Do ciebie, PANIE, wznoszę moją duszę.
Mój Boże, tobie ufam, niech nie doznam wstydu; niech moi wrogowie nie tryumfują nade mną.
Zaprawdę nikt, kto ciebie oczekuje, nie dozna wstydu; zawstydzą się ci, którzy bez powodu popełniają nieprawość.
PANIE, daj mi poznać twe drogi, naucz mnie twoich ścieżek.
Prowadź mnie w twojej prawdzie i pouczaj mnie, bo ty jesteś Bogiem mego zbawienia; ciebie co dzień oczekuję.
Pamiętaj o swoim miłosierdziu, PANIE, i o twoich łaskach, które trwają od wieków.
I nie wspominaj grzechów mojej młodości i moich występków; pamiętaj o mnie według twego miłosierdzia, ze względu na twą dobroć, PANIE.
PAN jest dobry i prawy, dlatego grzeszników naucza drogi.
Poprowadzi pokornych w sprawiedliwości, pokornych nauczy swojej drogi.
Wszystkie ścieżki PANA to miłosierdzie i prawda dla tych, którzy strzegą jego przymierza i świadectwa.
PANIE, przez wzgląd na twoje imię przebacz moją nieprawość, bo jest wielka.
Który to człowiek, co się boi PANA? Nauczy go drogi, którą ma wybrać.
Jego dusza będzie trwać w szczęściu i jego potomstwo odziedziczy ziemię.
Tajemnica PANA jest objawiona tym, którzy się go boją, oznajmi im swoje przymierze.
Moje oczy nieustannie patrzą na PANA, bo on wyrwie z sidła moje nogi.