Mordochaj opisał wszystkie te wydarzenia, a listy ich dotyczące rozesłał do Żydów rozrzuconych po prowincjach króla Achaszwerosza, bliskich i dalekich. Chciał ich w ten sposób zobowiązać do corocznego obchodzenia czternastego i piętnastego dnia miesiąca Adar jako dni upamiętniających zwycięstwo Żydów nad ich wrogami i jako miesiąca, w którym smutek zamienił się im w radość, a żałoba w dzień pomyślności. Chciał on, aby były to dla Żydów dni przyjęć i radości, wzajemnego obdarowywania się smacznymi potrawami oraz troski o ubogich. Żydzi przyjęli to, co zapoczątkowali i o czym napisał do nich Mordochaj. Mianowicie, że Haman, syn Hamedaty, potomek Agaga, gnębiciel Żydów, zaplanował wytępić ich wszystkich. Chcąc określić datę zagłady, rzucił pur, czyli los. Lecz gdy sprawa wydała się przed królem, rozkazał on udaremnić niecny plan uknuty przeciw Żydom i zwrócić go na głowę Hamana. Swój rozkaz król potwierdził na piśmie. Stąd zarówno Haman, jak i jego synowie zawiśli na szubienicy. Dni upamiętniające te wydarzenia nazwano Purim — od słowa pur. A zatem z powodu listu Mordochaja, a także z powodu własnych przeżyć
Czytaj Estery 9
Udostępnij
Porównaj wszystkie przekłady: Estery 9:20-26
Zapisuj wersety, czytaj offline, oglądaj krótkie nauczania i nie tylko!
YouVersion używa plików cookie, aby spersonalizować twoje doświadczenia. Korzystając z naszej strony, wyrażasz zgodę na używanie przez nas plików cookie zgodnie z naszą Polityką prywatności
Strona główna
Biblia
Plany
Nagrania wideo