1 Królewska 16:8-28

Ela, syn Baszy, panował nad Izraelem w Tirsie przez dwa lata, od dwudziestego szóstego roku panowania Asy, króla Judy. Lecz sprzysiągł się przeciw niemu jego sługa Zimri, dowódca połowy oddziału rydwanów. Ela przebywał wtedy w Tirsie. Siedział akurat przy piwie w domu Arsy, zarządcy pałacu. Zimri wszedł, ugodził go śmiertelnie i przejął po nim władzę. Stało się to w dwudziestym siódmym roku panowania Asy, króla Judy. Ledwie doszedł do władzy i zasiadł na tronie, wybił cały ród Baszy. Nie pozostawił w jego rodzie żadnego mężczyzny — ani krewnych, ani przyjaciół. Tak to właśnie Zimri wytępił cały ród Baszy, zgodnie ze Słowem PANA, które wypowiedział o Baszy za pośrednictwem proroka Jehu. Stało się tak za wszystkie grzechy Baszy oraz Eli, jego syna, których dopuścili się oni sami i w które uwikłali też całego Izraela, pobudzając swoimi marnościami do gniewu PANA, Boga Izraela. Pozostałe sprawy Eli, wszystko, czego dokonał, zostało opisane w zwoju Dziejów królów Izraela. W dwudziestym siódmym roku panowania Asy, króla Judy, na siedem dni, w Tirsie, zapanował Zimri. W tym czasie wojsko oblegało Gibeton należący do Filistynów. Gdy wojsko prowadzące oblężenie usłyszało, że Zimri sprzysiągł się przeciw królowi i zabił go, wówczas jeszcze tego samego dnia, w obozie, cały Izrael obwołał królem Izraela Omriego, dowódcę wojska. Po objęciu władzy Omri, a z nim cały Izrael, wyruszył z Gibetonu i obległ Tirsę. Gdy Zimri zobaczył, że miasto zostało zdobyte, wycofał się do warowni pałacu królewskiego, podpalił nad sobą pałac królewski i zginął w płomieniach za swoje grzechy, których dopuścił się, czyniąc to, co złe w oczach PANA, krocząc drogą Jeroboama, żyjąc w jego grzechu, który popełnił i w który uwikłał również Izraela. Pozostałe sprawy Zimriego, łącznie ze spiskiem, który uknuł, zostały opisane w zwoju Dziejów królów Izraela. Po jego śmierci doszło do podziału w Izraelu. Część ludu była za Tibnim, synem Ginata, i jego chciała obwołać królem, a druga część była za Omrim. Zwolennicy Omriego okazali się jednak mocniejsi niż zwolennicy Tibniego, syna Ginata, i gdy Tibni zginął, przy władzy pozostał Omri. Omri panował nad Izraelem dwanaście lat, w tym w Tirsie sześć lat, od trzydziestego pierwszego roku panowania Asy, króla Judy. Omri nabył od Szemera, za dwa talenty srebra, górę Samarię. Obwarował ją, a miasto, które na niej zbudował, nazwał od imienia Szemera, wcześniejszego właściciela tej góry, Samarią. Omri czynił jednak to, co złe w oczach PANA, postępował gorzej niż wszyscy, którzy panowali przed nim. Kroczył on we wszystkim drogą Jeroboama, syna Nebata, i żył w jego grzechu, w który uwikłał on Izraela, pobudzając swoimi marnościami do gniewu PANA, Boga Izraela. Pozostałe sprawy Omriego, których dokonał, i jego potęga, do której doszedł, zostały opisane w zwoju Dziejów królów Izraela. Gdy Omri spoczął ze swoimi ojcami, został pochowany w Samarii, a władzę po nim objął jego syn Achab.