மாற்கு 7

7
தெய்வத நேமும், மனுஷன சம்பிரதாயம்
(மத்தாயி 15:1–9)
1ஒந்துஜின எருசலேமிந்த பந்தா பரீசம்மாரும், வேதபண்டிதம்மாராளெ செலாக்களும், ஏசினப்படெ கூடிபந்துரு. 2அம்மங்ங அல்லி ஏசின சிஷ்யம்மாராளெ செலாக்க, கைகச்சாதெ தீனி திந்நண்டித்துதன கண்டு குற்ற மாடிரு. 3ஏனாக ஹளிங்ங, பரீசம்மாரும், யூதம்மாரும், ஆக்கள பாரம்பரியமாயிற்றெ கீதுபொப்பா சடங்ஙுபிரகார கையி கச்சிட்டல்லாதெகண்டு, ஒந்து சாதெனெயும் தின்னரு. 4அதுமாத்தற அல்லாதெ, அங்கிடிக ஹோயிட்டு பந்நங்ங, கைகச்சாதெ ஒந்து சாதெனெயும் தின்னரு; அதல்லாதெ தளியெ, கிண்டி, பாத்தற, சொப்பாட, குளிவா ஹலெயெ இதொக்க கச்சுக்கு#7:4 கைகச்சாதெயூதம்மாரு, அங்கிடிந்த பொடுசா சாதெனெத கச்சிட்டு, மெனேதும் கச்சி, ஆக்களும் மீம்புரு. ஹளிட்டுள்ளா பேறெ கொறே சடங்ஙும் ஆக்காக உட்டாயித்து. 5அதுகொண்டு பரீசம்மாரும், வேதபண்டிதம்மாரும் ஏசினகூடெ, “நின்ன சிஷ்யம்மாரு நங்கள கார்ணம்மாரா பாரம்பரிய ஆஜாரத அனிசரிசாதெ நெடிவுது ஏக்க?” ஹளி கேட்டுரு. 6அதங்ங ஏசு, ஆக்களகூடெ, “ஹாவின காமங்ங தெலெயும், மீனின காமங்ங பாலும் காட்டா, மலஞ்ஞிமீனின ஹாற ஒளெயெ ஒந்து பீத்தட்டு, ஹொறெயெ ஒந்து கூட்டகூடா நிங்களபற்றி ஏசாயா பொளிச்சப்பாடி செரியாயிற்றெ எளிதிபீத்துதீனெ; எந்த்தெ ஹளிங்ங,
‘ஈ ஜன நன்ன பெகுமானுசுதாயிற்றெ ஹளீரெ;
எந்நங்ங ஈக்க, மனசினாளெ நன்ன கொறச்சுகூடி பெகுமானிசிபில்லெ;
7ஈக்க மனுஷம்மாரா ஆஜாரத தெய்வ நேம ஆப்புது ஹளி, ஹளிகொட்டட்டு,
பொருதே நன்ன கும்முட்டீரெ’
ஹளி எளிதிப்பா ஹாற, 8நிங்க தெய்வ நேமத தள்ளிபுட்டட்டு, மனுஷம்மாரா ஆஜாரத கைக்கொண்டு பந்தீரெ” ஹளி ஹளிதாங்.
9ஏசு ஹிந்திகும் ஆக்கள நோடிட்டு, “நிங்க நிங்கள பாரம்பரிய ஆஜாரப்பிரகார ஜீவுசத்தெபேக்காயி, வளரெ புத்திபரமாயிற்றெ கீதுட்டும் ஹளி பிஜாரிசி, தெய்வ நேமத தள்ளிபுட்டுட்டுரு. 10எந்த்தெ ஹளிங்ங,
‘நின்ன அப்பங்ஙும், அவ்வெகும் பேக்காத்து கீதுகொட்டு ஆக்கள பெகுமானுசுக்கு’ ஹளிட்டுள்ளுதும்,
‘ஆக்கள ஜாள்கூடாக்கள கொல்லுக்கு’
