Popularne wersety biblijne z LUK 10

Udostępnij

A ragbɛ, n da sebaya di ai ma, sa ai ri sailu ni kɔsɔilu radɔn, ka se ai juu Setana ni a fanka bɛɛ la. Foyi ti se ai la.

Maari ka a jabi: «Marita, Marita. I haminni ko siyaman na fo ka i jɛrɛ ɲagba. Kɔni fen kelen pe le munafan ka bon fen tɔ bɛɛ ri. Mariyamu ra munafan fen wo ɲenematɔmɔn. Foyi tɛ wo bɔ a bolo.»

A ka Isa jabi: «A sɛbɛni sariya rɔ ko: ‹I ye i Maari Alla kanin i jusukun bɛɛ la, i sɔlɔmɛ bɛɛ la, i fanka bɛɛ la, a ni i miriya bɛɛ la.› Ka la wo kan, a ka a fɔ ko: ‹I ye i mɔɔɲɔɔ kanin ikomin i ye i jɛrɛ kaninna ɲa mɛn ma.›»

A ka a fɔ ii yɛ ko: «Suman ka waati ra se. Suman ka siya. Kɔni wo baaralailu ma siya. Ai ye Suman Fɛ Tii madiya, kosa a ri do kafo baaralailu ma suman fɛ rɔ.

«A ye di? Mɔɔ sawa woilu rɔ, yon kɛra madunbatɔ siiɲɔɔ di?» Sariya karanmɔɔ ka Isa jabi: «Mɛn hinara a la ka a dɛmɛn.» Isa ko: «Jɔ! I ye wa wo ɲɔɔn kɛ.»

«Ai ye wa sisen. N ye ai kelayala ka kɛ ikomin saa dennin, mɛn bilani wara juuilu tɛma.