1 Królewska 21
21
1 Królewska 21
Achab i winnica Nabota
1Po tych wydarzeniach stała się rzecz taka: Jizreelczyk Nabot miał w Jizreelu winnicę. Leżała ona obok pałacu króla Samarii Achaba. 2Któregoś dnia Achab zwrócił się do Nabota: Odstąp mi swoją winnicę. Chciałbym w niej sobie urządzić ogród warzywny. Leży ona tak blisko mojego pałacu. Dam ci za nią lepszą winnicę, albo jeśli zechcesz, zapłacę ci za nią w srebrze. 3Lecz Nabot odmówił: Zachowaj mnie, PANIE, abym miał się wyzbyć dziedzictwa mojego ojca!
4Achab przyszedł więc do domu posępny i gniewny. Nie w smak było mu to, że Jizreelczyk Nabot odmówił mu dziedzictwa po przodkach. Położył się do łóżka, odwrócił twarz i nie chciał spożyć posiłku. 5Gdy przyszła do niego jego żona Izebel, zapytała: Dlaczego jesteś w tak ponurym nastroju,#21:5 Idiom: Dlaczego twój duch jest tak posępny. że nawet nie chciałeś usiąść do posiłku? 6Rozmawiałem z Jizreelczykiem Nabotem — wyznał Achab. — Prosiłem go: Odstąp mi swoją winnicę, a zapłacę ci za nią w srebrze, albo jeśli wolisz, dam ci w zamian inną winnicę. A on mi odpowiedział: Nie odstąpię ci mojej winnicy. 7A Izebel na to: I to ty sprawujesz władzę w Izraelu? Wstań, posil się i bądź dobrej myśli!#21:7 bądź dobrej myśli, hbr. וְיִטַב לִבֶּךָ, idiom: dogódź swemu sercu. Ja ci dam winnicę Jizreelczyka Nabota.
Intryga Izebel
8Wkrótce Izebel napisała listy w imieniu Achaba, opatrzyła je jego pieczęcią i rozesłała do starszych i ważniejszych osobistości w mieście, w którym mieszkał Nabot. 9W listach pisała tak: Ogłoście post, zwołajcie lud, a Nabota postawcie na przedzie. 10Znajdźcie dwóch łajdaków#21:10 Idiom: synów Beliala, ludzi nikczemnych, z piekła rodem. gotowych zaświadczyć, że bluźnił on Bogu i królowi, po czym wyprowadźcie go i ukamienujcie — niech umrze.
11Starsi i ważniejsi, mieszkający w tym samym mieście, co Nabot, postąpili zgodnie z poleceniem Izebel. Zrobili dokładnie tak, jak napisała w listach. 12Ogłosili post, zwołali lud, a Nabota postawili na przedzie. 13Potem przyszli dwaj niegodziwi ludzie, zasiedli naprzeciw niego i zaświadczyli w obecności ludu, że Nabot bluźnił Bogu i królowi. Wyprowadzili go zatem za miasto i ukamienowali. 14Gdy było po wszystkim, posłali do Izebel wiadomość: Nabot został ukamienowany — nie żyje.
15Na wieść, że Nabot został ukamienowany i nie żyje, Izebel oznajmiła Achabowi: Możesz wziąć w posiadanie winnicę Jizreelczyka Nabota, której nie chciał ci odstąpić za srebro. Nabot nie żyje. Umarł! 16Kiedy Achab usłyszał, że Nabot nie żyje, wstał, aby zejść do winnicy Jizreelczyka Nabota i przejąć ją na własność.
Zapowiedź kary za zgładzenie Nabota
17Wtedy PAN skierował do Eliasza Tiszbity Słowo tej treści: 18Udaj się na spotkanie z Achabem, królem Izraela, który mieszka w Samarii. Jest akurat w winnicy Nabota, którą poszedł wziąć w posiadanie. 19Przemów do niego tymi słowy: Tak mówi PAN: Czyżbyś zamordował człowieka, a teraz brał w posiadanie jego własność? Następnie dodaj: Tak mówi PAN: W miejscu, gdzie psy lizały krew Nabota, psy będą lizać także twoją krew! 20A Achab odpowiedział Eliaszowi: Widzę, że już mnie znalazłeś, mój wrogu? Znalazłem — potwierdził Eliasz — ponieważ zaprzedałeś się czynieniu tego, co złe w oczach PANA. 21I Ja to, co złe, sprowadzę na ciebie! Zamiotę po tobie. Zgładzę u Achaba każdego mężczyznę#21:21 Idiom: każdego sikającego na ścianę. w Izraelu, niewolnego i wolnego.#21:21 niewolnego i wolnego, idiom: (1)słabych i kalekich, (2) słabych i opuszczonych; (3) bez żadnych wyjątków. 22Postąpię z twoim rodem jak z rodem Jeroboama, syna Nebata, i jak z rodem Baszy, syna Achiasza, bo pobudziłeś Mnie do gniewu, a Izrael uwikłałeś w grzech. 23O Izebel zaś tak mówi PAN: Psy pożrą Izebel w obrębie murów#21:23 murów, hbr. חֵל, jednak ponieważ pisownia niepełna (חֵיל), być może חֵלֶק, pole, działka, zob. 2Krl 9:10, 36. Jizreela. 24Kto u Achaba umrze w mieście, tego pożrą psy, a kto umrze w polu, tego rozdziobie dzikie ptactwo.
25Rzeczywiście, nie było człowieka takiego jak Achab, kogoś, kto tak zaprzedałby się czynieniu tego, co złe w oczach PANA — do czego zresztą kusiła go jego żona Izebel. 26Achab zohydził się strasznie! Kroczył za plugawymi bóstwami#21:26 plugawe bóstwa, hbr. גִּלּוּלִים, lub: posążki, słowo pochodzące z tego samego rdzenia, co ekskrementy. dokładnie tak, jak Amoryci, których PAN wypędził#21:26 Lub: wydziedziczył. przed Izraelitami.
27Gdy Achab usłyszał te słowa, rozdarł swoje szaty, wdział włosiennicę na ciało, pościł, sypiał we włosiennicy i chodził przygnębiony. 28Wówczas PAN skierował do Eliasza Tiszbity Słowo tej treści: 29Czy wiesz, że Achab okazał skruchę przede Mną? Dlatego, że okazał skruchę, nie sprowadzę nieszczęścia za jego życia.#21:29 Lub: za jego dni. Sprowadzę je na jego ród za życia jego syna.
Obecnie wybrane:
1 Królewska 21: SNP
Podkreślenie
Udostępnij
Kopiuj
Chcesz, aby twoje zakreślenia były zapisywane na wszystkich twoich urządzeniach? Zarejestruj się lub zaloguj
Polish Bible © Ewangeliczny Instytut Biblijny, 2018
Wydanie cyfrowe przy współpracy z Platformą SzukajacBoga.pl. Dodatkowe informacje o SNP oraz wykaz skrótów użytych w przypisach znajdziesz klikając poniżej
