. Jednak gdy zajdzie słońce, będzie czysty i będzie mógł jeść to, co poświęcono, gdyż to jego pokarm. Nie będzie jadł padliny ani mięsa ze zwierzęcia rozszarpanego, aby nie stał się przez to nieczysty — Ja jestem PAN. Kapłani będą więc przestrzegali tych moich nakazów, by nie obciążyć się grzechem i nie umrzeć z jego powodu przez to, że coś zbezcześcili — Ja jestem PAN, który ich uświęca. Żaden obcy natomiast nie będzie spożywał tego, co zostało poświęcone. Nie będzie tego spożywał gość kapłana ani najemnik. Jeśli jednak kapłan nabędzie za pieniądze sługę, to sługa, jako własność kapłana, może spożywać to, co zostało poświęcone. Może to również spożywać sługa urodzony w domu kapłana — ci właśnie mogą korzystać z kapłańskiego stołu. Jeśli zaś córka kapłana wyjdzie za mąż za obcego mężczyznę, to nie będzie już spożywać szczególnego daru. Lecz jeśli zostanie wdową albo się rozwiedzie, a nie ma potomstwa i wraca do domu ojca, podobnie jak w swojej młodości, to będzie korzystać z ojcowskiego stołu, żaden obcy jednak nie będzie z niego korzystał. Jeśli ktoś przez pomyłkę spożyje to, co święte, to dołoży do tego jedną piątą i wraz z rzeczą poświęconą odda kapłanowi. Kapłani nie będą więc bezcześcili świętych ofiar synów Izraela, które zostały wzniesione do PANA. W przeciwnym razie, spożywając to, co poświęcone, obciążą się winą za swoje przewinienie, ponieważ Ja, PAN, dokonuję ich uświęcenia.