मर्कुस 10
10
छोडपत्र दिन्या बारेमि
(मत्ति १९:१-१२; लुका १६:१८)
1इसु तइ ठउँर छाडिबर यहुदियाका छेत्र रे यर्दन नदिका पारितिर गया। अज लइ मान्सको भिड उनरा पाछा लाग्यो रे उनुले सदाइँकि जसेरि तिनुलाइ सिछ्या दिन लाग्या।
2फरिसिले इसुका वाँ आइबर उनरो जाँच अद्दाइलाइ सोध्यो, “गुरु जि, क्या कसइ मान्सले आफनि स्वाइनिलाइ हामरा ब्यबस्था अन्सार छोडपत्र दिन मिलन्छ?”
3इसुले फरिसिलाइ भुन्यो, “मोसाले तमुलाइ क्या आग्या दिया छन्?”
4तिनुले भुन्यो, “मोसाले त छोडपत्र लेखिबर आफनि स्वाइनिलाइ छाड्डया लइ हुन्छ भन्याछन्।”
5तर इसुले तिनुलाइ भुन्यो, “तमरा ह्रिदयको कठोरताले अद्दा उनुले तमुलाइ यो आग्या दिया हुन्। 6तर सिरिस्टिका सुरुबटहइ परमेस्वरले मान्सलाइ स्वाइनि रे बइकान अरि बनायो। 7‘तेइभइबर बइकान मान्सले आफना इजा रे बालाइ छडिबर आफनि स्वाइनिसित मिलिरन्छ, 8रे तिनु दुयइ जना एकइ सरिल हुनाछन्।’ तिनु दुइ हइनन्, तर एकइ सरिल हुन्। 9तेइभइबर परमेस्वरले जइलाइ एकसित जोडिराइछन्, मान्सले तिनुलाइ जनछुटाउन्।”
10घर आयापाछा अज सिस्याले यइ बिसयमि इसुलाइ सोध्यो। 11उनुले तिनुलाइ भुन्यो, “जइ बइकान मान्सले आफनि स्वाइनिलाइ छोडपत्र दिबर अर्खिसित ब्या अरन्छ, तइले आफनि स्वाइनिका बिरुद्मि ब्यबिचार अरन्छ। 12तसोइ अरि आफना बइकानलाइ छाडिबर अर्खाइसित ब्या अद्देइ स्वाइनि मान्सले लइ ब्यबिचारइ अरन्छे।”
बालख्खलाइ इसुले आसिस दियो
(मत्ति १९:१३-१५; लुका १८:१५-१७)
13मान्सले नाना बालख्खलाइ इसुले छोइबर आसिस दिउन भन्न्या उदेस्यले उनरा नजिक लेइबर आया, रे सिस्याले तिनुलाइ हप्कायो। 14तर यो धेकिबर इसु रिसाया, रे सिस्यालाइ भुन्यो, “नाना बालख्खलाइ मेरा वाँ आउन्दिय, तिनुलाइ जनरोक, क्यालाइकि परमेस्वरको राज्य इनइ जसाको हो। 15साँच्चि मु तमुलाइ भुन्नउ, जइले परमेस्वरको राज्यलाइ एक नाना बालखले जसेरि सुइकार अद्इन्, त्यो कइलइ तइभित्तर पस्या आथिन्।” 16पइ इसुले तिनु बालखलाइ आफना काखिमि राखि तिनुमुथि आफना हात राखिबर आसिस दियो।
धनि मान्स रे स्वर्गको राज्य
(मत्ति १९:१६-३०; लुका १८:१८-३०)
17इसु बाटामणा जान्याबेला, एक जनो मान्स दगुणिबर आयो रे उनरा आगाडि घुणा टेक्यो, रे उनुलाइ सोध्यो, “हे असल गुरु, कभइ नमद्या जिबन पाउनाइलाइ मु क्या अरु?”