ஹளி, மோசே ஹளிதீனல்லோ! 11எந்நங்ங நிங்க, ஒப்பாங் அவன அவ்வெ அப்பனகூடெ, நா நிங்காக கீவத்துள்ளுது ஏனிங்ஙி உட்டோ ஹளி கேட்டட்டு, அதன தெய்வாக கொர்பான்#7:11 கொர்பான் ஒப்பாங், அவன அவ்வெ அப்பங்ங கீவத்துள்ளா கடமெத கொர்பான் ஹளா வழிபாடாயிற்றெ அம்பலாக கொடுது. ஹளா வழிபாடு களிச்சுடக்கெ, ஹளி ஹளிட்டங்ங மதி; அவன அவ்வெ அப்பங்ங கீவத்துள்ளா கடமெ தீத்து, ஹளி படிசிகொட்டு, 12ஹிந்தீடு அவன அவ்வேகோ, அப்பங்ஙோ ஒந்து உபகாரவும், கீவத்தெ புடுதில்லெ. 13இந்த்தெ நிங்க நிங்கள சம்பிரதாயத படிசிகொடத்தெ பேக்காயி, தெய்வ நேமத தள்ளிபுட்டுட்டீரெ; இதே ஹாற, பல காரெயும் கீதுபந்தீரெ” ஹளி, ஏசு ஆக்களகூடெ ஹளிதாங்.
14எந்தட்டு, ஏசு ஜனங்ஙளு எல்லாரினும் தன்ன அரியெ ஊதுபரிசிட்டு, “நா ஹளுதன எல்லாரும் ஒயித்தாயி கேட்டு மனசிலுமாடியணிவா; 15-16ஹொறெயெந்த மனுஷன ஹொட்டெ ஒளெயெ ஹோப்புது ஒந்தும், அவன அசுத்தி மாடாற; ஒப்பன மனசிந்த ஹொறெயெ கடெவா பேடாத்த சிந்தெ தென்னெயாப்புது அவன அசுத்திமாடுது” ஹளி ஹளிதாங். 17எந்தட்டு ஏசு ஜனக்கூட்டந்த புட்டு, மெனெ ஒளெயெ பந்நா; அம்மங்ங சிஷ்யம்மாரு, ஏசினகூடெ, “குரூ! நீ ஹளிதன அர்த்த ஏன?” ஹளி கேட்டுரு. 18அம்மங்ங ஏசு ஆக்களகூடெ, “அதன அர்த்த நிங்காக ஈகளும் மனசிலாயிபில்லே? ஹொறெயெந்த மனுஷன பாயெகூடி ஹொட்டெக ஹோப்புது ஒந்தும் அவன அசுத்தி மாடாற. 19மனுஷங் திம்பா ஏது சாதெனெயும் அவன மனசினாளெ ஹோகாதெ, ஹொட்டெக ஹோயி, ஹொறெயெ கடது ஹோயுடுகு” ஹளி ஹளிதாங். 20ஏசு ஹிந்திகும் ஆக்களகூடெ, “மனுஷன மனசிந்த ஹொறெயெ கடெவா பேடாத்த சிந்தெ தென்னெயாப்புது அவன அசுத்திமாடுது. 21-22எந்த்தெ ஹளிங்ங, மனுஷன மனசிந்த தென்னெயாப்புது, ஹொல்லாத்த சிந்தெ, சூளெத்தர, களவு, கொலெ, பேசித்தர, அத்தியாக்கிர, துஷ்டத்தர, சதி, பேடாத்த செலவு, ஹொட்டெகிச்சு, தூஷண, அகங்கார, அனிசரணெக்கேடு, இந்த்தெ உள்ளுதொக்க ஹொறெயெ கடது பொப்புது. 23இந்த்தல ஹொல்லாத்த காரியங்ஙளே, மனசிந்த ஹொறெயெ கடது மனுஷன அசுத்திமாடுகு” ஹளி ஏசு ஹளிதாங்.
பொறமெ ஜாதிகார்த்திக ஏசு சகாய கீவுது
(மத்தாயி 15:21–28)
