Populære bibelvers fra Luka 15

Del

Solay etip, jigit ákesine qaray jolǵa shıǵıptı. Ol ele uzaqta kiyatırǵanda, ákesi ulın kórip, bawırı eljirep ketipti. Juwırıp barıp, ulın qushaqlap súye baslaptı.

Sebebi meniń bul ulım ólgen edi – tirildi, joytılǵan edi – tabıldı, – depti. Solay etip, olar toylay baslaptı.

Sizlerge aytatuǵınım: sol sıyaqlı, táwbe etiwge hájeti joq toqsan toǵız haq adamnan góre, táwbe etken bir gúnakarǵa aspanda kóbirek quwanadı.

Qoy, ákeme barayın, oǵan: «Áke, men Qudayǵa hám saǵan qarsı gúna isledim.

Ulı oǵan: – Áke, men Qudayǵa hám saǵan qarsı gúna isledim. Endi seniń ulıń dep atalıwǵa ılayıqlı emespen, – depti.

– Aytayıq, arańızdaǵı birińizdiń júz qoyı bolıp, birewin joytıp alsa, ol toqsan toǵızın shól dalada qaldırıp, joytılǵan bir qoyın tappaǵansha izlep júrmes pe edi?