18इसुले तइलाइ भुन्यो, “तु मुइखि क्यालाइ असल गुरु भन्नाछइ? एकमात्र परमेस्वरबहेक अउर कोइ असल आथिन्। 19तु आग्या त जानन्छइ, हत्या जनअर्या, ब्यबिचार जनअर्या, चोरि जनअर्या, झुटा गवाइ जनदिया, जनठग्या, आफना इजा-बालाइ आदर अर्या।”
20पइ तइले उनुलाइ भुन्यो, “गुरु जि, यिनु सप्पइ आग्या त मुइले ज्वान छनाबटहइ पालन अद्दोइ आया छु।”
21इसुले तइलाइ हेरिबर प्यारो अरि भुन्यो, “तुइलाइ अज एक कुराको खाँचो छ। जा, रे तुइसित ज्या जति छन् सप्पइ बेचिबर गरिबलाइ दे, रे तुलाइ स्वर्गमि सम्पति मिल्या छ। रे आइबर मेरा पाछा लाग्।” 22तर एइ कुराले तइको मुख अन्यारो भयो, रे त्यो दुःखि भइबर ताँबटहइ गयो, क्यालाइकि तइसित भउतइ धनसम्पति थ्यो।
23पइ वरिपरि हेरिबर इसुले आफना सिस्यालाइ भुन्यो, “धनिलाइ परमेस्वरका राज्य भित्तर पस्साइलाइ भउतइ कठिन छ।”
24इसुले भुन्या कुरामि सिस्या अचम्म पण्या। रे इसुले अज तिनुलाइ भुन्यो, “नान्तिनाउ, परमेस्वरका राज्य भित्तर पस्साइलाइ भउतइ कठिन छ। 25धनि मान्सलाइ परमेस्वरका राज्य भित्तर प्रस्सु भन्ना त बरु सुयाका प्वालबटहइ उँटलाइ छिद्द सजि छ।”
26यो सुनिबर तिनु अचम्म पण्या रे उनुलाइ सोद्यो, “तसो भया को बाच्च सकन्छ पइ?”
27इसुले तिनुलाइ हेरिबर भुन्यो, “मान्सकि निउति यो असम्भब छ, तर परमेस्वरकि निउति असम्भब आथिन्, क्यालाइकि परमेस्वरकि निउति सप्पइ कुरा सम्भब छ।”
28रे पत्रुसले उनुलाइ भुन्यो, “हेर, हामुले सप्पइ कुरा छाडिबर तमरा पाछा लाग्या छु।”
29इसुले भुन्यो, “साँच्चि मु तमुलाइ भुन्नउ, जइले मेरि निउति रे असल रइबारकि निउति आफनो घर, दाइभाइ, दिदिबइनि, इजा-बा, चेला-चेलि या जग्गाजमिन छाड्न्छ, 30तइले सतावट रे दुःखका सङसङइ सय गुणा बर्ता घर, दाइभाइ, दिदिबइनि, इजा-बा, चेला-चेलि रे जग्गाजमिन यसइ युगमि पाउन्या छ, रे आउन्या युगमि कभइ नमद्या जिबन पाउन्या छ। 31तर भउतइ अगिल्ला हुन्या पछिल्ला, रे पछिल्ला हुन्या अगिल्ला हुन्याछन्।”
इसुले आफना मिरत्युका बारेमि तेसर्या लइ भुन्यो
(मत्ति २०:१७-१९; लुका १८:३१-३४)
32इसु रे उनरा सिस्या यरुसलेमतिर जान्ना थ्या, इसु तिनरा अगाडि अगाडि हिट्टाथ्या। सिस्या अचम्म पणिरइथ्या, रे अउर पाछापाछा आउन् डराया थ्या, तबइ उनुले बारइ सिस्यालाइ अज एकतिर लइजाइबर आफुमि आउन्नारया दुःखका बारेमि भुन्यो। 33“सुन हामु यरुसलेमतिर जान्नाछउ। ताँ मान्सका चेलालाइ मुख्य पुजारि रे धर्म-गुरुका हातमि सउपिन्या छ, रे तिनुले उइलाइ मिरत्युदन्ड दिनु पणन्छ भनिबर, अउरजातिका हातमि सउपिन्या छन्। 34पइ तिनुले उइलाइ गिल्ला अद्द्याछन्, थुक्द्या छन्, कोर्रा लाउन्या छन् रे माद्याछन्। तर तिन दिनपाछा उ अज जिउनो भइबर उठ्ठया छ।”
याकुब रे युहन्नाले बिन्ति अर्या
(मत्ति २०:२०-२८)
35जब्दियाका दुइ चेला याकुब रे युहन्नाले इसुका वाँ आइबर यसो भुन्यो, “गुरु जि, हामु तमसित ज्या माग्दाउ तमले हामरि निउति अरदिय भन्न्या हामरो इछ्या छ।”
36उनुले तिनुलाइ सोध्यो, “तमरि निउति मु क्या अरिदिउ भन्न्या तमरो इछ्या छ?”
