God met onsVoorbeeld

God met ons in de woestijn

Woestijn.

Denk eens na over dat woord. Misschien denk je aan het werkwoord (in het Engels: 'desert'). Deserteren is een persoon of een zaak in de steek laten of verlaten, vooral op een cruciaal moment waarop je het meest nodig bent. Misschien heb je je verlaten gevoeld. Misschien denk je aan het zelfstandig naamwoord: een plek met brandende zon, desolaat landschap en de schaarse cactus bezaaid met pijnlijk scherpe stekels. Misschien heb je in je leven woestijnen meegemaakt.

Een groot deel van de Bijbel is geschreven of werd geleefd in regio's van de wereld die het zelfstandig naamwoord 'woestijn' illustreren. Denk daar even over na. De aarde-herstellende, hart-blussende, geestelijk voedende koude beker water die het Woord van God is, werd voor het grootste deel in de woestijn opgeschreven. Kom op!

Heb je een droge tijd meegemaakt in je geloof, je financiën, je huwelijk, je gezin, je werk? Misschien voelt het als meer dan een seizoen. Misschien heb je het gevoel dat je in een droge regio woont. Misschien voel je je verlaten. Wees bemoedigd. Onze God is de God die ervoor koos om zijn woorden van leven uit de woestijn te spreken.

Meer bewijs nodig? Waar werden de Israëlieten uit gevangenschap bevrijd? Een woestijnland. Waar was Mozes toen God hem door een brandende braamstruik riep om Gods volk uit Egypte te leiden? Die heilige grond was ook droge grond. Waar leerde Gods volk op God te vertrouwen voor hun dagelijks voedsel, water en leiding? De wildernis. Waar was Elia toen God vogels stuurde om hem te voeden? Je raadt het al. Waar was David toen hij wanhopig God zocht? In een droog en vermoeid land. Waar was Jezus vlak voordat Hij zijn bediening op aarde aankondigde? De woestijn.

Laat God zijn volk in de steek op de cruciale momenten dat ze Hem het meest nodig hebben? Dat hangt ervan af of je het over het werkwoord of het zelfstandig naamwoord hebt. Wat het werkwoord betreft, nee, God zal ons nooit verlaten of in de steek laten. Daar is Hij duidelijk over. Wat betreft het zelfstandig naamwoord, ja, God staat het soms toe dat zijn volk droge seizoenen en gebieden ervaart. De woestijn openbaart God als een trainer, niet als een verrader. Hij is een meelevende coach, geen afwezige moordenaar. De woestijn leert ons om te gedijen zonder regen, door rechtstreeks verbinding te maken met de Regenmaker. Hij is bij ons, moedigt ons aan in kracht, leert ons diepe putten in Hem te graven, te vertrouwen op het water waar Jezus over sprak, waardoor we nooit meer dorst hebben.

Ben je moe, uitgeput, droog? Waar zoek je naar voedsel, troost en liefde? Wat kan de woestijn je leren?

Bid: God, vergeef me dat ik denk dat U me in de steek hebt gelaten. Leer mij op U te vertrouwen voor mijn diepste behoeften. Dank U dat U bij mij bent in de woestijn.