II Mojżeszowa 30:22-38

Rzekł jeszcze Pan do Mojżesza, mówiąc: Ty też weźmij sobie wonnych rzeczy przednich: Myrry co najczystszej pięćset łutów, a cynamonu wonnego połowę tego, to jest, dwieście i pięćdziesiąt łutów, i tatarskiego ziela dwieście i pięćdziesiąt; Kasyi też pięćset łutów według sykla świątnicy, i oliwy z drzew oliwnych hyn. I uczynisz z tego olejek pomazywania świętego, maść najwyborniejszą, robotą aptekarską: olejek to pomazywania świętego będzie. I pomażesz nim namiot zgromadzenia, i skrzynię świadectwa. Także stół i wszystkie naczynia jego, i świecznik, i naczynia jego, i ołtarz, na którym kadzą; Ołtarz też do całopalenia ze wszystkiem naczyniem jego, i wannę z stolcem jej. A poświęcisz je, aby najświętsze były; cokolwiek się ich dotknie, poświęcone będzie. Aarona też, i syny jego pomażesz, i poświęcisz je, aby mi sprawowali urząd kapłański. A synom Izraelskim tak powiesz, mówiąc: Olejek pomazywania świętego mnie będzie świętym w narodziech waszych; Ciało człowiecze nie będzie nim mazane, a według złożenia jego nie uczynicie temu podobnego: bo święty jest, i święty wam będzie. Ktobykolwiek uczynił taką maść, a namazałby nią kogo obcego, wytracony będzie z ludu swego. I rzekł Pan do Mojżesza: Weźmij sobie rzeczy wonnych, balsamu, i onychy, i galbanu wonnego, i kadzidła czystego, wszystkiego w równej wadze; A uczynisz z tego kadzenia wonne robotą aptekarską; to zmieszanie czyste i święte będzie. A utłukłszy to miałko, kłaść będziesz z niego przed świadectwem w namiocie zgromadzenia, gdzie się z tobą schodzić będę; najświętsze to będzie. Kadzenia też, które byś czynił według złożenia tego, nie uczynicie sobie; toć będzie świętą rzeczą dla Pana. Ktobykolwiek uczynił co podobnego, aby woniał z niego, wytracony będzie z ludu swego.