1 Samuela 7:2-12

Od dnia złożenia skrzyni w Kiriat-Jearim minęło wiele czasu, to jest dwadzieścia lat. W tym czasie cały dom Izraela zapłakał w skrusze za PANEM. Wówczas Samuel wezwał ich wszystkich: Jeśli z całego serca chcecie zawrócić do PANA, to usuńcie spośród siebie innych bogów, w tym asztarty. Skierujcie serca ku PANU i służcie wyłącznie Jemu, On zaś wybawi was spod władzy Filistynów. Izraelici usunęli baalów i asztarty. Zaczęli służyć wyłącznie PANU. Wtedy Samuel polecił im: Zgromadźcie całego Izraela w Mispie. Tam będę modlił się za wami do PANA. Ludzie zgromadzili się więc w Mispie, czerpali tam wodę, wylewali ją przed PANEM, pościli w tym dniu i przyznawali: Zgrzeszyliśmy przeciw PANU. Samuel zaś rozstrzygał w Mispie sprawy Izraelitów. Gdy Filistyni usłyszeli, że Izraelici zgromadzili się w Mispie, rządcy filistyńscy ruszyli na Izraela. Na wieść o tym Izraelitów ogarnął strach. Nie milcz teraz w naszej sprawie — prosili Samuela. — Nie przestań wołać do PANA, naszego Boga, aby wybawił nas z ręki Filistynów. Wówczas Samuel wziął ssące jagnię, złożył je PANU w ofierze całopalnej i zaczął wstawiać się za Izraelem do PANA, a PAN go wysłuchał. Gdy Samuel składał ofiarę, a Filistyni podeszli gotowi do walki z Izraelem, PAN zagrzmiał donośnie nad Filistynami tego dnia i wzbudził wśród nich taki popłoch, że zostali pobici wobec Izraela. Wojownicy izraelscy puścili się z Mispy, ścigali Filistynów i bili ich, aż dotarli pod Bet-Kar. Samuel wziął potem kamień, umieścił go między Mispą a Szen, nazwał go Eben-Ezer i powiedział: Aż dotąd pomagał nam PAN.