ફેંર ઇસુવેં પુંતાનં સેંલંનેં કેંદું, “એંવું થાએં નહેં સક્તું કે ઠોકરેં નેં વાગે, પુંણ હાય, હેંના મનખ ઇપેર ઝેંને લેંદે વેહ આવે હે! ઝી એંનં નાનં મનું કઇનાક એક નો વિશ્વાસ સુંડ દેંવાનું કારણ બણે, તે હેંના મનખ હારુ તાજું હે કે હેંના ગળા મ એક ભારી ભાઠો બાંદેંનેં દરજ્યા મ દડ દેંવા મ આવતું.”