Popularne wersety biblijne z LUK 3

Udostępnij

Mɔɔilu ye nala sun ji rɔ kanma tuma mɛn na, Isa fanan nara a sun diya ji rɔ. Ka Isa to Alla matarala sun ji rɔ diya ye, sankolo lakara. Alla la Nii Sɛniman ka kanba fari ɲɔɔn ta ka jii Isa kan. Kumakan do bɔra sankolo rɔ ka a fɔ ko: «N niikan dencɛ le i ri. I duman n yɛ kosɛbɛ!»

Ka bɛn ii miriya wo ma, Yaya ka a fɔ ii yɛ ko: «Nde ye ai sunna ji rɔ, kɔni dogbɛrɛ natɔ n kɔ, mɛn fanka ka bon n ta ri. Hali ka n birin ka a la sanbara julu fulɛn a yɛ, wo ka bon nde ma. Ale natɔ ai sunna Alla la Nii Sɛniman dɔ, a ni ta!

Ai ye kɛwali kɛ ikomin jiri den mɛn da yiraka ko ai tubini. Ai kana a fɔ ai jɛrɛ yɛ ko ‹Iburahima ye an fa le ri.› Baa n ye fɔla ai yɛ ko Alla ri se kaba ɲin kɛla Iburahima denilu di.

Sisen, tɛɛran da wuli jiri lulu tɛɛ kanma. Jiri mɛnilu tɛ den ɲuma kɛla, woilu ri tɛɛ ka lafili ta rɔ.»

Wo kɛra ikomin Nabi Esayi ka a sɛbɛ ɲa mɛn ma ko: «Mɔɔ do ri na a kan nabɔ wula kɔndɔ ka a fɔ mɔɔilu yɛ ko ii ye sila ba rabɛn Maari yɛ, ka ban ka sila denni bɛɛ latelen a yɛ. Dinban kɔndɔla bɛɛ ye lafa. Koyinkɛ ni tindi bɛɛ ye rakanya. Sila rakundunilu ye latelen. Sila juu ye rabɛn ka nunku. Wo wa kɛ, adamadenilu bɛɛ ri Alla la kisi ko yen.»