24எந்தட்டு ஏசு, அல்லிந்த ஹொறட்டு தீரு ஹளா சலாக ஹோயி, அல்லி ஒந்து ஊரினாளெ இத்தாங்; தாங் அல்லி இப்புது, ஒப்புரும் அறிவத்தெ பாடில்லெ ஹளி பிஜாரிசிட்டும், அது பற்றாதெ ஆத்து. 25-26அம்மங்ங ஒப்பா, ஏசு அல்லி இப்புது அருதட்டு, ஒளெயெ ஹோயி ஏசின காலிக பித்து கும்முட்டட்டு, அவள மகளமேலெ ஹிடுத்தித்தா பேயித ஓடுசத்தெபேக்காயி, ஏசினகூடெ கெஞ்சி கேட்டா; அவ சீராபெனிக்கெ ஹளா சலாளெ ஹுட்டிதா அன்னிய ஜாதிக்கார்த்தி ஆயித்து. 27அம்மங்ங ஏசு அவளகூடெ, “முந்தெ மக்க ஹொட்டெதும்ப தின்னட்டெ, மக்காக கொடத்துள்ளா தீனித நாயெமக்காக கொடுது செரியல்லல்லோ?” ஹளி ஹளிதாங். 28அதங்ங அவ, “எஜமானனே! நீ ஹளுது நேருதென்னெ ஆப்புது; எந்நங்ஙும் சிண்டமக்க மேசெமேலெ பீத்து திம்மங்ங கீளெ சூசிதா தீனித, நாயெமக்காக திந்துகொடோ?” ஹளி கேட்டா. 29அம்மங்ங ஏசு அவளகூடெ, “நீ ஹளிதா ஈ உத்தரதாளே, நின்ன மகள ஹிடுத்தித்தா பேயி ஹோத்து; நீ ஹோயிக” ஹளி ஹளிதாங். 30அவ ஊரிக ஹோயி நோடதாப்பங்ங, தன்ன மகளமேலெ ஹிடுத்தித்தா பேயி புட்டுமாறி, அவ சுகஆயி கெட்லாமேலெ கெடதித்துது கண்டா.
ஏசு, கீயிகேளாத்த ஒந்து பிக்கலன சுகமாடுது
31ஹிந்தெ ஏசு அல்லிந்த சீதோனு பட்டணாக ஹோயி, தெக்கப்போலிகூடி கடது கலிலாக்கடலின அரியெ பந்நா. 32அம்மங்ங கொறச்சு ஆள்க்காரு, கீயிகேளாத்த ஒந்து பிக்கலன ஏசினப்படெ கொண்டுபந்தட்டு, அவனமேலெ கையிபீத்து சுகமாடுக்கு ஹளி, கெஞ்சி கேட்டுரு. 33அம்மங்ங ஏசு, அவன ஆள்க்காறா எடநடுவிந்த தனிச்சு கூட்டிண்டுஹோயி, தன்ன கையிபரலு அவன கீயாளெ ஹைக்கி, துப்பிட்டு அவன நாவின முட்டிதாங். 34எந்தட்டு ஏசு, மேலெ ஆகாசபக்க நோடி, தொட்ட சோசபுட்டட்டு, “எப்பத்தா” ஹளி ஹளிதாங். எப்பத்தா ஹளிங்ங தொறெயட்டெ ஹளி அர்த்த. 35ஆகளே அவன கீயிதொறதுத்து; ஒயித்தாயி கூட்டகூடத்தெயும் கூடிதாங். 36இல்லி நெடதுதன ஒப்புறினகூடெயும் ஹளத்தெ பாடில்லெ ஹளி ஏசு ஆக்களகூடெ ஒறப்பாயிற்றெ ஹளிதாங். எந்நங்ங, ஹளத்தெ பாடில்லெ ஹளி ஹளிதாகாட்டிலும் கூடுதலு, ஆக்க எல்லாரினகூடெயும் ஏசு அவன ஒயித்துமாடிதா காரெ கூடுதலாயிற்றெ ஹளிரு. 37அதுகொண்டு, அதுகேட்டா ஜனங்ஙளு எல்லாரும் ஆச்சரியபட்டட்டு, ஏசு கீயிகேளாத்தாவங்ங கீயிகேளத்தெயும், ஊமெத கூட்டகூடத்தெயும் மாடி, ஒக்க ஒயித்தாயி கீதாங் ஹளி கூட்டகூடிண்டித்துரு.

Marker

Del

Kopier

None

Vil du ha høydepunktene lagret på alle enhetene dine? Registrer deg eller logg på