Rodzaju 49

49
Rodzaju 49
Przyszłość potomków Jakuba
1Potem Jakub wezwał swoich synów i zarządził:
Zbierzcie się, a oznajmię wam,
co was spotka
w dniach późniejszych.
2Przyjdźcie, posłuchajcie,
synowie Jakuba,
posłuchajcie swego ojca Izraela!
3Rubenie, jesteś mym
pierworodnym,
moją siłą i pierwociną męskości,#49:3 Lub: wigoru.
szczytem uniesienia i mocy.
4Lecz utracisz pierwszeństwo,
ty, wzburzony jak woda,
bo wszedłeś na łoże swego ojca!
Splamiłeś je! Wszedłeś
na me posłanie!
5Symeon i Lewi to bracia,
narzędziami przemocy
są ich noże!
6Lepiej trzymać się z dala
od ich rady,
przed ich gromadą chronić
własną godność!#49:6 Wg G: własne serce.
Bo w swym gniewie powycinali
ludzi
i w samowoli okaleczyli bydło.
7Przeklęty ich gniew, bo gwałtowny,
i ich wściekłość — bo dzika!
Porozdzielam ich w Jakubie
i rozproszę ich w Izraelu.
8Juda — sławić będą cię twoi bracia!
Twoja ręka spocznie na karku
twych wrogów!
Przed tobą złożą pokłon synowie
twego ojca!
9Judo, młody lwie,
ledwie od łupu odszedłeś,
mój synu,
a już przyczaiłeś się, wyciągnięty
jak lew
lub jak lwica — kto śmie ich
podrażnić?
10Nie odstąpi berło od Judy
ani buława od jego potomków,#49:10 Idiom (?): spomiędzy jego stóp. Wg G: spomiędzy jego lędźwi.
aż nadejdzie jeden z jego
rodu,
ten, którego będą słuchać narody.
11Przy winorośli uwiąże osiołka,
przy najlepszym jej krzewie
źrebię oślicy,
wymoczy swoją szatę w winie,
a w krwi winogron tunikę.#49:11 tunikę, hbr. סוּתֹה (sutaʰ), hl: wg PS: okrycie, hbr. כסותו.
12Jego oczy ciemniejsze niż wino,
jego zęby bielsze niż mleko.
13Zebulon — zamieszka
nad morzem,
będzie przystanią dla statków,
swoją rufą sięgnie aż po Sydon.
14Issachar to osioł kościsty,
który kładzie się obciążony
jukami.
15Lecz gdy zobaczy dobre legowisko
i uzna, że ziemia jest urocza,
nachyli ramię do dźwigania
i będzie sługą pańszczyźnianym.
16Dan — będzie sądził#49:16 Lub: rządził. swój lud,
wszystkie plemiona Izraela.
17Dan będzie wężem na drodze,
rogatą żmiją na ścieżce,
tym, co kąsa końskie pęciny,
tak że jeździec spada na wznak.
18Twego zbawienia wyczekuję, PANIE!
19Gad — banda go napadnie,
lecz on napadnie ją od tyłu.
20Aszer — wyborny jego pokarm!
Od niego przysmaki królewskie!
21Naftali — puszczona wolno łania,
która rodzi piękne sarnięta.#49:21 Lub: która wypowiadapiękne obietnice.
22Józef — syn rodzący owoce,
syn owocujący nad źródłem,
jego pędy wyrastają ponad mur!
23Chcą go zgnębić, strzelają,
niechęć trawi łuczników,
24ale on łuk ma stale napięty
i zwinne są jego ramiona —
dzięki rękom Mocarza Jakuba,
On mu Pasterzem, ten Kamień Izraela,
25Bóg twego ojca — On będzie cię
wspierał,
Bóg Wszechmocny — On
pobłogosławi
błogosławieństwem niebios —
z góry,
błogosławieństwem głębi —
z dołu,
błogosławieństwem piersi
oraz łona!
26Błogosławieństwa twego ojca,
które przewyższyły
błogosławieństwa odwiecznych gór#49:26 Lub: moich rodzicieli: em. na: pradawnych wzgórz, hbr. הַרֲרֵי עַ֔ד, por. G: ὀρέων μονίμων.
i granice wzgórz pradawnych,
niech spłyną na głowę Józefa,
na wskroś oddanego własnym
braciom.#49:26 Lub: księcia swoich braci.
27Beniamin — wilk drapieżny,
rano pożre zdobycz,
wieczorem rozdzieli łup!
28Oto dwanaście plemion Izraela i to, co oznajmił im ich ojciec. Pobłogosławił on swoich synów, każdego z nich w wyjątkowy sposób.
Ostatnia wola i śmierć Jakuba
29Potem dał im takie polecenie: Wkrótce już dołączę do mych przodków. Pochowajcie mnie z moimi ojcami w jaskini na polu Efrona Chetyty, 30w jaskini na polu Makpela, które leży naprzeciw#49:30 Lub: na wschód. Mamre w Kanaanie, w tej, którą wraz z polem nabył Abraham na własny grób od Efrona Chetyty. 31Tam pochowano Abrahama i jego żonę Sarę, tam pochowano Izaaka i jego żonę Rebekę, tam też pochowałem Leę. 32Pole z jaskinią na nim zostało nabyte od Chetytów.
33Gdy Jakub skończył wydawać polecenia swoim synom, ułożył swoje nogi na łóżku, wydał ostatnie tchnienie i skonał — dołączył do swoich przodków.

Obecnie wybrane:

Rodzaju 49: SNP

Podkreślenie

Udostępnij

Kopiuj

None

Chcesz, aby twoje zakreślenia były zapisywane na wszystkich twoich urządzeniach? Zarejestruj się lub zaloguj