37तिनुले उनुलाइ भुन्यो, “तमु आफना महिमित राज्यमि बस्याबेला हामु दुइमध्ये एकलाइ दाइनातिर रे अर्खालाइ बाउँतिर बस्स पाउन्या मन्जुरि दिय।”
38तर इसुले तिनुलाइ भुन्यो, “ज्या तमु माग्द्लाछउ त्यो तमुलाइ था आथिन्। जइ दुःखका बट्क्याबटहइ मु खान्या छु, तइ बट्क्याबटहइ तमु खान्सकन्छउ? या त जइ दुःखको बप्तिस्मा मुइले लिया छु, त्यो बप्तिस्मा तमु लिन सकन्छउ?”
39तिनुले इसुलाइ भुन्यो, “हामु सक्द्दाउ।” इसुले तिनुलाइ भुन्यो, “जइ बट्क्याबटहइ मु खान्या छु, त्यो तमुले लइ खान्याछउ, जो बप्तिस्मा मुइले लिया छु त्यो बप्तिस्मा तमुले लइ लिन्याछउ। 40तर मेरा दाइनातिर रे बाउँतिर बस्सुदिन्या मु हइन्, यो त जइजइकि निउति तयार भयाछ, तिनरि निउति हो।”
41यो सुनिबर दसइ जना सिस्या याकुब रे युहन्नासित रिसाया। 42तबइ इसुले तिनुलाइ आफना वा बोलाइबर भुन्यो, “तमुलाइ थाइ छ कि, सन्सारमि राज्य अद्द्याले मान्समि आफुखुसि हक जमाउनाहान्। रे तिनरा ठुलाबडान तिनुमि अधिकार चलाउनाहान्। 43तमुमि तसो हुनुहुनइन्। तर तमुमि जइले ठुलो हुन्या इछ्या अरन्छ त्यो सप्पइको सेबा अद्द्या हुनपणन्छ। 44रे तमुमि जो पइल्लो हुन्या इछ्या अरन्छ, त्यो सप्पइको कमारो हुन्पणन्छ। 45क्यालाइकि मान्सको चेलो सेबा पाउनाइलाइ हइन, तर सेबा अद्दलाइ रे भउतइका छुट्काराकि निउति आफनो परान दिन आया हो।”
आखाँ नधेक्द्या बारतिमइ
(मत्ति २०:२९-३४; लुका १८:३५-४३)
46तइपाछा इसु रे उनरा सिस्या यरिहो सहर आया। उनु आफना सिस्या रे ठुलो भिडसहित यरिहोबटहइ जान्याबेला एक जनो आखाँ नधेक्द्या भिखारि तिमइको चेलो बारतिमइ बाटाका किनारमि बसिरइथ्यो। 47जबइ तइले उनु नासरतका इसु हुन् भन्न्या सुन्यो, तबइ त्यो चिच्च्याइबर भुन्न लाग्यो, “हे नासनरतका इसु, दाउदका चेला, मु मुथि दया अर।”
48तबइ कतिपइले तइलाइ चुप लाग् भनिबर हप्कायो। तर त्यो झिग चिच्च्याइबर भुन्न लाग्यो, “हे दाउदका चेला, मु मुथि दया अर।”
49त्यो चिच्च्याया सुनिबर इसु हिट्टा हिट्टाइ ठ्याक्क कल्लिया रे तिनुलाइ भुन्यो, “तइलाइ याँ ल्यास।”
रे तिनुले तइ आखाँ नधेक्द्यालाइ यसो भनिबर बोलायो, “साहास अर्, उठ् उन तुलाइ बोलाउन्नाछन्।”
50पइ आफनो खाट्टो फालिबर त्यो जुणुक्क उठ्यो रे इसुका वाँ आयो।
51इसुले तइलाइ भुन्यो, “तु मुबटहइ क्या चाहान्छइ, मु तेरि निउति क्या अरदिउँ?”
तइ आखाँ नधेक्द्या मान्सले उनुलाइ भुन्यो, “गुरु जि, मु आखाँ धेक्द सकु।”
52रे इसुले तइलाइ भुन्यो, “जा तेरा बिस्वासले तुलाइ धेक्द्या बनाया छ।”
तबइ तुरुन्तइ त्यो आखाँ धेक्द सक्द्या भयो रे इसुका पाछापाछा लाग्यो।
Markert nå:
मर्कुस 10: DOTY
Marker
Del
Kopier
Vil du ha høydepunktene lagret på alle enhetene dine? Registrer deg eller logg på
© 2024 (Active), Mother Tongue Translators Society and Wycliffe Bible Translators, Inc. All rights reserved.
