Oto doprowadzę w Egipcie
do wojny domowej,
walczyć będzie brat z bratem
i bliźni z bliźnim,
miasto z miastem i królestwo
z królestwem.
Egipcjanie upadną na duchu,
zniweczę ich plany.
Wówczas będą szukać rady
u swoich bóstw
i zaklinaczy,
u duchów zmarłych i u wróżbitów.
Zamknę Egipt w ręku srogiego pana,
król potężny zapanuje nad nim —
oświadcza PAN Zastępów.
Wyschną wtedy wody w morzu,
Nil zaś stanie się pustym korytem.
Sprawię, że będą cuchnąć kanały,
stracą wodę, wyschną rzeki Egiptu,
zgnije trzcina i sitowie.
Szuwary na brzegach rzeki
i wszystkie zasiewy nad Nilem
uschną i wiatr je rozwieje —
nie będzie po nich śladu.
Będą też narzekać i skarżyć się rybacy;
osłabną wszyscy, którzy w Nilu
zarzucają haczyk
i rozciągają sieć nad powierzchnią
wody.
Wstyd spadnie na pracujących
przy lnie czesanym
i na tkaczy białego płótna.
Jego możni będą przygnębieni,
a najemnicy zasmuceni na duszy.
Jakże niemądrzy są książęta Soanu!
Mądrzy doradcy faraona
radzą niedorzecznie!
Jak możecie mówić do faraona:
Jesteśmy synami mędrców,
spadkobiercami uczonych,
którzy służyli
dawnym królom?
Gdzie zatem są twoi mędrcy?
Niech powiedzą ci i objawią,
jakie postanowienie powziął
PAN Zastępów o Egipcie.
Stracili rozum książęta Soanu,
książęta Memfis ulegli zwiedzeniu,
naczelnicy rodów sprowadzają Egipt
na manowce!
To PAN wlał w ich wnętrze
ducha błędu,
więc zwiedli Egipt w każdym jego dziele,
stał się on jak pijany, który tarza się
w swych wymiocinach.
Nie dokona już Egipt niczego,
co wymaga współpracy
głowy i ogona, palmy i sitowia.
W tym dniu Egipt będzie
podobny do kobiet:
zadrży przed ręką PANA
Zastępów,
którą będzie On nad nim
wymachiwał.
Wówczas ziemia judzka stanie się
dla Egiptu postrachem:
każdy, któremu o niej przypomną,
zadrży
na myśl o planie PANA Zastępów,
który powziął On przeciw niemu.
W tym dniu pięć miast w ziemi egipskiej
będzie mówić językiem kananejskim
i przysięgać na PANA Zastępów,
a jedno z nich nazwą Miastem Zniszczenia.
W tym dniu w ziemi egipskiej stanie
ołtarz dla PANA
i słup pamiątkowy dla PANA
przy jego granicy.
Będzie on znakiem i świadkiem
PANA Zastępów w ziemi egipskiej.
I gdy będą wołać do PANA
z powodu swych gnębicieli,
pośle im wybawiciela —
ujmie się za nimi i wyratuje ich.
I objawi się PAN Egiptowi,
poznają Go Egipcjanie w tym dniu,
będą przynosić ofiary krwawe i z pokarmów,
składać PANU śluby i wypełniać je.
A PAN będzie uderzał Egipt,
uderzał i leczył.
Wówczas zawrócą do PANA,
a On da im się przebłagać —
i uleczy ich.
W tym dniu między Egiptem a Asyrią
przebiegać będzie trakt.
Asyryjczycy przybędą nim do Egiptu,
a Egipcjanie do Asyrii,
i będą służyli — Egipt z Asyrią.
W tym dniu będzie Izrael jako trzeci —
wraz z Egiptem i Asyrią —
błogosławieństwem na ziemi,
którą pobłogosławi PAN Zastępów, mówiąc:
Niech będzie błogosławiony mój lud Egipt
i dzieło moich rąk Asyria,
i moje dziedzictwo Izrael!